قرار است براساس این طرح 5/7 میلیارد دلار کمک غیرنظامی طی 5 سال از سوی واشنگتن به دولت پاکستان ارائه شود. در طرحی که جان کری، رئیس کمیسیون امورخارجی سنا و ریچارد لوگار، سناتور جمهوریخواه پایه گذاران آن هستند، سالی 5/1 میلیارد دلار برای دولت پاکستان در نظر گرفته شده است تا طبق گفته آمریکایی‌ها برای مبارزه با تروریسم، برطرف کردن مشکلات اقتصادی، ساخت مدارس، جاده‌سازی وتحکیم نهادهای دمکراتیک صرف شود.
طرح آمریکا شاید در نظر اول بسیار رؤیایی به‌نظر برسد و برخی را به تحسین حس بشردوستی واشنگتن وادارد اما واقعیت این است که آمریکایی‌ها هیچ وقت کمک‌های خود را جز برای اعمال خواسته‌های خود انجام نمی‌دهند.
آمریکا پیش از این در اجلاس بین‌المللی دوستان پاکستان در توکیو متعهد شده بود که از اسلام‌آباد حمایت مالی کند اما همان موقع هم مقام‌های این کشور تاکید کردند که در ازای کمک‌های مالی خود انتظاراتی هم از دولت پاکستان خواهند داشت.
همان انتظاراتی که اکنون عامل جنجالی شدن طرح کری- لوگار در پاکستان شده و انتقاد سخت بسیاری از سیاستمداران و مردم این کشور را به‌دنبال داشته است.
شرط‌هایی که آمریکا برای کمک‌های خود به دولت پاکستان در نظر گرفته است به‌ویژه باعث مخالفت نمایندگان پارلمان پاکستان با طرح کری- لوگار شده است و حتی هفته گذشته دفاع سرسختانه یوسف رضا گیلانی، نخست‌وزیر پاکستان هم در نشست پارلمان نتوانست نمایندگان را برای قبول آن قانع کند.
آصف علی زرداری رئیس‌جمهوری پاکستان و متحدانش در حزب حاکم از این کمک‌ها به‌عنوان یک راه حل برای حل مشکلات کشور دفاع می‌کنند در حالی که مخالفان اعتقاد دارند که این کمک 5/7 میلیارد دلاری پاکستان را به مستعمره آمریکا تبدیل خواهد کرد.
نمایندگان مخالف و بسیاری از مردم این طرح را نوعی توهین به دولت پاکستان می‌دانند که حاکمیت دولت این کشور را در مقابل مبلغ ناچیزی به زیر سؤال می‌برد. آمریکا در بندهای بسیاری از این طرح کمک‌های خود را مشروط به نظارت وزیر امور خارجه آمریکا و مقام‌های نظامی این کشور بر نحوه عملکرد سازمان‌های اطلاعاتی و نظامیان پاکستان کرده است.
یکی از بندهای طرح کری- لوگار، رئیس‌جمهوری آمریکا را ملزم می‌کند که در مقابل این کمک‌های مالی راهبردهای آمریکا را در منطقه به‌ویژه در استان‌های مرزی پاکستان گسترش دهد و مبارزه با شبه نظامیان در این مناطق با نظارت کامل آمریکا صورت بگیرد.
واقعیت این است که آمریکایی‌ها در افغانستان به‌عنوان یکی از کشورهای همسایه پاکستان حضور نظامی گسترده‌ای دارند و هر از گاهی هم به بهانه شکار رهبران طالبان حملاتی را با هواپیماهای بدون سرنشین خود در مناطق مرزی پاکستان انجام می‌دهند.
واشنگتن همواره درصدد بوده است تا برای اجرای برنامه‌های خود، کنترل غیرمستقیمی بر پاکستان به‌ویژه برنامه‌های مبارزه با تروریسم این کشور داشته باشد.
در حالی که جنگ در افغانستان هر سال حدود 60 میلیارد دلار خرج به همراه دارد آمریکایی‌ها می‌خواهند با هزینه 5/1 میلیارد دلار در سال به‌طور رسمی بر ارتش، سازمان‌های اطلاعاتی و برنامه‌های هسته‌ای پاکستان نظارت داشته باشند و بدون دردسر در مناطق مرزی پاکستان و استان‌های حساس این کشور دست به عملیات بزنند.
این شرط‌های آمریکا باعث شده است که در روزهای اخیر فرماندهان ارتش پاکستان به یکی از مخالفان سر سخت این طرح تبدیل شوند.
ارتش پاکستان در گزارشی که به وزارت دفاع این کشور ارسال کرده است، بندهایی از طرح کمک‌های آمریکا به پاکستان را با منافع این کشور در تضاد دانسته است و ژنرال اشفق کیانی فرمانده ارتش پاکستان در دیدار اخیر خود با ژنرال استنلی مک کریستال فرمانده نیروهای آمریکا و ناتو در افغانستان مخالفت خود را به‌طور صریح درخصوص طرح کری - لوگار اعلام کرده است.
ارتش پاکستان علاوه بر این دست به اقدامی کم سابقه زد و با انتشار یک بیانیه عمومی نگرانی خود را از دخالت‌های آمریکا در امور داخلی این کشور با قبول این طرح اعلام کرد.
در حالی که نمایندگان پارلمان و ارتش مخالفت خود را با این مسئله اعلام کرده‌اند، طرح آمریکا برای کمک‌های به‌اصطلاح بشردوستانه نه تنها باعث بهبود چهره آمریکا نشده بلکه خشم مردم پاکستان را هم به‌دنبال داشته است.
شهرهای مختلف این کشور از جمله کراچی و کویته در روزهای اخیر شاهد تظاهرات ضد‌آمریکایی بوده‌اند. این تظاهرات در حالی صورت می‌گیرد که دولت آصف علی زرداری با وجود همه مخالفت‌ها هنوز بر قبول این طرح پافشاری می‌کند.
آصف علی زرداری هم از رهبران حزب خود خواسته است که در مقابل مخالفان از قبول طرح آمریکایی‌ها حمایت کنند.شاه محمود قریشی که برای مذاکره در این مورد به واشنگتن سفر کرده بود با بالا گرفتن مخالفت‌ها مجبور شد سفر خود را کوتاه کند تا بتواند برای قانع کردن نمایندگان تلاش نماید.
دولت پاکستان با همه این هشدارها هنوز در تلاش است تا نمایندگان پارلمان را به هر قیمتی برای پذیرفتن این طرح قانع کند. جدا از پذیرفته شدن یا نشدن این طرح مسئله مهم این است که کری-لوگار بیش از هر چیز آصف علی زرداری، رئیس‌جمهوری این کشور را زیر سؤال برده است و او در میان مردم پاکستان به‌عنوان فردی که حتی حاکمیت کشورش را هم معامله می‌کند شناخته می‌شود.
مردم پاکستان هنوز هم زرداری را به خاطر زدوبندهای مالی‌اش با لقب «مرد 10 درصدی» به یاد دارند؛ هرچند او بعد از رئیس‌جمهور شدن استفاده از این لقب را ممنوع کرد.
