به گفته وی، اگر روند تغییرات جوی متوقف نشود، تمدن مدرن بشری، مانند تمدن سومری‌ها در بین‌النهرین و تمدن مایاها در آمریکای مرکزی زوال خواهد یافت.
لستر براون، کارشناس محیط زیست در آمریکاست. وی اخیرا در گزارشی، تزی آخرالزمانی ارائه داده که باعث سروصدای فراوانی شده است. براون معتقد است که اگر از تغییرات جوی جلوگیری نشود، همان بلایی که بر سر تمدن سومری‌ها و مایاها آمد، نه تنها برای تمدن امروز ممکن، بلکه حتی محتمل خواهد بود.
براون که رئیس انستیتوی (Earth Policy) در آمریکا است، بیم آن دارد که در نتیجه تغییرات جوی، مواد غذایی در سطح جهان به شدت کاهش یابد. وی در گزارش تازه خود تحت عنوان «نقشه ب: بسیج برای نجات تمدن»، نسبت به خطری هشدار می‌دهد که در نتیجه کمبود مواد غذایی، موجودیت بشر را تهدید می‌کند.
این دانشمند آمریکایی، ریشه معضل را در افزایش گرمای زمین و روش‌های نادرست آبیاری می‌داند. به گفته وی، هم اکنون نیز در جهان بیش از یک میلیارد نفر از گرسنگی رنج می‌برند. برای متوقف ساختن روند تغییرات جوی، باید تولید گاز کربنیک تا سال ۲۰۲۰، حدود ۸۰ درصد کاهش یابد.
«بسیج جنگی» برای نجات بشریت
به گزارش دویچه‌وله، براون معتقد است که تنها از این راه شانسی وجود خواهد داشت تا از ذوب‌شدن سپر یخی گروئنلند و دست‌کم یخچال‌های طبیعی آسیا ممانعت به عمل آید. اگر چه منابع انرژی تجدیدپذیر در دو سال گذشته گسترش یافته است، ولی به گفته دانشمند آمریکایی، باید با بسیجی شبیه بسیج جنگی، تمدن بشری را نجات داد. بدین منظور باید فورا اقدام کرد.
در گزارش براون آمده است که دلیل کاهش مواد غذایی، مانند گذشته یگانه و از نظر زمانی محدود نیست و به رویدادهایی چون خشکسالی‌های شدید و گرمای ناگهانی هوا مربوط نمی‌شود. بلکه عامل اصلی، پایین رفتن سطح آب‌های زیرزمینی و بالارفتن سطح آب دریاها در نتیجه ذوب شدن یخچال‌های طبیعی است.
آبیاری نادرست
براون در گزارش خود، به عنوان نمونه‌ای برای آبیاری نادرست، به عربستان سعودی اشاره می‌کند. در این کشور، با پمپ‌های قوی، آب‌های زیرزمینی را برای آبیاری کشتزارهای گندم به کار گرفتند و به اندازه نیازهای جمعیت نیز گندم تولید کردند. ولی در سال ۲۰۰۸ معلوم شد که در نتیجه این روش، آب‌های زیرزمینی تقریبا تمام شده‌اند. از همین رو، عربستان سعودی از سال ۲۰۱۶ ناچار است دوباره گندم وارد کند.
نمونه دیگر هند است. به گزارش بانک جهانی، ۱۵ درصد غلات این کشور با آب‌چاه‌ها آبیاری می‌شود که همگی در شرف خشک شدن هستند. در چین نیز وضع مشابهی حاکم است.
براون در گزارش خود، ذوب‌شدن یخچال‌های طبیعی در هیمالیا و کوه‌های مرتفع تبت را بسیار نگرانی‌آور و اخطاردهنده می‌خواند. این یخچال‌های طبیعی، آب بسیاری از رودخانه‌های آسیا مانند گنگ، یانگ‌تسه و رود زرد را تامین می‌کنند. بالارفتن سطح آب دریاها، پیامدهای فاجعه‌باری خواهد داشت و شالیزارهای برنج در کرانه رود مکونگ در ویتنام و نیز در بنگلادش زیر آب خواهند رفت.
تنش‌های شدید سیاسی و اجتماعی
انستیتویی که لستر براون در راس آن قرار دارد بیم آن دارد که در نتیجه کمبود مواد غذایی، تنش‌های شدید اجتماعی و سیاسی پدید آیند و کشورهایی که در آن‌ها مواد غذایی، زمین‌های کشاورزی و آب نادر می‌شود، عملا سقوط کنند. کشورهای تولیدکننده غلات از صادرت خود خواهند کاست و قیمت‌ها را به ضرر کشورهای فقیر افزایش خواهند داد.
هم اکنون نیز کشورهای ثروتمندی که در آن‌ها آب و زمین‌های کشاورزی کم است، زمین‌هایی برای کشاورزی در کشورهای فقیر می‌خرند یا اجاره می‌کنند. برای نمونه، کره جنوبی در سودان ۶۹۰ هزار هکتار زمین کشاورزی را برای کشت گندم مورد بهره‌برداری قرار می‌دهد. چین حق بهره‌برداری از 8 / ۲ میلیون هکتار زمین در جمهوری دمکراتیک کنگو را برای تهیه روغن نخل در اختیار دارد. این کشور در پی پروژه‌های مشابهی در موزامبیک، برمه و برزیل است.
