او، این عنکبوتها را توی روغن سرخ میکند و در یک دیس بزرگ روی هم جمع میکند؛ نه این که برای سرگرمی این کار را بکند، شغلش این است و از این راه پول درمی‌آورد.
«پکتراس» یک نوجوان دوازده ساله است که در« اسکوان»، روستایی درمیان جنگل های کشور کامبوج زندگی میکند. او هر روز این عنکبوتها را به مردمی که درایستگاه اتوبوس منتظر آمدن اتوبوس هستند، به‌عنوان تنقلاتی مثل چیپس و پفک میفروشد. عنکبوتهای درشت و بعضی از حشرهها بخشی از غذای رایج مردم این منطقه جنگلی است.
هرروز صبح با یک میله آهنی دنبال شکار عنکبوت است؛ با نابودی جنگل های کامبوج، تعداد این عنکبوتها هم بسیار کم شده است
عنکبوتها با نمک و شکر در روغن سرخ به چیپس عنکبوت تبدیل میشوند
جلوی دوربین عکاس، درحالی که یک سینی عنکبوت به دست گرفته، عنکبوتی را روی پیراهنش میگذارد: « بفرمایید عنکبوت !»
یکی از مشتری‌ها عنکبوتهای سرخ شده را وارسی می کند؛ او برشته‌ترینها را میخواهد. قیمت هرعنکبوت حدود بیست تومان است
این دختر یتیم، هرروز صبح خیلی زود به جنگل میرود و با یک میله آهنی بلند توی سوراخ‌های زمین، دنبال عنکبوت میگردد و وقتی پیدایشان میکند، آنها را ازپاهای بلندشان می‌گیرد و در یک سطل بزرگ می اندازد. او ترسی از آنها ندارد، چون میداند که سم این عنکبوتها برای انسان خطری ندارد. او از عمه اش یادگرفته که چه طور سم عنکبوت ها را قبل از پختن از بدنشان خارج کند:یک فشار کوچک روی پشت عنکبوت کافی است تا کیسه زهر تخلیه شود. پس از این کار، عنکبوت ها را خوب میشوید و با نمک و شکر به مدت بیست دقیقه در روغن سرخ میکند و آنها را در یک ظرف روی هم میچیند؛ «چیپس عنکبوت برای فروش آماده است!»
او با پولی که از این راه به دست می‌آورد، هزینه های تحصیلش را تأمین میکند.
