به گزارش همشهری آنلاین، اینجا محوطه باستانی شوش است که تاریخی بیش از ۴ هزار سال را در خود دارد. صدای گوسفندان مشغول چرا در محوطه ثبت جهانی شوش به گوش می‌رسد عده‌ای هم در عرصه باستانی این محوطه مشغول موتور سواری هستند و این سایت جهانی میراث‌فرهنگی را با پیست موتورسواری اشتباه گرفته‌اند!
رفت و آمد خودرو و دوچرخه و موتور و چرای احشام بر روی سایت باستانی موجب از بین رفتن لایه‌های باستانی می‌شود و در همه محوطه‌های تاریخی ممنوع است.
شهر باستانی شوش از مهم ترین و باشکوه ترین سکونتگاه‌های شناخته شده در جهان با قدمتی حدود 4 هزار سال پیش از میلاد (بنا به نظریاتی ۷۰۰۰ سال پیش از میلاد) است. این محوطه ی تاریخی، به عنوان کهن‌ترین شهر جهان، روزگاری مرکز برخورد دو تمدن «میان رودان» و «عیلام» بوده است. زندگی شهرنشینی همچنان در این منطقه ادامه دارد. دراین شهر باستانی علاوه بر عیلامی ها (به معنای سرزمین خدایان)، اقوامی نظیر آشوری ها، هخامنشیان، سلوکیان، پارتیان، بابلی ها و ساسانیان حکمرانی داشته اند.
محوطه ی باستانی شوش ناحیه ای وسیع از بناها و سازه های معماری بسیار متنوعی را از پیش از تاریخ تا دوران اسلامی در بر می گیرد که شامل کاخ شاوور، آپادانا (یکی از باشکوه ترین و کم نظیرترین آثار باستانی جهان)، دروازه ی شرقی، هدیش، شهر پانزدهم، روستای هخامنشی، مسجد جامع شوش، مجموعه ی بناهای دوره ی اسلامی، تپه های آکروپول و قلعه ی فرانسوی ها است. مردمان عیلام پیشرفت هایی در خط، معماری، ذوب فلزات، شیشه و هنر پیکرتراشی ایجاد کردند. پیکره ی خدایان در میان آثار باستانی شوش در دوره ی عیلامی جایگاه ویژه ای دارد. آثار باستانی ارزشمندی از حفاری های این منطقه بدست آمده است که حجم عظیمی از آنان در موزه های معروف دنیا نگهداری می شوند.
این شهر باستانی به همراه آرامگاه دانیال نبی و تحت نام بقعه دانیال نبی شهرشوش و تپه‌های مجاور در تاریخ 24 شهریور 1310 با شماره ثبت ۵۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
نظر شما