این ویژگی‌ها توسط کسانی که در بیش از ششصد شهر جهان می‌زیسته‌اند بررسی شده است. در این رده‌بندی شهرهای ایالات متحده توسط شهرهایی چون ونکوور، اوکلند و ژنو به حاشیه رانده شده‌اند.
با این همه کارشناسان بنیاد مرکر معتقدند که بالاترین شهرها از نظر کیفیت زیستی الزاماً جذاب ترین شهرها برای زندگی نیستند.
شهرهایی که رتبه‌های یکم تا دهم را به‌خود اختصاص داده‌اند از نظر امید به زندگی، جمعیت و تولید ملی چنین ویژگی‌هایی دارند:
1 - زوریخ؛ تولید ناخالص داخلی: 9/330میلیارد دلار، جمعیت: 347 هزار و 517 نفر، امید به زندگی: 47/80 سال
2 - وین؛ تولید ناخالص داخلی: 7/319میلیارد دلار جمعیت: 1میلیون و 825 هزار نفر، امید به زندگی: 36/79 سال
3 - ژنو؛ تولید ناخالص داخلی: 9/300میلیارد دلار، جمعیت: 185 هزار نفر، امید به زندگی: 74/80 سال
4 - ونکوور؛ تولید ناخالص داخلی: 274/1تریلیون دلار، جمعیت:560 هزار نفر، امید به زندگی: 16/81 سال
5 - اوکلند؛ تولید ناخالص داخلی: 6/112میلیارد دلار، جمعیت: 1 میلیون و 18 هزار نفر، امید به زندگی: 24/80 سال
6 - دوسلدورف؛ تولید ناخالص داخلی: 2هزار و 833 میلیارد دلار، جمعیت: 581هزار و 858 نفر، امید به زندگی: 1/79سال
7 - مونیخ؛ تولید ناخالص داخلی: 2 هزار و 800 میلیارد دلار، جمعیت: 1 میلیون و 332هزار نفر، امید به زندگی: 1/79 سال
8 -فرانکفورت؛ تولید ناخالص داخلی: 2هزار و 840 میلیارد دلار، جمعیت: 3میلیون و 700 هزار نفر، امید به زندگی: 1/79 سال
9 - برن؛ تولید ناخالص داخلی: 319میلیارد دلار، جمعیت: 122 هزار و170 نفر، امید به زندگی: 36/79سال
10 - سیدنی؛ تولید ناخالص داخلی: 766میلیارد و 800 میلیون دلار، جمعیت: 4 میلیون و 297 هزار نفر، امید به زندگی: 73/80 سال
