آمریکایی‌ها که همواره به گزاف، با تروریست معرفی کردن گروه‌هایی مانند حزب‌الله لبنان و گروه‌های مبارز فلسطینی مانند جهاد اسلامی و حماس، ایران را به حمایت از این گروه‌ها و در نتیجه حمایت از تروریسم متهم می‌کردند، با حمله به افغانستان و سپس عراق، عرصه را برای تشدید ادعاهای خود مبنی بر حمایت ایران از تروریسم فراهم دیدند.بخشی از این اتهام‌ها در قالب گزارش‌های سالانه وزارت امور خارجه آمریکا به کنگره این کشور و همچنین گزارش‌هایی که در مقاطع زمانی و بر مبنای شرایط مختلف تنظیم می‌شد، ارائه شد.
در دهم اردیبهشت‌ماه سال 83 دولت آمریکا در گزارش سالانه خود درباره تهدیدهای تروریستی در جهان از ایران به‌عنوان فعال‌ترین کشور حامی تروریسم در سال 2003 نام برد. وزارت امور خارجه آمریکا در این گزارش ضمن تکرار ادعای حمایت ایران از گروه‌های مبارز فلسطینی و لبنانی، مدعی شد که سابقه ایران در زمینه مقابله با شبکه تروریستی القاعده - که پس از وقایع 11 سپتامبر از جانب مقام‌های آمریکایی به نماد تروریسم و البته بهانه خوبی برای طرح ادعا علیه دیگر کشورها تبدیل شده بود- روند یکنواختی را دنبال نمی‌کند و برخی از اعضای القاعده که پس از سقوط طالبان از افغانستان به ایران گریخته‌اند، در آن کشور تقریبا از امنیت کامل برخوردار بوده‌اند.
در این گزارش همچنین با بیان اینکه بلافاصله پس از سقوط صدام، ممکن است ایرانی‌ها برای نفوذ در جنوب عراق تلاش کرده باشند، ادعا شده بود که عناصری در دولت ایران به اعضای یک گروه تروریستی به نام انصارالاسلام برای عبورومرور از آن کشور کمک کرده و به آنها در خاک ایران پناه داده‌اند.
آمریکا هیچ مدرکی برای اثبات این ادعاهای خود ارائه نداد و البته در 8 اردیبهشت 84 نیز وزارت امور خارجه آمریکا در گزارش سالانه خود، باز هم ایران را فعال‌ترین کشور حامی تروریسم در جهان خواند و ایران را به حمایت از برخی گروه‌های شورشی و مخالف دولت موقت عراق متهم کرد.در 8 اردیبهشت 85 نیز وزارت امور خارجه آمریکا در گزارش سالانه خود از وضعیت تروریسم در جهان، ایران را به کمک به پیکارجویان عراقی با هدف ایجاد بی‌ثباتی در عراق متهم و حتی این ادعا را مطرح کرد که تهران ممکن است به گروه‌های تروریستی برای دستیابی به سلاح‌های کشتارجمعی کمک کند.
14 شهریورماه همان سال، دولت آمریکا هم در گزارشی تحت عنوان «استراتژی ملی مبارزه با تروریسم» ایران را بزرگ‌ترین حامی تروریسم بین‌المللی خواند و در گزارش بعدی وزارت
امور خارجه آمریکا هم که 11 اردیبهشت 86 منتشر شد، ضمن تکرار این ادعا، بار دیگر ایران به کمک به طرح‌ریزی حملات برای ایجاد بی‌ثباتی در عراق متهم شد؛ باز هم بدون اینکه هیچ مدرکی مانند دفعات قبل ارائه شود.
مأموریت نظامیان آمریکایی
در کنار طرح این ادعاها در گزارش‌های رسمی دولت آمریکا، مقام‌های آمریکایی نیز در سخنان متعدد خود، بدون ارائه هیچ‌گونه سند و مدرکی، ایران را به حمایت از تروریسم در عراق و افغانستان متهم می‌کردند؛ سیاستی که کاملا با رویکردهای ضدایرانی دولت نومحافظه‌کار جورج بوش همخوانی و هماهنگی داشت.بسیاری از این ادعاها و شاید بتوان گفت عمده آنها از جانب مقام‌های ارتش آمریکا مطرح می‌شد؛ تا جایی که احساس می‌شد یکی از مأموریت‌های نظامیان آمریکایی، طرح این ادعاها در جریان تمامی اظهارنظرهایشان در مورد اوضاع عراق است. به‌عنوان نمونه در 14 آذر 83 جان ابی‌زید، فرمانده نیروهای آمریکایی در خاورمیانه مدعی شد که برخی گروه‌های ایرانی از گروه‌هایی در عراق که مخالف حضور خارجی‌ها هستند، حمایت می‌کنند؛ 14 مهر 84 کارتر هام، یکی از اعضای ارشد ستاد مشترک ارتش آمریکا ایران را به قاچاق اسلحه و مهمات به عراق متهم کرد؛
14 آبان همان سال، مارک کیمیت، معاون مدیر طرح و عملیات فرماندهی مرکزی آمریکا گفت: واشنگتن در مورد مقاصد ایران در قبال عراق نگران است؛ 16 اسفند 84 مقامات نظامی و اطلاعاتی آمریکا در گفت‌وگو با شبکه خبری ای‌بی‌سی بدون ارائه هیچ مدرکی، مدعی شدند که محموله‌های حامل بمب‌های جدید که از ایران به داخل خاک عراق قاچاق می‌شده‌اند را کشف و ضبط کرده‌اند؛ 7 اسفند 85 بازرسان ارتش آمریکا اعلام کردند نیروهای آمریکایی و عراقی در جست‌وجوهای خود، یک انبار بزرگ تسلیحاتی کشف کرده‌اند که در آن قطعات بمب‌های جاده‌ای قوی پیدا شده و اعتقاد بر این است که این قطعات از ایران آمده‌اند.
یک چهره شاخص
اما در کنار نظامیان آمریکایی، مقام‌های غیرنظامی آمریکا اعم از رئیس‌جمهوری، وزیر امور خارجه، وزیر دفاع و دیپلمات‌های آمریکایی در عراق این ادعاها را مطرح می‌کردند. یکی از بارزترین اشخاصی که تقریبا در تمامی سخنرانی‌هایش با موضوع عراق، این ادعا را تکرار می‌کرد، دونالد رامسفلد، وزیر دفاع دولت بوش بود.
از جمله طرح این‌گونه ادعاها از جانب وی می‌توان به چند مورد اشاره کرد. دونالد رامسفلد در 17 شهریور 83 در سخنانی که هیچ‌گونه مدرکی برای اثبات آن ارائه نکرد، در گفت‌وگو با روزنامه واشنگتن‌تایمز مدعی شد تهران با فرستادن پول و همچنین نیرو به عراق به ناآرامی‌ها در این کشور دامن می‌زند و اراده جهانی برای اعمال فشار بر ایران جهت توقف مداخله این کشور در عراق وجود ندارد.
وی حتی ایران را کشوری خطاب کرد که به خاطر رفتار خود، بخشی از جهان متمدن محسوب نمی‌شود؛ در 24 بهمن 83 رامسفلد ایران را به حمایت از نیروهای شورشی عراق متهم کرد و گفت: تهران در تشدید حملات عراق دست دارد. وی با طرح این اتهام که حمایت ایران از شورشیان عراقی تشدید شده است، ادعا کرد: بخشی از این کمک‌ها به دارایی فراوانی بازمی‌گردد که به عراق سرازیر می‌شود و بخش دیگری نیز حمایت‌ها و کمک‌هایی است که ایرانی‌ها از نیروهای شورشی به عمل می‌آورند؛ 31 تیر 84 وزیر دفاع آمریکا اتهام همکاری نکردن و عدم‌کنترل مرزهای خود با عراق در مقابل ورود مهاجمان خارجی به این کشور را متوجه ایران کرد؛ 28 مرداد 84 دونالد رامسفلد که برای دیدار و گفت‌وگو با رهبران پاراگوئه به این کشور سفر کرده بود، در مسیر پرواز از واشنگتن به این کشور ادعا کرد نیروهای آمریکایی طی چندین ماه گذشته چندین بار تسلیحات ایرانی را در عراق یافته‌اند؛
30 شهریور 84 یک روز پس از درگیری میان نیروهای انگلیسی و افراد مسلح عراقی در شهر بصره، وزیر دفاع آمریکا با ادعای دخالت ایران در امور جنوب عراق مدعی شد دخالت تهران در امور جنوب کشور همسایه خود از حد تحمل خارج شده است؛ 27 آبان 84 هم دونالد رامسفلد در استرالیا پس از دیدار با رابرت هیل، وزیر دفاع این کشور به اتفاق وی با انتشار بیانیه‌ای مشترک از تهران خواستند از حمایت از افراد مسلح در عراق دست بردارد؛ 22 بهمن 84 رامسفلد در حاشیه کنفرانس وزرای دفاع کشورهای عضو ناتو در سیسیل ایتالیا با طرح این ادعا که ایران از تولد دمکراسی در مرزهای خود هراس دارد، این کشور را به دخالت در امور داخلی عراق متهم کرد و... .
بازگشت
سیاست طرح ادعاهای ضدایرانی از جانب مقام‌های آمریکایی با محوریت فعالیت تروریستی در عراق با فرازو‌نشیب‌هایی ادامه یافته و در اواخر دوران زمامداری جورج بوش به دلایلی که اشاره به آنها از حوصله این مقال خارج است، کاهش یافت.
با روی‌کارآمدن باراک اوباما به‌عنوان رئیس‌جمهوری که یکی از اولویت‌های سیاست‌خارجی خود را تعامل با ایران براساس احترام متقابل اعلام کرد، کمتر شاهد طرح ادعای دخالت ایران در امور عراق بودیم، اما ادعای چند روز قبل رابرت گیتس که پس از روی کار آمدن دمکرات‌ها در دولت آمریکا در سمت خود ابقا شد، خاطرات ادعاهای ضدایرانی نومحافظه‌کاران را البته این بار در دولت مدعی «تعامل براساس احترام متقابل» باراک اوباما در ذهن‌ها تداعی کرد.
وزیر دفاع آمریکا در ادعاهایی که اوایل تیرماه جاری در جمع مقام‌های دفاعی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس در واشنگتن مطرح کرد، ایران را به تلاش برای ایجاد بی‌ثباتی در عراق متهم کرد و از این کشورها خواست در مقابل آنچه وی بلندپروازی‌های ایران در عراق نامید، از خود واکنش نشان دهند.
وی گفت که کشورهای حاشیه خلیج‌فارس نیاز دارند مانع از آن شوند که ایران، عراق را بی‌ثبات کند.این ادعای گیتس در حالی مطرح می‌شد که مقام‌های آمریکایی با اظهارنظر در مورد مسائل پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، هیچ حدومرزی برای دخالت در امور داخلی ایران قائل نبودند.
وزیر دفاع عراق دقیقا مانند رامسفلد و همچنین اظهارنظرهای خود در زمان روی‌کاربودن نومحافظه‌کاران در کاخ سفید، ایران را متهم کرد که از گروه‌های مخالف دولت عراق که در این کشور علیه دولت مالکی فعالیت می‌کنند، حمایت می‌کند.وی همچنین از ایران با عنوان تهدید نام برد و مدعی شد: ایران گروه‌هایی را آموزش داده و برای آنها تجهیزاتی را فراهم می‌آورد و در تلاش است با حمله به نیروهای امنیتی و مؤسسات دولتی عراق و مقامات این کشور، دولت عراق را بی‌ثبات کند.
