بعد از سال‌ها حکومت دیکتاتورها بر این کشور اکنون یک کشیش از خانواده‌ای فقیر در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شده است.
نارضایتی از شرایط کشور، فساد و اختلاف درون حزب حاکم و تغییرات در آمریکای لاتین این نتیجه را رقم زد.پاراگوئه کشور عجیبی است و البته مانند بسیاری از کشورهای آمریکای جنوبی دیکتاتور زیاد به‌خود دیده است. دیکتاتور قرن نوزدهم این کشور، که البته زیاد مشهور نیست، ژنرال فرانسیسکو سولانو لوپز نام داشت.
آنچه تاریخ از او به یاد دارد این است که او بی‌شرمی را به آنجا رساند که حتی مادرش را در برابر چشم مردم شلاق زد و سپس اسقف کلیسای کاتولیک را مجبور کرد او را قدیس بنامد.
دیگر دیکتاتور پاراگوئه در قرن بیستم ژنرال آلفردو استروسنر بود که فرق چندانی با اولی نداشت. استروسنر پاراگوئه را تبدیل به بهشتی برای جنایتکاران جنگی نازی کرد. از آن زمان تاکنون پاراگوئه تلاش‌کرده است که چیزی بیش از یک سرزمین کشاورزی و حاصلخیز در جایی میان برزیل و آرژانتین باشد؛ چیزی مانند یک کشور!
به‌نظر می‌رسد با انتخابات ریاست‌جمهوری که اخیرا در پاراگوئه برگزار شد، تلاش‌های مردم پاراگوئه تا حدودی به ثمر نشسته است. پیروز این انتخابات یک کشیش لیبرال مسلک به نام فرناندو لوگو است که‌زاده مناطق فقیر نشین مرکز پاراگوئه است.
جایی که او به خاطر خدماتی که به روستائیان بدون زمین کشاورزی انجام داده است، بسیار محبوب است. لوگو موفق شد بیش از 40 درصد آرای مردم پاراگوئه را به‌خود اختصاص دهد. اصلی‌ترین رقیب او خانم بلانکا اولار، وزیر سابق آموزش از حزب کلورادو بود که لوگو توانست با اختلافی 10 درصدی او را کنار بزند.
البته در انتخابات کشورهای آمریکای جنوبی معمولا با یک ائتلاف ساده سیاسی می‌توان پیروز انتخابات شد. در اکثر کشورهای آمریکای جنوبی اگر نامزدی در انتخابات نتواند اکثریت آرا را کسب کند، انتخابات به دور دوم کشیده خواهد شد. پاراگوئه نیز از این قاعده مستثنی نیست. اما لوگو توانست با تشکیل ائتلافی ملی پیروز انتخابات شود.
پیروز انتخابات اما تا تاریخ 15 ماه اوت کار خود را به‌طور رسمی آغاز نخواهد کرد. این مدت زمان آنقدر کافی هست که حزب حاکم بتواند چالش‌ها و مشکلاتی بر سر راه فرناندو لوگو به وجود بیاورد. البته تا آنجا که به خانم اولار مربوط می‌شود او گفته است که حزب کلورادو شکست را حتی اگر با اختلاف یک رای باشد، خواهد پذیرفت.
اما از 179 سال پیش که پاراگوئه استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد، مردم این کشور هرگز شاهد انتقال صلح‌آمیز قدرت از دولت به گروه‌های مخالف نبوده‌اند. اما این بار با پیروزی فرناندو لوگو پاراگوئه از کشوری که زمانی دیکتاتورش خود را قدیس نامید به کشوری تبدیل شده است که یک کشیش در آن رئیس‌جمهوری می‌شود.
تحلیلگران مسائل آمریکای جنوبی دلایلی چند را برای توضیح چرایی پیروزی لوگو در انتخابات اخیر برشمرده‌اند. عملکرد ضعیف حزب کلورادو در اجرایی کردن سیاست‌ها، شکاف در میان رهبران این حزب و جاذبه و عملگرایی شخصیتی لوگو از جمله این دلایل عنوان شده‌اند.
حزب کلورادو از سال 1940 میلادی حزب حاکم در پاراگوئه بود. اگرچه این حزب 60 سال زمام امور را در پاراگوئه در دست داشت اما نتوانست شرایط اقتصادی را مهیا کند که رونق و شکوفایی و پیشرفت‌های اجتماعی کشور از ویژگی‌های آن باشد.
در خلال چند سال اخیر مردم پاراگوئه شاهد رشد بسیار کند اقتصاد کشورشان بودند به گونه‌ای که سال گذشته پاراگوئه پایین‌ترین رشد اقتصادی رادر میان کشورهای آمریکای لاتین داشت. شکاف میان فقیر و غنی در پاراگوئه کماکان عمیق‌تر می‌شود تا آنجا که بیش از 40 درصد جمعیت پاراگوئه زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
از سوی دیگر اتهامات فساد مالی در میان مقامات دولتی به طرز گسترده‌ای به سابقه و وجهه حزب کلورادو آسیب رسانده است. مردم پاراگوئه که شرایط موجود راضی‌شان نمی‌کرد با شعار تغییر وضع موجود، حزب حاکم پاراگوئه را کنار گذاشتند.
کلورادو، حزب حاکم پاراگوئه در خلال دوران طولانی که قدرت را در این کشور در دست داشت، منابع سیاسی قابل‌ملاحظه‌ای کسب کرده بود اما انتخابات مقدماتی درون حزبی حزب کلورادو برای شناخته شدن نامزد این حزب در انتخابات مرحله نهایی موجب شد تا این حزب یکپارچگی خود را از دست بدهد. رقیب اصلی اولار در مرحله مقدماتی، معاون سابق رئیس‌جمهوری، لوئیس کاستیلیونی بود که اولار توانست با فاصله‌ای بسیار کم در دسامبر سال 2007 از وی پیشی بگیرد.
از آنجائیکه اولار از حمایت رئیس‌جمهوری پاراگوئه، نیکانور دوآرت فروتوس، برخوردار بود، کاستیلیونی دوآرت را متهم به دستکاری در انتخابات کرده و از حمایت اولار در مرحله نهایی انتخابات خودداری کرد. همین مسئله باعث شد تا حمایت‌های مردمی از اولار تا حدودی کاهش یابد.
فرناندو لوگو کیست؟
لوگو در سال 1949 در محله سن پدرو در استان «ایتاپوآ» پاراگوئه به دنیا آمد. در سال 1970 وارد مدرسه دینی شد و در سال 1977 به مقام کشیشی کلیسای کاتولیک واتیکان رسید. در سال 1994، لوگو به‌عنوان اسقف در محله سن پدرو که فقیرترین ناحیه در پاراگوئه است، مشغول خدمت شد. او در میان مردم ناحیه بسیار محبوب بود و از این محبوبیت استفاده کرده و خواستار برابری اجتماعی و حمایت از منافع قشر فقیر پاراگوئه شد. لوگو در سال 2006 وارد حوزه سیاست شد و در ماه مارس 2006 تظاهراتی 40 هزار نفری را علیه رئیس‌جمهوری وقت پاراگوئه سازماندهی کرد. متعاقب این کار، کلیسای واتیکان به خاطر فعالیت‌های سیاسی او، وی را از مقام کشیشی عزل کرد. در پایان سال 2006، لوگو اعلام کرد در انتخابات ریاست‌جمهوری پاراگوئه شرکت خواهد کرد.
