همشهری آنلاین: کوره‌های آجرپزی منطقه ۱۹ به‌یکباره غیرفعال نشدند، از حدود ۱۰ - ۱۵سال پیش کم‌کم ارزش زمین‌ها بالا رفت، مصالح جایگزین آمد و با رکود و ترقی زمین‌ها، فعالیت بخش زیادی از کوره‌های منطقه ۱۹ تخریب و به خانه‌های مسکونی و تجاری تبدیل شدند. با وجود این، ۱۰ تا از این کوره‌های غیرفعال و خاموش همچنان برجای مانده‌اند.
تولد اولین کوره منطقه۱۹ مربوط به سال ۱۳۳۵ است. آن‌روزها کوره‌ها سنتی بودند، آتش وسط بود و آجرها را گرد دورش می‌چیدند. این نوع آجرپزی با سوختی که ترکیب زغال‌سنگ و نفت سیاه بود، آلودگی و دود زیادی را به منطقه تحمیل می‌کرد. ولی از سال ۱۳۵۵ به بعد، زمانی که سیستم گاز به وجود آمد، تمام کوره‌ها مجهز به لوله‌کشی گاز شدند وقتی هم که پای کوره‌های هافمن به ایران و سپس دولتخواه و اسماعیل‌آباد باز شد، خیلی زود جای این نوع کوره‌ها را گرفت.
ساختن این کوره‌ها با ارتفاع بیش از ۶۰ متر و به این صافی قطعاً کار راحتی نیست. اول زمین مربع شکل را می‌کندند برای پی و بنیاد و بعد دایره‌ای به قطر ۲متر را آجرچینی می‌کردند. هر ۳۰ سانتی‌متری که رج‌روی‌رج می‌گذاشتند، میلگردی را خم می‌کردند و از داخل بدنه روی دیوار دودکش کار می‌گذاشتند به عنوان پله. بعد همین‌طور بالا می‌رفتند و هر ۳۰ سانتی‌متر، پله‌ای دیگر تا برسند به ارتفاع ۶۵متری و شعاع ۴۰سانتی‌متری. هنوز هم این پله‌های میلگردی داخل دودکش‌ها هستند. همه آنها حالا تعطیل‌اند، اما با این‌حال دودکش‌های بلندبالای آجری‌شان از خیابان‌های موازی این محله‌ها کاملاً به چشم می‌خورند.
نظر شما