الان هم روابط سیاسی بین آنها قطع شده است. از روی نقشه آفریقا می‌شود فهمید که این دو کشور تقریباَ در وسط این قاره قرار دارند. سودان در جنوب مصر قرارگرفته و به آب‌های دریای سرخ دسترسی دارد. چاد در غرب سودان است. از مدتی پیش درگیری‌های داخلی در سودان آغاز شده بود.
چاد هم به همین شکل دچار جنگ با گروه‌های شورشی داخلی است. زمستان امسال، شورشیان چاد به پایتخت، شهر انجامنا، حمله کرده و قسمت‌هایی از آن را اشغال کردند. «ادریس دیبی»، رئیس جمهور این کشور، از فرانسه کمک خواست و فرانسه با اعزام نیروهای نظامی‌اش، شورشیان را از شهر بیرون کرد. ولی چرا فرانسه؟ چرا چاد از کشور دیگری، یا مثلاَ از یک سازمان بین‌المللی کمک نخواست؟ دلیل آن این است که چاد در دوران استعمار، مستعمره فرانسه بود و با وجود این که دوران استعمار (درباره استعمار در شمار‌ه 468 دوچرخه توضیح داده‌ایم) تمام شده است، فرانسه هنوز هم در مسایل آن کشور دخالت دارد.
نوجوانی در دارفور، که به اجبار شورشی‌ها وارد جنگ شده است
چاد ادعا می کند که سودان حامی شورشیان این کشور است. سودان هم می گوید چاد از شورشیان منطقه دارفور (موضوع آشوب‌های منطقه دارفور در یکی از شماره‌های قبلی صفحه جهان و گاه در خبرهای اینترنتی شرح داده شده است) حمایت می‌کند. چند ماه قبل با همکاری اتحادیه آفریقا، سودان و چاد قرارداد صلحی را امضا کردند. بر اساس این قرارداد که به نام «قرارداد داکار» معروف شد، هر دو کشور دست از تحریک شورشیان همدیگر و کمک به آنها برمی‌دارند.
چند هفته پیش، شورشیان سودان به شهر خارطوم حمله کردند. عمرالبشیر، رئیس‌جمهور سودان، چاد را متهم به حمایت از شورشیان کرد و دوباره اختلاف‌ها آغاز شد. از طرف دیگر دولت چاد می‌گوید نیروهای بین‌المللی حافظ صلح، خود در درگیری‌ها نقش دارند. این نیروها از طرف اتحادیه اروپا در مرز دوکشور مستقر هستند. درگیری‌های داخلی در سودان از سال 2003 تاکنون، باعث کشته شدن حدود 300 نفر شده است. سودان کشوری وسیع و دارای منابع نفت است و مورد توجه کشورهای جهان از جمله چین و آمریکا قرار دارد.
پناهندگان در اردوگاه
