از وقتی کرونا شایع شد، مردم اجازه نمی‌دادند او برای نظافت پله‌ها به خانه‌هایشان برود و دستش حسابی خالی بود.

تعبیر خواب های رنگی

 همشهری آنلاین_رابعه تیموری:  محیای کوچک هم از همه جا بی‌خبر، فقط روزشماری می‌کرد که زودتر روز تولدش برسد. آن روز از صبح محیا یکریز و با ذوق و شوق می‌گفت: «فردا تولدمه‌ها! مامان برام عروسک خوشگل بگیر. باشه؟... باشه مامان؟ ‌» و او نمی‌دانست چه جوابی به دختر کوچولوی یتیمش بدهد. هرچه به شب نزدیک‌تر می‌شدند، غصه مادر و چشم‌انتظاری محیا بیشتر می‌شد. نزدیک غروب زنگ خانه به صدا درآمد. محیا به حیاط دوید تا در را باز کند. لحظه‌ای بعد صدای خنده وشادی محیا خانه را پر کرد. عموهای مهربان با کیک تولد ودستانی پر از هدیه آمده بودند تا محیا در شب تولدش احساس یتیمی و تنهایی نکند و مادرش شرمنده و غصه‌دار نباشد. عموهای مهربان و گمنام محیا کوچولو، تعدادی از اهالی بسیجی، هیئتی و مسجدی محله سجاد هستند که خیریه‌ای با عنوان «خیریه و مرکز نیکوکاری راه شهیدان» راه انداخته‌اند و به هم‌محله‌ای‌های نیازمند خود خدمت می‌کنند. گزارش زیر را بخوانید تا درباره این خیریه بیشتر بدانید.  

بعد از ارتحال امام(ره) شهید «سعید شاهدی» همراه عده‌ای از دوستانش هیئت عشاق الخمینی(ره) را راه انداخت. در سرما و گرما هم اجازه نداد هیئت تعطیل شود. خودش روحانی هیئت را با موتورسیکلت می‌آورد و می‌برد. در هیئت هم مداحی می‌کرد و هم خادمی. وقتی به هیئت‌های دیگر محله سر می‌زد، میانداری می‌کرد و باعث رونق مراسم عزای سیدالشهدا(ع) می‌شد.
 این هیئت‌داری باعث شده بود محرم اسرار اهالی شود و هرکسی مشکل و گرفتاری داشت، برای او سفره دلش را باز می‌کرد. شهید شاهدی هم با آنکه دست و بالش باز نبود، آنقدر این در و آن در می‌زد و آبرو گرو می‌گذاشت تا مشکل آنها را حل کند. دوستان هیئتی شهید، در پایگاه بسیج انصارالحسین(ع) زیر نظر او فعالیت می‌کردند و آقاسعید فرمانده آنها بود. وقتی خبر شهادت «سعید شاهدی» در محله‌های ابوذر و سجاد پیچید، بسیاری از کودکان یتیم محله دوباره پدرشان را از دست دادند و دوستانش به یکباره جای خالی رفیق، فرمانده، مداح و میاندار هیئت محله خود را احساس کردند. مدتی پس از نخستین سالگرد شهادت آقاسعید، دوستانش به فکر افتادند با راه‌اندازی خیریه‌ای راه او و دیگر شهدا را ادامه بدهند.  

  • حمایتی جامع و گسترده

از روزی که «مهدی رضایی»، «علی قدیانی»، «رضا توانلو» و «علی یوسفی» دور هم جمع شدند و «خیریه و مرکز نیکوکاری راه شهیدان» را در مسجد حضرت امیرالمؤمنین(ع) راه انداختند، ۲۴ سال می‌گذرد و حالا آنهااز ۱۰۰ خانواده آبرودار بی‌بضاعت حمایت می‌کنند. مهدی رضایی می‌گوید: «این خیریه زیرنظر پایگاه بسیج انصارالحسین(ع) و کمیته امداد امام خمینی(ره) فعالیت می‌کند و با الگو گرفتن از شخصیت شهید شاهدی و همرزمان شهیدش، برای فراهم کردن امکانات تحصیل، درمان، ازدواج و اشتغال ایتام، کودکان کار، بیماران خاص و نیازمندان تلاش می‌کنیم. پرداخت وام قرض‌الحسنه، ایجاد بستر اشتغالزایی و کارآفرینی، تأمین مسکن و جهیزیه از خدماتی است که مددجویان خیریه دریافت می‌کنند.» داشتن روحیه همکاری و کارگروهی بانیان خیریه راه شهیدان سبب شده بسیاری از برنامه‌های فرهنگی و اشتغالزایی آنها با گستردگی و تأثیرگذاری بیشتری انجام شود. یکی از ویژگی‌های اخلاقی شهید شاهدی تأثیرگذار بودن بر اخلاق و رفتار اطرافیانش بوده و دوستانش هم سعی می‌کنند خدماتی فراتر از تأمین معیشت مددجویان انجام دهند وبا برگزاری برنامه‌های فرهنگی، علمی و مذهبی مختلف اخلاق اسلامی را در میان آنها ترویج کنند.  

  • فرصت همدلی را از دست نمی‌دهند

اعضای خیریه در کنار حمایت‌های مادی و فرهنگی خود به نیازهای عاطفی اعضای خانواده‌های تحت پوشش خود هم توجه می‌کنند و در لحظات دلتنگی
آنها کنارشان هستند. سالگرد تولد ایتام و کودکان نیازمند یکی از فرصت‌های همدلی با این خانواده‌هاست و اعضای خیریه به خوبی از این فرصت استفاده می‌کنند. رضایی می‌گوید: «در شب تولد فرزندان خانواده‌های تحت پوشش خیریه به‌ویژه ایتام، با سرپرست کودک تماس می‌گیریم و بدون اشاره به برنامه جشن تولد، هماهنگ می‌کنیم که در زمانی خاص در منزل حضور داشته باشند تا مطابق معمول بسته حمایتی خود را دریافت کنند. بعد در زمان هماهنگ شده با لوازم و مقدمات جشن تولد آنها را غافلگیر و خوشحال می‌کنیم.» اعضای خیریه راه شهیدان از این جشن تولدهای زیبا خاطرات شیرینی دارند.

رضایی تعریف می‌کند: «بسیاری از کودکان یتیم تحت پوشش خیریه سال‌ها در حسرت یک جشن تولد کوچک هستند و با برگزاری همین جشن‌های مختصر در شب تولد خود بدون غصه و حسرت به خواب می‌روند. علاوه بر تولد کودکان، در شب میلاد ائمه(ع) هم در خانه مددجویان یا مکان‌های مختلف جشن تولد برگزار می‌کنیم تا بهانه‌ای برای کنجکاوی و آشنایی کودکان در مورد زندگی ائمه(ع) باشد.» اعضای خیریه و مرکز نیکوکاری راه شهیدان در دوران شیوع ویروس کرونا روزهای سخت و پرکاری را گذراندند و همراه اهالی محله‌های سجاد و ابوذر به ضدعفونی معابر، توزیع مواد بهداشتی و تدارک سبدهای غذایی برای نیازمندان پرداختند.  

  • نگاهی به زندگی شهید «سعید شاهدی»

برای فرزند دوست شهیدش پدری کرد


شهید «سعید شاهدی» سال ۱۳۴۷ در محله شهرک ولی‌عصر(عج) به دنیا آمد. وقتی جنگ تحمیلی آغاز شد، او ۱۲ سال بیشتر نداشت. در آن دوران اهالی محله، شهید شاهدی را به‌عنوان نوجوانی دوست داشتنی، صبور، آرام، مهربان و خوش صدا می‌شناختند که در مراسم تشییع پیکر شهدای محله عاشقانه مداحی می‌کند، اما وقتی دیدند او با همان قامت ترکه‌ای و ریزه‌اش لباس جبهه به تن کرده، باور کردند نوحه‌خوان نوجوان آنها زودتر از سنش مرد شده است. شهید شاهدی تا پایان جنگ تحمیلی در جبهه‌ها بود و بارها مجروح و زخمی شد. او در جبهه با رزمنده‌ای به نام «رضا مؤمنی» آشنا شد که ۷‌ـ ۸ سال از او بزرگ‌تر بود. دوستی شهید شاهدی و مؤمنی عمیق شد و از برادران خونی به هم نزدیک‌تر شدند. رضا مؤمنی در حالی که مدت زیادی از ازدواجش نمی‌گذشت و منتظر تولد نخستین فرزندش بود، به شهادت رسید.  

  • مدیریت به شیوه شهید شاهدی

پس از پایان جنگ تحمیلی خانواده شهید شاهدی تصمیم گرفتند برای او آستین بالا بزنند و دامادش کنند. شهید شاهدی با همسر دوست شهیدش رضا مؤمنی ازدواج کرد تا برای پسر او که پدرش را ندیده بود، پدری کند. یتیم‌نوازی شهید شاهدی برای دوستان و آشنایانش الگو بود و همه می‌دانستند او سخت مراقب است فرزند رضا به اندازه پسر خودش که چند سال بعد به دنیا آمد، طعم محبت پدرانه را بچشد. شاهدی مدتی در یک معدن مشغول کار بود. اوایل روزی نبود که میان کارگران و مدیران معدن بحثی نباشد و گاهی کارگران از سوی مدیران توبیخ می‌شدند. برخی ازکارگران هم به تلافی از معدن دزدی می‌کردند یا چوب لای چرخ فعالیت معدن می‌گذاشتند.  
رفتار احترام‌آمیز و پرمحبت شاهدی با کارگران سبب شد آرامش به معدن باز گردد و نگاه بسیاری از مدیران به منزلت کارگران تغییر کند. او با کارگرانی که زیر نظر او کار می‌کردند، آنقدر عیاق شده بود که سفره دلشان را برایش باز می‌کردند و می‌دانستند مدیر مهربانشان حتماً راهی برای حل مشکلات آنها پیدا می‌کند. شهید شاهدی در دوران فعالیت خود به‌عنوان فرمانده پایگاه بسیج انصارالحسین(ع) در محله سجاد فعالیت‌های زیادی داشت که مشارکت در راه‌اندازی هیئت عشاق الخمینی(ره) یکی از آنها بود. او دوم دی سال ۱۳۷۴ همزمان با روز میلاد امام حسین(ع) درعملیات تفحص پیکر شهدای فکه به شهادت رسید.  

خانه دوست کجاست؟  
مؤسسه خیریه و مرکز نیکوکاری راه شهیدان در میدان بهاران، خیابان سجاد جنوبی، کوچه اسلامی، مسجد حضرت امیرالمؤمنین(ع) قرار دارد.  
صندوق پستی: ۱۳۶۹۹۴۴۷۹۳
شماره تماس: ۶۶۲۱۳۲۰۰
کانال در شبکه‌های اجتماعی: mraheshahidan @

کد خبر 545207

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha