همشهری آنلاین_ حسن حسن‌زاده: اما با وجود گذشت حدود یک دهه از عمرش همچنان نیمه‌کاره رها شده است. ساختمان فلزی ضلع شمال میدان امامزاده قاسم(ع) مدتی است که به یکی از معضلات اصلی محله تبدیل شده. عده‌ای از انباشت زباله و مصالح ساختمانی در محوطه این ساختمان گلایه دارند و گروهی هم نگران تبدیل شدن این بنا به مأمن معتادان هستند. این روزها اما جمع شدن آب قنات، سفره‌های آب زیرزمینی و حتی فاضلاب خانه‌های بالادست در طبقات زیرین این ساختمان، نگرانی‌های بیشتری برای اهالی و ساکنان محله ایجاده کرده است. در این گزارش به درخواست اهالی محله امامزاده قاسم(ع) سراغ این بنای دردسرساز رفتیم و از نزدیک ابعاد مشکل را بررسی کردیم.
- وصله ناجور محله
با گذر از شیب تند خیابان شهید میری به میدان امامزاده قاسم(ع) می‌رسیم؛ میدانی کوچک که در مرکز محله امامزاده قاسم(ع) قرار گرفته و از هر سو به یکی از نمادهای هویتی محله می‌رسد. در شرق میدان، آستان مقدس امامزاده قاسم(ع) مثل نگینی در دل محله می‌درخشد و در ضلع مقابل آن هم چنار تنومند و کهنسال محله، اهالی امامزاده قاسم(ع) را با خود به روزگار گذشته این‌آبادی قدیمی شمیران می‌برد. در شمال میدان اما چند سالی است که ساختمانی نیمه‌کاره، در ناهماهنگی کامل با هویت محله امامزاده قاسم(ع) و در ورودی کوچه‌های پلکانی بالادست جا خوش کرده‌است. در فاصله چند قدمی از چنار تنومند و سالخورده محله و دیوار به دیوار مسجد حربن ریاحی که یادگاری به جا مانده از روزگار گذشته محله است، پیکر نخراشیده این ساختمان نیمه‌کاره جلوه بدی به قلب محله امامزاده قاسم(ع) داده است. ساختمانی بی‌در و پیکر که مثل یک غول فلزی به خانه‌های اطراف چشم تیز کرده و در تمام این سال‌ها خانه امن انواع آسیب‌های اجتماعی و دردسرهای تمام نشدنی برای اهالی محله بوده است. با اینکه حدود یک دهه از آغاز ساخت این بنای ۶ طبقه و البته توقف پروژه ساخت آن می‌گذرد خبری از یک حفاظ درست و درمان در اطراف ساختمان نیست. «ابوالفضل ربیعی» دبیر شورایاری محله که همراه با جمعی از معتمدان و اهالی امامزاده قاسم(ع) در این گزارش همراهی‌مان می‌کند می‌گوید: «این ساختمان نیمه‌کاره که مالک شخصی دارد حدود ۱۰ است که به همین شکل رها شده و جلوه بدی به محله داده. بدنه فلزی ساختمان در طول این سال‌ها پوسیده و مصالح، ابزار و تجهیزات ساختمانی هم در محوطه آن رها شده است. »
- خوابگاه معتادان
ساختمان نیمه‌کاره نبش کوچه‌های گلپرور و قادری اکنون به یک زباله‌دانی تمام‌عیار تبدیل شده است. از پشت فنس‌های شکسته اطراف ساختمان، کیسه‌های پر از زباله، در و پنجره‌های شکسته و مصالح ساختمانی جلب توجه می‌کند. در حالی که این بنای دردسرساز تنها چند قدم با منازل مسکونی اطراف فاصله دارد در چهارگوشه طبقه همکف آن آثار حضور معتادان و کارتن‌خواب‌ها به راحتی قابل مشاهده است. «حمیدرضا قادری» مدیر محله امامزاده قاسم(ع) کانکس خالی نگهبان را که آن هم به یک زباله‌دانی دیگر در طبقه همکف ساختمان تبدیل شده است نشان می‌دهد و می‌گوید: «تا ۲ سال پیش یک نگهبان از مصالح ساختمانی محافظت می‌کرد که حضور کمرنگ او حداقل مانع از اتراق معتادان و کارتن‌خواب‌ها در طبقات ساختمان می‌شد. حالا که خبری از آن نگهبان نیست و فنس‌های اطراف ساختمان هم به تدریج از بین رفته‌اند، بساط شب‌نشینی این افراد هم جور می‌شود. در چهارگوشه ساختمان و حتی در طبقات بالایی که سرپناه خوبی برای آنهاست جمع می‌شوند و آتش روشن می‌کنند. » اگرچه دیوارهای طبقات ساخته نشده اما به دلیل تکمیل شدن پله‌ها امکان دسترسی به طبقات بالایی بنا وجود دارد. در فلزی و کم‌رمق ساختمان که به دلیل رفت و آمدگاه و بیگاه کارتن‌خواب‌ها باز است نگرانی‌های دیگری هم برای اهالی محله ایجاد کرده. «رضا کربلایی» یکی از ساکنان محله می‌گوید: «بیشتر مواقع در ورودی ساختمان باز است و از آنجایی که طبقات بالایی دیوار ندارد، همسایه‌ها نگرانند که مبادا کنجکاوی پای کودکان را به طبقات بالا باز کند. از طرفی هنگام وزش شدید باد احتمال سقوط مصالح ساختمانی و پاره‌آجرهای طبقات بالا وجود دارد که می‌تواند برای عابران پیاده کوچه‌های گلپرور و قادری خطرآفرین باشد. »
- غوطه‌ور در فاضلاب
همراه با اهالی محله برای بررسی بیشتر خطرات و آسیب‌های این ساختمان نیمه‌کاره وارد طبقه همکف بنا می‌شویم. از مقابل انبوه زباله‌ها، بساط معتادان و کارتن‌خواب‌ها، در و پنجره‌های شکسته و مصالح ساختمانی، مسیر راه‌پله طبقات زیرین ساختمان را در پیش می‌گیریم. ۳ طبقه زیر همکف ساختمان هم به‌صورت نیمه‌کاره رها شده است. به دلیل تکمیل پلکان، امکان دسترسی به فضایی که قرار بود به پارکینگ تبدیل شود وجود دارد. پیش از رفتن به طبقه منفی یک، در ورودی راه‌پله‌ای که به تاریکی مطلق زیرساختمان می‌رسد، توجه یکی از همسایه‌ها به فضای خالی آسانسور جلب می‌شود. او با وحشت، دیگر همسایه‌ها را صدا می‌زند تا همگی برای دیدن صحنه‌ای عجیب و البته دلهره‌آور سراغ او برویم. چند نفری روی لبه چاله آسانسور به تاریکی عمق چاله خیره می‌شویم. از نقطه‌ای که ایستاده‌ایم تا انتهای چاله آسانسور ۶متر عمق دارد که نیمی از این فضا با آب پر شده است. یکی از همسایه‌ها با نگرانی می‌گوید: «اگر خدایی ناکرده کودکی وارد ساختمان شود و در چاله آسانسور سقوط کند...» پیش از تکمیل شدن این جمله نگران‌کننده، نور تلفن‌های همراه یکی یکی روشن می‌شود و همسایه‌ها سراسیمه از پله‌ها پایین می‌روند. طبقه منفی یک در تاریکی مطلق فرو رفته و بدون نور چراغ قوه امکان پیشروی وجود ندارد. در این طبقه هم خنزر پنزرها و لوازم دورریختنی، زیر نور کم رمق تلفن‌های همراه جان می‌گیرند. کف زمین خیس و نمناک شده و صدای چکیدن آب، سکوت مطلق پارکینگ نیمه‌کاره را در هم می‌شکند. برای رسیدن به طبقه منفی ۲ از چند پله دیگر پایین می‌رویم، اما اتفاق غیرمنتظره دیگری رخ می‌دهد. پله‌ها نه به طبقه منفی ۲، بلکه به آب راکد و سیاه رنگی می‌رسد که تمام طبقات زیرین را پر کرده است. قادری با وحشت می‌گوید: «همه ساختمان در آب فرو رفته. حداقل ۲ سال است که از رفتن نگهبان می‌گذرد. تمام این مدت پی ساختمان در آب بوده و کسی خبردار نشده...» نگرانی در چهره همه همسایه‌ها موج می‌زند. ربیعی می‌گوید: «در امامزاده قاسم(ع) قنات‌های زیادی وجود دارد و دسترسی به سفره‌های آب زیرزمینی آسان است. احتمالاً علاوه بر آب باران که از فضای خالی آسانسور در پی ساختمان جمع شده، این آب قنات است که به عمق بیش از ۳متر طبقات زیرین بنا را در خود فرو برده است. »
- مشکلات برطرف می‌شود؟
حالا دیگر تبدیل شدن این ساختمان نیمه‌کاره به زباله‌دانی یا تجمع‌گاه وبیگاه معتادان و کارتن‌خواب‌ها نیست که باعث نگرانی اهالی می‌شود. اهالی می‌گویند ظاهراً مالک ساختمان ۲ سالی است که ادامه پروژه را رها کرده و حتی دیگر خبری از نگهبان هم نیست. با کمک آنها تلفن مالک را پیدا می‌کنیم و با او تماس می‌گیریم. مرد میانسال از آن سوی خط می‌گوید: «در روند ساخت بنا و برای گرفتن مجوز از شهرداری برای ادامه پروژه دچار مشکل شدیم. با وجود این، مشکلات ساختمان را برطرف کردیم و می‌خواستیم قبل از سال جدید کار ساخت را شروع کنیم که شیوع ویروس کرونا مانع از آغاز مجدد پروژه شد. »
- اخطار دادیم مالک توجه نکرد
موضوع را با شهرداری منطقه در میان می‌گذاریم تا حداقل تمهیدات جدی‌تری برای نصب حفاظ یا مسدود کردن ورودی‌های ساختمان گرفته شود. «امیر لیلاز مهرآبادی» شهردار ناحیه ۳ می‌گوید: «در چند نوبت اخطار و ابلاغ لازم به مالک اعلام شده است اما با توجه به همکاری نکردن مالک، شهرداری برای حل مشکلات اهالی، پوشش کامل دیوار پیرامونی این ساختمان را برعهده می‌گیرد و هزینه این اقدامات هم با جریمه مربوطه و هزینه بالاسری از پیمانکار گرفته خواهد شد. از طرفی نظافت این ساختمان که در دل محله قرار گرفته هم اهمیت بسیاری دارد که به دلیل بی‌توجهی مالک، شهرداری در چند نوبت نظافت محوطه ساختمان را هم انجام داده است. » لیلاز درباره مشکلات اخیر پیش آمده در ساختمان می‌گوید: «برای این ساختمان کمیسیون رفع خطر تشکیل شده و نتیجه آن هم به مالک ابلاغ شده است. اما با توجه به عمر بنا، امکان ریزش یا آسیب فیزیکی به محله و اماکن اطراف آن وجود ندارد. »
نظر شما