در ایران عصر ساسانی، به خوراک و چگونه خوردن آن، توجه بسیار می‌شد. از جمله خوراکی‌های محبوب آن دوران، غذاهای گوشتی سرد بود که «اَفسَرد» نامیده می‌شد. رسالۀ «خسرو و ریدگ» که متنی به زبان فارسی میانه است، گوشت گاو، گوزن، بچه شتر، گوساله یک ساله، گاومیش و گورِ خانگی را مناسب برای تهیه انواع اَفسرَد معرفی می‌کند.

غذا - گوشت - آشپزی

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از خراسان، در ایران عصر ساسانی، به خوراک و چگونه خوردن آن، توجه بسیار می‌شد. از جمله خوراکی‌های محبوب آن دوران، غذاهای گوشتی سرد بود که «اَفسَرد» نامیده می‌شد.

رسالۀ «خسرو و ریدگ» که متنی به زبان فارسی میانه است، گوشت گاو، گوزن، بچه شتر، گوساله یک ساله، گاومیش و گورِ خانگی را مناسب برای تهیه انواع اَفسرَد معرفی می‌کند؛ اما گوشت گورِ نَری را که با یونجه و جو پرورده شده است و پیه نداشته باشد، بهترین نوع گوشت برای تهیه این نوع غذا می‌داند که باید بر آن سرکه ترش مالید و  طبق قاعده، چاشنی اضافه کرد. این نوع خاص از افسرد، «هَلام» نام داشت. نوع دیگری از غذاهای گوشتی سرد را «خامیز» می‌نامیدند و از آن به عنوان خوراک اشتهاآور استفاده می‌کردند.

بنابر توصیف نویسندگان دوران اسلامی، این غذا را که از برش‌های نازک گوشت تهیه می‌شد، به صورت خام در سرکه می‌انداختند و گاهی هم اندک حرارتی به آن می‌دادند. متن «خسرو و ریدگ»، خامیزی را که از گوشت خرگوش تهیه شود، لطیف‌تر از بقیه خامیزها معرفی می‌کند. خامیز گوشت باقرقره را خوشبوتر و خوشمزه‌تر می‌داند و خامیزگوشت تذرو را، خوشگوارتر توصیف می‌کند؛ اما هیچ کدام را با خامیزی که از گوشت آهوی مادۀ سترون(یعنی آهویی که بره نیاورده باشد) بدون پیه تهیه شود، برابر نمی‌داند. 

کد خبر 502513

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 1
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۰۶:۴۴ - ۱۳۹۹/۰۲/۰۱
    2 1
    برادر مردم ما مدتهاست با گوشت رابطه شون کارد و پنیره.از چی حرف می زنی.# گوشت آهو#. شما لطف کن همون مرغ هورمونی رو به قیمت مصوب دست ما برسون بقیش پیش کش.
    • IR ۱۶:۲۲ - ۱۳۹۹/۰۲/۰۱
      1 0
      تاریخیه ها.......... حالت خوبه>>؟؟