در محور ارزش‌گرایانه ملاک «خیر» به‌‌روشنی مشخص است اما در محور تکلیف‌گرایانه ، خیر عامل تعیین‌کننده نیست.بنابراین افعال انسانی نمی‌تواند از دایره ارزش‌گرایانه و تکلیف‌گرایانه خارج باشد.
بررسی رفتارهای سیاسی قبل و بعد از انتخابات، گواه این موضوع است که کارکرد بسیاری از احزاب، گروه‌ها و جریانات سیاسی ایران امروز فاقد یک معیار مشخص در چارچوب سیاست‌ورزی در حوزه فلسفه اخلاق است.
یک روز از یک گروه پرآوازه سیاسی با سابقه چندین ساله براساس دریچه نگاه فلسفی، رفتار «ارزش‌گرایانه» می‌بینیم و مقطع دیگر رفتاری مبتنی بر کارکرد «تکلیف‌گرایانه».
این روشن نبودن مرزهای سیاست‌ورزی و عدم شفافیت، آفت بزرگ سیاست‌ورزی سیاسیون است.
اگر بخواهیم فارغ از فضای تئوریک به دنیای عینیت و واقعیت نزدیک شویم، باید بگوییم واقعیتی در ایران امروز به‌نام نظام اسلامی وجود دارد که برآمده از مجاهدات امام و مردم است. امام حفظ نظام را از اوجب واجبات می‌دانستند و سخنان و پیام‌های روشنگرانه و حکیمانه ایشان در اواخر عمر شریف‌شان که در قالب منشور حکومتی امام براساس فقه پویا مشخص شد نشان داد که در امر نظام اسلامی مسامحه جایز نیست.
اما امروز بسیاری از مدعیان با بی‌توجهی به نظرات معمار انقلاب اسلامی و رهبر فرزانه انقلاب به‌دنبال اثبات خود هستند و به همه چیز فکر می‌کنند الا به حفظ نظام دینی.
پرهیز از افراط و تفریط، داشتن منطق در حرکت و معیار صحیح کاردانی و درایت و مجاهدت در عرصه‌های خطیر و سرنوشت‌ساز مهم‌ترین عواملی است که باید بیش از گذشته به آن مجهز شد تا بتوان با آن عرصه‌های شتاب‌آلود و مبهم را درنوردید.
