همشهری آنلاین - رابعه تیموری:مرحوم «رضا مدنی» مسئول ترابری ارتش بود و گاهی که مشغله‌های کار و زندگی امانش می‌داد، سری به زورخانه می‌زد تا میان گود و کنار پهلوانان خستگی روحش را بتکاند. این رفت‌وآمدهای گاه و بی‌گاه او را دلبسته سنگ و میل و کباده کرد و کم‌کم در میان باستانی‌کاران صاحب‌سبک، نام و آوازه‌ای به هم زد. فرزند مرحوم مدنی که ارج و قرب پدر پهلوانش را در میان مردم می‌دید کم‌کم همپای او شد و در زورخانه‌های مختلف به تمرین ورزش باستانی می‌پرداخت.
در میان تمرینات و هنرهای مختلف باستانی‌کاران، «محمدرضا مدنی» سنگ گرفتن را بیشتر دوست داشت و در این رشته سخت تمرین می‌کرد. کم‌کم او به یکی از ورزشکاران مدعی کشور در رشته سنگ‌گیری تبدیل شد و در سال‌های ١٣٦۵ تا ١٣٦٧ مقام قهرمان سنگی تهران و کشور را به دست آورد.
میراث‌دار پدر
مرحوم مدنی از سر علاقه و تفنن گاهی در خانه به ساختن سنگ زورخانه‌ای می‌پرداخت و با تراشیدن و رنده کردن چوب‌های سبک، سنگ‌های زورخانه‌ای خوش دستی می‌ساخت. فرزند استاد سنگ‌ساز، نزد پدر این هنر را آموخت و کم‌کم در مهارت سنگ‌تراشی از او سبقت گرفت. «محمدرضا مدنی» بعد از فوت پدر هم این حرفه را رها نکرد و حالا پس از سال‌ها سنگ‌تراشی و مو سپید کردن در این حرفه، از نام آورترین سنگ‌سازان کشور است.
فرزند خلف استاد سنگ تراش، اکنون ساخت ادوات زورخانه را به شکل صنعتی انجام می‌دهد و اغلب سنگ‌های زورخانه‌های شهر تهران در کارگاه او ساخته می‌شوند. مدنی درباره روش ساخت سنگ زورخانه می‌گوید : «سنگ‌های زورخانه‌ای از چوب‌ام دی اف و نئوپان ساخته و با رنگ چوب زینت داده می‌شوند. سنگ‌ها برای تمرینات ورزشی رده سنی نونهالان تا بزرگسالان ساخته می‌شوند و وزن هر جفت سنگ از ٢٠ کیلوگرم (ویژه نونهالان) تا ١٢٠ کیلوگرم (ویژه بزرگسالان) متغیر است. »
او درباره حکمت استفاده از سنگ در ورزش زورخانه‌ای می‌گوید : «استفاده از سنگ باعث قوی شدن مچ دست می‌شود و برای ورزیده شدن دست و بازو به کار می‌رود. »
قهرمان پیشکسوت رشته سنگ زورخانه‌ای معتقد است به ورزش‌های باستانی مانند گذشته بها داده نمی‌شود و از نقش این ورزش در تربیت جسم و روح نسل جوان غافل شده‌ایم.
نظر شما