اصلاً چرا راه دور برویم، وقتی پای بشر به سیاره‌های دیگر رسیده، چرا نتواند بیمارستان مجازی بسازد؛
نه برای دنیای بازی که در دنیای واقعی. به این ترتیب بیماران در هر لحظه و وضعیتی می توانند با پزشک در تماس باشند و خدمات پزشکی- بهداشتی به آنها ارائه شود.
کارشناسی به نام پروفسور «نیک‌بوسانکت» معتقد است آینده خدمات بهداشتی و پزشکی در بیمارستان‌های ساخته شده از مصالح ساختمانی خلاصه نمی‌شود. او پیش‌بینی می‌کند که در آینده فرد می‌تواند وضعیتش را با یک پیام برای پزشک بفرستد و بلافاصله نتیجه‌اش را دریافت کند.
اغلب، در بیشتر نقاط جهان از کمبود امکانات، نیروی انسانی و... در باره سیستم‌های بهداشتی صحبت می‌شود. شاید این راه‌حلی باشد برای رفع بعضی یا بیشتر این کمبودها.
اگر بیمارستان‌های مجازی عملی شوند، همه خدمات پزشکی و نه فقط موارد اورژانسی به‌طور 24 ساعته به افراد ارائه می‌شود. مهم‌تر از آن ساکنان منطقه‌های دور افتاده و روستایی که خیلی از امکانات را ندارند، به این ترتیب می‌توانند از امکانات این مدل بیمارستان استفاده کنند.
اگر چنین اتفاقی بیفتد، بیمار یا فرد می‌تواند در خانه‌اش بنشیند و اطلاعاتش را برای پزشک بفرستد، مثلاً به ساده‌ترین شکل، یعنی به صورت متنی. در این حالت پیش‌بینی شده که دستگاه‌هایی برای ضبط وضعیت و مثلاً ارسال ضربان قلب، گرفتن نمونه خون برای تعیین سطح قند خون و... وجود داشته باشد. بیمار به جای این که به پیدا کردن یک بیمارستان مناسب فکر کند می‌تواند سریع‌تر جواب بگیرد و زود کار درمانش آغاز شود.
جراحی مجازی در دنیای مجازی
به این ترتیب بیمارستان‌ها می‌توانند به مرکز ارتباطات و درمان در طول روز تبدیل شوند. یعنی سیستم ارتباطات و فناوری باید قوی شود و به «امکان پذیر نبودن» فکر نکنیم.
اگر بیمارستان‌های مجازی راه بیفتند، امکان جراحی مجازی هم دور از ذهن نیست، شاید.
به نظرت تشخیص و درمان بیماری از راه دور تا چه حد می‌تواند پیش برود.
می‌توانی تا 15 دی‌ماه ایده‌هایت را برای عنکبوت بفرستی. به هر حال، برای هر اختراع و پیشرفتی به ذهن خلاق نیاز داریم.
