به گزارش خبرگزاری رویترز گروهی بین‌المللی از اقتصاددانان می‌گویند این نظریه ممکن است توضیح‌دهنده افزایش سریع شیوع اضافه وزن در سراسر جهان باشد.
به عبارت دیگر این هنجار وزن که اغلب اشخاص خود را با آن مورد مقایسه قرار می‌دهند، مرتبا بالا رفته است و جمعیتی چاقتر و چاقتری مبنای مقایسه قرار گرفته‌اند، در نتیجه حلقه معیوبی به وجود می‌آید که چاقی را ایجاد می‌کند.
دکتر آندرو جی اوسوالد از دانشگاه وارویک در انگلیس در این باره گفت: "آنچه ما یافته‌ایم این است که انسان احتمالا به میزان زیادی با مقایسه کردن برانگیخته می‌شود.تا زمانی که شما این مقایسه‌کردن‌ها درک نکنید، نمی‌توانید افزایش میزان چاقی را درک کنید.درک جامعه‌شناسی چاقی بسیار مهمتر از درک زیست‌شناسی آن است."
سال گذشته اسوالد و گروه همکارانش در آمریکا در یک بررسی نشان دادند که افرادی که دوستان و اعضای خانواده‌شان چاق هستند، با احتمال بیشتری چاق می‌شوند.
در تجزیه و تحلیل اخیر که نتایج آن در کنفرانس اداره ملی پژوهش اقتصادی در 25 جولای در کمبریج در ماساچوست ارائه شد، اسوالد و همکارانش سعی کردند از یک مدل اقتصادی برای نشان دادن علت بروز این پدیده استفاده کنند. آنها داده‌های به دست آمده از چندین منبع درباره شاخص توده بدنی (BMI) و برداشت اشخاص از وزن‌شان را در 29 کشور اروپایی مورد تجزیه وتحلیل قرار دادند.
این پژوهشگران دریافتند که بیش از یک سوم اروپایی‌ها فکر می‌کنند که بیش از حد چاق هستند، و افراد با تحصیلات بالاتر با احتمال بیشتری فکر می کنند که چاق هستند.
این پژوهشگران همچنین دریافتند که در مورد زنان، رضایت از وزن بستگی به نسبت میان BMI خودشان با میانگین BMI برای زنی در همان سن که در همان کشور زندگی می‌کند، دارد. اما مردانی که اضافه وزن داشتند در صورتی که افراد پیرامون‌شان هم چاق بودند، بیشتر خوشحال بودند.
به گفته اسوالد رابطه میان نسبت BMI و رضایت کلی از زندگی احتمالا ناخودآگاه است. او می‌گوید: "آنها ممکن است از چنین تاثیری آگاه نباشند. کامپیوترهای ما ممکن است این الگوها را ردیابی کنند، اما بدون اینکه افراد لزوما از این قضیه آگاه باشند."
او می‌گوید بنابراین برای فرد متوسط اضافه‌وزن داشتن اهمیتی ندارد، اگر افراد پیرامون او نیز چنین باشند. اما برای افراد در "طبقات بالا" لاغر بودن بیشتر و بیشتر اهمیت پیدا می‌کند و همین امر ممکن است توضیح‌دهنده افزایش هنرپیشه‌های زن لاغر و نیز شیوع بی‌اشتهایی عصبی در میان دختران و پسران طبقه متوسط بالا باشد.
اسوالد پیشنهاد می‌کند که امکان دارد که هنجارهای مربوط به وزن افراد را با واداشت آنها به نگاه کردن به تصاویر و دهه‌های پیش - هنگامی که افراد به طور میانگین 10 کیلوگرم لاغرتر از زمان حاضر بودند- تغییر داد.
