به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، عباس موزون، تهیه‌کننده و مجری «زندگی پس از زندگی» درباره موضوع و هدف این برنامه گفت: این برنامه درباره معاد نیست اما غیرمستقیم به معاد هم کمک می‌کند. برنامه «زندگی پس از زندگی» موضوع اعتقاد به عالم غیب که در اولین صفحه قرآن پس از مقدمه آن آورده شده است را مطرح می‌کند.
موزون که در هر قسمت از این برنامه با شخصی که مرگ موقت را تجربه کرده گفت‌وگو می‌کند درباره علت پرداختن به چنین موضوعی توضیح داد: هر انسانی با توجه به گرایش‌های روحی و ذهنی‌اش و علایق کودکی‌اش فعالیت‌هایی را دنبال می‌کند. من قبل از اینکه با تجربه مرگ موقت به عنوان یک موضوع پژوهشی آشنا بشوم، گرایش داشتم تا ردپایی از عالم غیب را که در مدرسه و خانواده مطرح می‌شد، پیدا کنم. این دغدغه‌ها را در کودکی همه دارند اما بزرگتر که می‌شوند برای بعضی‌ها کمرنگ‌تر یا پررنگ‌تر می‌شود و برای من پررنگ‌تر شد.
او افزود: زمانی که افسر وظیفه بودم به مستندی برخوردم که ساخته دکتر ریموند مودی آمریکایی بود. این روانپزشک با مشاهده تعاریف مشترک بیمارانش از تجربه مرگ موقت، متوجه شد تجارب آنها بیرون از بدن وجود دارد و نمی‌توان در روانشناسی توجیهش کرد. با توجه به اینکه از نوجوانی در تئاتر و فعالیت‌های هنری فعالیت داشتم به فکر ساختن برنامه‌ای با این موضوع افتادم.
این تهیه‌کننده در پاسخ به این سوال که چه راهی برای راستی‌آزمایی افرادی که ادعای تجربه مرگ موقت را دارند وجود دارد؟ عنوان کرد: «ذوق‌زدگی و عجله در پرداختن به این موضوع در درازمدت آسیب می‌زند. در راستی‌آزمایی ما تست‌های روانشناسی داریم که سلامت افراد را تعیین می‌کند من هم قواعدی دارم که نمی‌شود همه آنها را بیان کرد زیرا مثل جوابیه‌هایی می‌شود که در دسترس همه قرار می‌گیرد اما مولفه‌های کلی هم وجود دارد. مثلا مشترکاتی که در گفته‌های افراد وجود دارد. مثل مشاهده جسد از بیرون یا حس سبکی و شناوری؛ این مشترکات ممکن است بیش از ۵۰ مورد باشد که در برنامه تعدادی از آنها بیان می‌شود. علاوه بر این‌ها تکنیک‌هایی است که با توجه به فرهنگ ایرانی و اسلامی خودم ابداع کردم و برای تجربه‌گر ایرانی و مسلمان قابل استفاده است. قصد داریم بنیاد پژوهش‌های تجربه مرگ موقت را ایجاد و این مولفه‌ها را در گاو صندوق اطلاعاتی بنیاد نگهداری کنیم.
موزون در پاسخ به این سوال که تجارب افراد با ملیت‌های گوناگون از مرگ موقت چه تفاوت‌ها و شباهت‌هایی دارد؟ گفت: تجربه افراد ایرانی و غیرایرانی در کلیات تفاوتی ندارد؛ اما در جزئیات متفاوت است. یکی تفاوت فرد به فرد است و یکی مربوط به تجلیات و ملکات خود فرد است؛ یعنی اموری که در زندگی برایش درونی شده و ملکه ذهنش شده است. این‌ها مربوط به مغز نیست بلکه مربوط به روح انسان است.
او با بیان اینکه محدودیت سنی اعمال شده به هنگام پخش برنامه، تشخیص مراجع مسئول سازمان صدا و سیماست، گفت: از نظر من برنامه محدودیت سنی خاصی ندارد اما قطعا تعیین کنندگان محدوده سنی بیش از بیننده در این زمینه تخصص و آگاهی دارند و به هر حال کارشناسان مسوول سازمان این تشخیص را داشته و اعمال کرده اند.
نظر شما