به این ترتیب مشتریان تالار حافظ که از بیست وسومین روز دی ماه 86 تا همین دیروز شاخص کل را کمتر از 10 هزار واحد ندیده بودند، چشمشان به عدد 9 هزار و998 واحد روشن شد.
سهامداران شرکت‌های بورسی به خاطر دارند که از 26 آبان سال گذشته، شاخص کل با سقوط پله به پله، به حوالی مرز 10 هزار واحد رسید و2 ماه بعد، در حوالی مرز مقاومت قدم زد؛ اما ازبیست وسومین روز دی‌ماه موفق شد تعداد ارقام خود را به 5 برساند.
حرکت شاخص کل در روزهای سرد زمستان را هم می‌توان یک گام به پیش، 2 گام به‌پس توصیف کرد. دست آخرهم با انتشار خبر داغ افزایش بهره مالکانه، شرکت‌های پرطرفدار وپیشرو معدنی به تیرغیب گرفتار آمدند تا صاحبان سهام سال 86 را با کورسویی از امید به آخر برسانند.
اما بهار 87 برخلاف انتظار رونق را به بازار اوراق بهادار تهران بازگرداند افزایش جهانی قیمت نفت وفلزات ارزش سهام شرکت‌های صاحب نماد را بالا برد و البته عرضه سهام چند شرکت اصل چهل‌وچهاری هم مزید بر علت شد تا شاخص کل روز به روز از مرز 10 هزار واحد فاصله بگیرد.
به این ترتیب جذابیت خریدوفروش در تالار معاملات آنچنان افزایش یافت که نقدینگی سرگردان دوباره راه خود را به سوی بازار سرمایه کج کرد.
در چنین روزهای بهاری شاخص می‌رفت تا مرزهای تکرار نشده سال‌های طلایی 82 و83را پشت سر بگذارد.
در بیست وپنجمین روز تیرماه هم تابلوی معاملات نشان می‌داد که شاخص کل به یک قدمی 13هزار واحد رسیده؛ اما در چشم برهم زدنی ورق برگشت وموج سنگ آهنی بازار را گرفتار توفانی کرد که در نهایت شاخص را دوباره به زیر 10 هزار واحد کشاند.
البته دراین سقوط آزاد تاریخی نمی‌توان نقش رکود اقتصاد جهانی وکاهش تقاضا در سطح بین‌المللی و نزول قیمت نفت وفلزات را نادیده گرفت؛ اما بی‌شک نقطه آغاز سقوط تدریجی ارزش بورس تهران را باید انتشار خبر افزایش قیمت سنگ آهن دانست.
به هر حال دیروزدر اثرسلسله عواملی از جمله بحران مالی جهانی و کاهش قیمت‌فولاد و نفت، کاهش سودآوری شرکت‌های فولادی و نفتی، افزایش نیافتن نرخ سنگ آهن، باقی ماندن سیمان در سبد حمایتی والبته بازگشایی نمادهای معاملاتی متعدد، کمبود نقدینگی در بورس وطرح تحول اقتصادی که در روزهای پایانی عمر دولت ارائه می‌شود باعث شد شاخص کل با چند پله نزول دوباره 4 رقمی شود.
اما هادی بیدختی، مدیرعامل شرکت کارگزاری عمران فارس هم درخصوص تحولات روز گذشته که باعث سقوط شاخص به زیر 10هزار‌واحد شد به همشهری می‌گوید: دیروز سهامداران شاهد حادثه شگرفی در بورس نبودند وتنها روند نزولی هفته‌های پیش تداوم یافت تا شاخص با افت 32 واحدی 4 رقمی شود.
او در تشریح دلایل این نزول هم به تحولات جهانی اشاره می‌کند و می‌گوید: بسیاری از شرکت‌های بورسی مستقیم وغیرمستقیم از نزول اقتصاد جهانی تاثیرمی پذیرند؛ اما به واسطه وجود اهرم‌های نظارتی نظیر دامنه نوسان و حجم مبنا این اثرات به‌تدریج به تعدیل قیمت سهام شرکت‌ها منجر شده است.
بیدختی معتقد است: رقم 10 هزار واحد عدد مقدسی نیست ونزول شاخص از این مرز هم اتفاق خارق العاده‌ای به شمار نمی‌رود. او در مورد روزهای آینده هم پیش‌بینی می‌کند که با رکود اقتصاد جهانی وسقوط قیمت نفت به زیر 60 دلار، دولت با کسری بودجه مواجه خواهد شد.
به این ترتیب به‌دلیل بعضی تعهدات خود به ناچار میان تعدیل بودجه عمرانی وجاری، هزینه‌های عمرانی را کاهش دهد؛ در نتیجه انتظار می‌رود کاهش طرح‌های عمرانی به کاهش درآمد وفروش شرکت‌ها منجر شود.
بیدختی ادامه می‌دهد: بازارهای جهانی هنوز به اصلاحات دولت‌های اروپایی وآمریکا پاسخ مثبت نداده وحرکت صعودی خود را آغاز نکرده است.
