با اینکه همه می‌دانیم ورزش برای سلامتی ما مفید است، ولی معمولاً برای آن وقت نداریم. اوقات فراغت و شلوغی باشگاه‌ها انگیزه‌ای شد تا با چند نفر از بچه‌های ورزشکار گفت‌وگو کنم. اینکه چقدر ورزش می‌کنند و چقدر احساس نشاط؟
زینب جهان تیغ، 17 ساله، که از اول تابستان تکواندو را شروع کرده، میگوید: «من هفته‌ای دو روز به باشگاه می‌روم و ورزش می‌کنم. البته امسال پیش دانشگاهی هستم و درس‌هایم را هم شروع کرده‌ام، اما ورزش به فعالیت ذهنی‌ام کمک می‌کند و سبب می‌شود ذهنم باز شود که برای درس خواندن هم مفید است.» فائزه حبیبی، 17 ساله که در تیم والیبال مدرسه هم فعالیت می‌کند، میگوید: «ورزش برای سلامتی، چه ذهنی و چه جسمی مفید است. من با اینکه در مدرسه، هفته‌ای سه روز در تیم تمرین می‌کردم، توانستم رتبه اول کلاس را از نظر درسی کسب کنم. فکر می‌کنم بعد از ورزش درس خواندن بهتر جواب دهد.»
نگار فهیمی، 15 ساله، که تابستان‌ها در رشته بدمینتون کار می‌کند، میگوید: «وقتی ورزش می‌کنم انگار تمام انرژی‌ام تخلیه می‌شود و دوباره انرژی می‌گیرم. البته کمی خسته می‌شوم، ولی نشاط زیادی پیدا می‌کنم. هر سال تابستان هفته‌ای دو روز به باشگاه می‌آیم. متأسفانه در طول سال تحصیلی فرصتی ندارم، اما همین که در اوقات فراغت بانشاطم، عالی است.»
مژگان ناظری 10 سال بیشتر ندارد، اما در چند رشته ورزشی فعالیت دارد و هم‌اکنون ژیمناستیک پیشرفته کار می‌کند. او میگوید: «ورزش را از سن پایین و با هفته‌ای سه روز شروع کردم، پارسال که نوبت بعد از ظهر بودم به هیچ باشگاهی نمی‌رسیدم؛ چون ساعت ورزش برای بچه ها معمولاً ظهرها بود، به همین دلیل مدتی کسل بودم. وقتی ورزش می‌کنم، شاداب هستم.»
تصویرگری از سحر سجادنیا، تهران
آیدا عزیزی را روی دستگاه‌های بدنسازی می‌بینم، 61 سال دارد و در این باره میگوید: «سعی می‌کنم هفته‌ای یک ساعت ورزش کنم تا وزنم ثابت و متعادل بماند.»
آریا مهرآیین، 17 ساله که پنج، شش سالی است بسکتبال بازی می‌کند، میگوید: «من همیشه هفته‌ای دو، سه روز به باشگاه می‌آیم و بازی می‌کنم. شب‌های امتحان بیشتر ورزش می‌کنم. ورزش بین فکر و جسم هماهنگی ایجاد می‌کند. انجام حرکت‌های سرعتی و قدرتی سبب نشاط و تخلیه انرژی می‌شود. با اینکه آدم خسته می‌شود، ولی این خستگی جسمی است، در عوض ذهن آدم آماده یادگیری است.»
آزاده نوروزی، 18 ساله است. او که چند مقام رزمی هم دارد و به تازگی داور ووشو شده، میگوید: «من از 11 سالگی هفته‌ای دو روز به باشگاه می‌رفتم و روزهای دیگر هم در منزل تمرین می‌کردم. وقتی برای کنکور درس می‌خواندم، حداقل هفته‌ای یک روز به باشگاه می‌رفتم و در زمان استراحت بین درس خواندن هم ورزش می‌کردم. این کار سبب می‌شد که از درس خواندن احساس خستگی نکنم و بازدهی‌ام هم بالاتر برود.»
پریا رسولی، 16 ساله که برای امتحان غریق نجات آماده می‌شود، میگوید: «با ورزش احساس خوبی پیدا می‌کنم، به خصوص اینکه شنا در تابستان خیلی می‌چسبد. من فقط تابستان‌ها ورزش می‌کنم، ولی هر روز!»
نوشین مهدوی، 15 ساله، در حالی که روی زمین دنبال توپ پینگ‌پنگ می‌گردد، میگوید: «ورزش علاوه بر این که ذهن را باز می‌کند و سبب نشاط می‌شود، تمرکز را هم بالا می‌برد.ورزش در سرعت تصمیم‌گیری و اعتماد به نفس هم به من کمک کرده است. سعی می‌کنم تابستان ها به باشگاه بیایم. در طول سال تحصیلی که وقت ندارم، ولی هر وقت احساس بی‌حوصلگی می‌کنم، با خواهرم روی میز ناهارخوری پینگ‌پنگ بازی می‌کنم!»
به سراغ الهه اسدی، مربی بدنسازی می‌روم ، او میگوید:« برای سلامتی باید روزانه بین 30 تا 60 دقیقه ورزش کرد ؛ ولی نباید فرد آن‌قدر خسته شود که نتواند به بقیه کارهای روزانه‌اش برسد. باید در حدی باشد که بتواند سلامت جسمی و شادابی را تضمین کند، چون ورزش بیش از اندازه و غیراصولی می‌تواند زیان‌آور باشد. ورزش در باشگاه‌ها، به ویژه برای دختر‌ها، علاوه بر جنبه جسمانی فایده‌های اجتماعی هم دارد.
وقتی فردی در جمع ورزش می‌کند، حس رقابت دارد و بیشتر تلاش می‌کند. البته هر کس که ورزش می‌کند، باید بداند که رعایت نکته‌های ورزشی برای قبل و بعد از آن خیلی ضروری است. نوجوانان چون در سن رشد هستند، برای سلامتی و تخلیه انرژی بیشتر از بقیه گروه‌های سنی به ورزش احتیاج دارند!»
اما راستی، شما روزی چند ساعت ورزش می‌کنید؟ یعنی در واقع چند ساعت را به سلامت خود اختصاص می‌دهید؟
مهرین نظری، خبرنگار افتخاری از تهران
باغی پر از پرنده : وقتی از کرج دور می‌شوم، دوروبرم پر از زمین‌های خالی از کشت است که به سرعت از کنارشان رد می‌شوم. اما همین‌طور که پیش می‌روم، مراتع و باغ‌های سبزی از دور پیدا می‌شوند. در 15 کیلومتری بزرگراه کرج- قزوین شهرکی است به نام چهارباغ.
منظره ورودی شهرک از دو بلوار تشکیل شده که درخت‌های بلندی را در خود جای داده است. کمی که جلو می‌روم، به پارک پرندگان می‌رسم.
عکس از مینا صیادی، خبرنگار افتخاری از کرج
مهندس امیرمحمد امیرراد، گونه‌های نایاب و کمیاب پرندگان را از کشورهای مختلف جمع‌آوری و در این مجموعه گردآوری کرده است. این پارک هنوز درحال ساخت است. اما دورتادور حیاط ساختمان‌های چهارطبقه‌ای را می‌بینی که پرندگان مختلف با فریاد خود آنجا را روی سرشان گذاشته‌اند. در هر کدام از این طبقه‌ها 25 قفس وجود دارد.
از دیدن این همه پرنده در یک جا هیجان‌زده می‌شوم! به قفس طوطی بامزه‌ای از گونه کاسکو که بسیار باهوش است می‌رویم . در کنار قفس طوطی‌ها ، قفس مرغ میناست. این پرنده دست‌آموز است. بعد از آن به قفس دارکوبی می‌رویم که با آن نوک معروفش مشغول نوک‌زدن تکه چوبی است.
امیدوارم این باغ به زودی افتتاح شود تا همه بتوانند به دیدنش بروند.
مینا صیادی، خبرنگار افتخاری از کرج
توپ فسفری فسقلی: داشتم فکر می‌کردم که لیموترش چه‌قدر فایده دارد؛ چربی غذا را از بین می‌برد و سبب جذب آهن غذا می‌شود. البته ویتامین ث هم دارد. اگر آبش را روی پوست سر بچکانیم ریشه مو را قوی می‌کند. اگر ناخن‌هایمان را در ظرف آبلیمو فرو ببریم و ماساژ دهیم، سفت می‌شوند. شربت آبلیمو با عسل بهترین دارو برای گلودرد است. شربتش را هم می‌شود برای رفع تشنگی نوشید و با آن از مهمان‌ها پذیرایی کرد... همه اینها به کنار، تا حالا توجه کرده اید این توپ فسفری و فسقلی چه عطر خوبی دارد؟!
حانیه جانباز، خبرنگار افتخاری از تهران
