روزنامه همشهری؛ گروه خانواده_ رابعه تیموری : فریبا کبیری به شتاب‌زدگی و سرآسیمه بودن بخشی از والدین هنگام بیدار کردن کودکان اشاره می‌کند و می‌گوید: «بعضی از والدین و به‌ویژه مادران شاغل صبح‌ها بچه‌ها را با سروصدا و جاروجنجال بیدارو استرس و فشار روانی زیادی به آنها منتقل می‌کنند که در تمام طول روز از آنها جدا نمی‌شود.»
این‌روانشناس و رواندرمانگر ادامه می‌دهد: «مادران شاغل باید با برنامه‌ریزی صحیح، شرایطی را فراهم کنند که برای به موقع رسیدن به مدرسه و محل کار، کودکان را خواب‌آلود، بی‌حوصله و بدون صرف صبحانه از منزل بیرون نبرند.»
کبیری می‌افزاید: «اولین قدم برای سبک شدن خواب صبحگاهی کودکان، کامل شدن خواب شبانه آنها است. والدین نباید انتظار داشته باشند درحالی‌که خودشان مشغول تماشای یک فیلم جذاب یا گوش کردن یک موسیقی شاد هستند، کودک با رغبت به تختخواب برود.»
کبیری ادامه می‌دهد: «خانواده‌های پرمشغله امروزی، برای جمع شدن اعضای خانواده فرصت‌های محدودی دارند و اغلب زمانی که پاسی از شب می‌گذرد و دانش‌آموزان باید برای خوابیدن آماده شوند، فرصتی را به دورهمی و گپ‌وگفت خانوادگی اختصاص می‌دهند.»
این‌روانشناس استفاده مناسب از تعطیلات آخر هفته را باعث اقناع احساسی کودک می‌داند و توضیح می‌دهد: «به‌تر است والدین در پایان هفته برای تفریح و سرگرمی کودک وقت کافی اختصاص دهند تا در سایر ایام هفته برای حضور در جمع بزرگترها ولع نداشته باشند. اگر هم نمی‌توانند در طول هفته کودک را قانع کنند که زودتر از بزرگترها و در ساعات اولیه شب به رختخواب برود، می‌توانند شرایطی را فراهم کنند که کودک در طول روز یکی، ٢ ساعت بخوابد تا کمبود خواب شبانه او جبران شود.»
کبیری توصیه می‌کند والدین صبح‌ها کودکان را با نوازش و جملات محبت‌آمیز از خواب بیدار و از ساعت زنگ‌دار یا هشدار تلفن همراه برای جدا کردن آنها از رختخواب استفاده نکنند.
نظر شما