تاریخچه اولین نت‌بوک ساخته شده به سال 1999 و زمانی که شرکت انگلیسی Psion کامپیوتر قابل حملی شبیه نت‌بوک‌ها امروزی ساخت، باز می‌گردد.
9 سال بعد اینتل از همین اصطلاح برای معرفی نوع جدیدی از کامپیوترهای قابل حمل استفاده کرد و Psion نت‌بوک را به عنوان یکی از نام‌ها تجاری خود معرفی کرد.
نت‌بوک‌ها را می‌توان از دو دیدگاه سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بررسی کرد.
از نظر نرم‌افزاری، سیستم عامل‌های تقریباً نامتعارفی بر روی نت‌بوک‌ها نصب می‌شود.
سیستم عامل مخصوص اکثر نت‌بوک‌ها نسخه خانگی ویندوز Xp و Linux با نسخه‌ها غیر معمول و ضعیف است. تا به حال نت‌بوکی با سیستم عامل‌های Xp حرفه‌ای، ویستا و OS X ساخته نشده‌است. دلیل این امر هم این است که مایکروسافت و اپل اجازه استفاده از ویندوز Xp حرفه‌ای و OS X در نت‌بوک‌ها را به شرکت‌ها نمی‌دهد و ویندوز ویستا هم برای نت‌بوک بسیار سنگین و پیچیده است.
البته ماه اکتبر 2008 بود که مایکروسافت اعلام کرد ویندوز 7 برای استفاده بر روی نت‌بوک‌ها نیز منتشر خواهد شد.
نت‌بوک‌ها معمولاٌ دارای مانیتور‌های 9 و 10 اینچ و صفحه کلید‌هایی با اندازه 80 تا 95 درصد کیبورد‌های عادی هستند.
وزن نت‌بوک‌ها حدود 1 تا 1.5 کیلوگرم است و قیمت آن‌ها بیش از 500 دلار نمی‌باشد.
دیسک خوان DVD و CD در نت‌بوک‌ها حذف شده‌است و خبری از کارت PC و بلوتوث در این کامپیوترهای نیست.
با این که هم Wi-Fi و هم Ethernet در نت‌بوک‌ها وجود دارد، نسخه جدید Ethernet و نسخه N و A Wi-Fi جزء سخت‌افزار رایج آن‌ها نیستند.
یکی از قابلیت‌هایی که در نت‌بوک‌ها ایجاد شده، قابلیت اتصال آن‌ها به شبکه ارتباطی 3G است.
باتری‌های 3 سلولی، 6 سلولی نسبتاٌ خوبی نیز برای نت‌بوک‌ها در بازار یافت می‌شود.
متخصصان کامپیوتر معتقدند که نت‌بوک زمانی جایگاه خود را در میان مصرف‌کنندگان پیدا می‌کند که سیستم‌های کامپیوتری به سمت استفاده از پردازش ابری بروند و نیاز به قدرت بالای پردازش از ایستگاه‌های کاری کاربران حذف شود.
به این ترتیب محل نگاه‌داری اطلاعات و پردازش برنامه‌ها فضای ابر خواهد بود و کاربران از کامپیوترهای شخصیشان تنها برای دسترسی به اطلاعات و برنامه‌ها استفاده می‌کنند.
