قلمرو فرمانروایی آدمک‌های سنگی

همشهری آنلاین: شاید باور نکنید که تنها چند کیلومتر دورتر از مرکز پایتخت، روستای شگفت‌انگیزی است که دیدنی‌ترین تابلوی سنگ‌تراشی طبیعت به شمار می‌رود؛ روستایی که در گوشه و کنار آن هنرنمایی طبیعت در فرسایش سنگ‌ها و خلق مجسمه‌های بادساخته به چشم می‌خورد؛ روستای کوچک و سرسبزی به نام «وردیج»، از توابع «کن». وردیج، قلمرو فرمانروایی آدمک‌های سنگی است. روستایی شامل باغستان‌های سیب، گیلاس، هلو، گلابی، گردو و انگور که در جای جای آن، سنگ‌های صیقل خورده به شما چشمک می‌زنند. وردیج، آبشاری دارد که دیدنش خالی از لطف نیست. نام این آبشار «لت مال» است. لت یعنی سنگ و مال یعنی مالیده شدن و مالش، تمثیلی از مالیده شدن آب روی سنگ و سنگ‌ها. شاید اگر برای نخستین بار سنگ تراشه‌های طبیعی وردیج را ببینید، خیال کنید این صورتک‌های پر از حفره، بازمانده‌های یک قلعه قدیمی هستند که در کنار جاده ساخته شده است. یا شوخی چند سنگ تراش که در ابعاد بسیار بزرگ، تمرین هنر کرده‌اند! درباره آنها برخی بر این باورند که اینجا بقایای قلعه‌ای از زمان قدیم است. البته این نظر تنها یک گمان است. عده‌ای دیگر به وجود آمدن این اشکال را ناشی از فرسایش می‌دانند و اما هستند افرادی که این نظر را هم به‌طور قاطع انکار می‌کنند. از جمله جاهای دیدنی این روستا، راهی پلکانی به نام «قله لیچه» است.