بنا بر آمار، کمتر مسابقه‌ای را در ابتدای فصل می‌توان یافت که در آن رکوردهای مختلف یکی پس از دیگری فرو نریخته باشد. شاید امسال توقع وجود داشت که دوومیدانی ایران پیشرفت بهتری نسبت به قبل داشته باشد. شکسته‌شدن هیچ رکوردی در رقابت‌های آغاز فصل کمی ناراحت‌کننده بود اما زمانی علاقه‌مندان و کارشناسان دوومیدانی ناراحتی‌شان به یاس تبدیل می‌شود که نه تنها در نخستین مرحله لیگ دوومیدانی رکوردی شکسته نشده، بلکه رکوردها در بیشتر مواد یا تغییر نکرده یا پایین‌تر بوده است.
این مسئله در ابتدای فصل کمی نگران‌کننده است. نگرانی‌ها به این دلیل است که ملی پوشان ایران ابتدا باید جواز حضور در رقابت‌های جهانی برلین را کسب کنند. نکته دیگر، رقابت‌های دانشجویان جهان است. از آن که بگذریم، رقابت‌های کشورهای اسلامی به میان خواهد آمد و از همه مهم‌تر رقابت‌های قهرمانی آسیا در چین است؛ رقابت‌هایی که قهرمانان ما در دوره گذشته آن رقابت‌ها 9 مدال کسب کرده‌اند.
9 مدالی که تکرار آنها با چنین آغاز فصلی کمی بعید و دور از دسترس به نظر می‌رسد. حتی این وضعیت همراه محرومیت احسان حدادی که کار را وخیم‌تر کرده است، می‌تواند در رقابت‌های کشورهای اسلامی نیز گریبانگیر ما باشد؛ رقابت‌هایی که رئیس فدراسیون دوومیدانی پیش از این اعلام کرده بود، که می‌توان روی مدال‌آوری دوومیدانی‌کاران در این رقابت‌ها حساب کرد.
رکوردهایی که شکسته نشد
صرف‌نظر از بررسی ماده به ماده می‌توان گفت که در دوهای 100، 200، 400 و110 متر با مانع کمترین اتفاق این بوده که نسبت به دوره‌های گذشته پیشرفتی نداشته‌ایم. اما در بررسی ماده به ماده در 100 متر، رکوردها همانند چهار سال گذشته بوده و در 200 متر با رکورد 21 ثانیه و 33 صدم ثانیه کمی افت کرده‌ایم.
اما افت به نسبت آشکار در دوهای سرعت، در دوی 400 متر بوده است؛ دویی که احسان مهاجرشجاعی که تخصصش در 800 متر است، همیشه در ابتدای فصل در این ماده مسابقه داده و اغلب پیروز بوده است. او این بار 400 متر را با زمان 47 ثانیه و 60 صدم ثانیه به پایان رسانده است؛ رکوردی که حداقل در 4 سال اخیر ضعیف‌ترین رکورد در مرحله نخست لیگ محسوب می‌شود.در 110 متر بامانع هم اگر بخواهیم رکورد روح‌الله عسگری را با دوران اوجش مقایسه کنیم، نسبت به آن دوران بسیار ضعیف‌تر شده است. عسگری در سال‌های اوج، 110 متر بامانع را در زمان حدود 13 ثانیه 80 تا 90 صدم ثانیه می‌دوید.
اما رکورد او در لیگ 14 ثانیه و 4 صدم ثانیه بود. در 400 بامانع و 3 هزار متر بامانع هم تغییر چندانی نسبت به سال‌های گذشته به وجود نیامده است. تنها ما شاهد افت رکورد در 400 متر بامانع هستیم. رقابت‌های نیمه استقامت و استقامت نخستین مرحله لیگ در سال 88 در حالی برگزار شد که در مهم‌ترین رقابت آن یعنی در دوی 800 متر، بهترین‌ها گرد هم نیامده بودند. یعنی سجاد مرادی در 1500 متر دوید، امیر مرادی در 800 متر و احسان مهاجرشجاعی در 400 متر.
شاید اگر این سه کنار هم در 800 متر می‌دویدند، وضعیت کمی تغییر می‌کرد. اما با این حال دوی 800 متر که همیشه بین یک دقیقه و 46 یا 47 صدم ثانیه به پایان می‌رسید، این بار با رکورد یک دقیقه و 52 صدم ثانیه به پایان رسید. سجاد مرادی هم 1500 متر را با زمان سه دقیقه و 55 ثانیه به پایان رساند. در دوهای 5 هزار و 10 هزار متر و حتی نیمه ماراتن هم اتفاق خاصی رخ نداد. حتی شاهد کاهش نسبی رکوردها هم بودیم.
کاهش رکوردها
در پرش طول به جرات می‌توان گفت نسبت به چهار سال گذشته ضعیف‌تر بودهایم. میانگین رکوردهای آغاز فصل در پرش طول در سالیان اخیر چیزی حدود 7 متر و 60 سانتیمتر بوده است. در حالی که امسال ما با رکورد 7 متر و 45 سانتیمتر آغاز کردیم. در پرش سه گام هم یک رکورد نسبی پایین داریم که تغییر نکرده است.
در ارتفاع هم حدود همان رکوردهای قبلی تکرار شد. اما در پرش نیزه باز هم شاهد افت چشمگیر رکوردها بودهایم به طوری که محسن ربانی نفر اول این رقابت چیزی حدود 35 سانتیمتر کمتر از بهترین رکوردش پرید. شاید بتوان بهترین رقابت این دوره از مسابقه‌ها را در پرتاب دیسک دانست. جایی که حدادی به خاطر مصدومیت در آن غایب بود. اما برادران صمیمی جبران کردند و با رکوردهای بالاتر از 60 متر نشان دادند که در این فصل آماده‌اند.
شاید آنها مهم‌ترین دوومیدانی‌کاران ایران باشند که بتوان به افتخار آفرینی‌شان در سال جاری امیدوار بود. اما رکوردها در پرتاب وزنه و پرتاب چکش بسیار دور از انتظار بود. البته شرکت‌نکردن مهدی شاهرخی نیز در رقابت‌های لیگ تامل‌برانگیز است. با این حال رکورد 17 متر در پرتاب وزنه و 69 متر در پرتاب چکش چندان رکورد جالبی نیست.
