عباس کاتوزیان در سال 1302 در تهران متولد شد. او هنرجوی هنرستان کمال‌الملک بود و بعدها در سال 1322 نایب رئیس این هنرستان نیز شد. این هنرمند تحت تعلیم اساتیدی همچون استاد حسین و استاد اولیا هنر نقاشی را فرا گرفت.
کاتوزیان تنها نقاش ایرانی است که در سال 1352 آثارش در کنار آثار کمال‌الملک در مجلس شورای ملی آن زمان به معرض دید همگان قرار گرفت. برگزاری 5 نمایشگاه در آمریکا، 2 نمایشگاه در پاریس و یک نمایشگاه در لندن، 27 نمایشگاه انفرادی در تهران و 9 نمایشگاه در آبادان، از جمله فعالیت‌های نمایشگاهی این هنرمند محسوب می‌شوند.برخی از آثار این نقاشی در موزه‌های آستان قدس رضوی، موزه بوداپست و چند موزه اروپایی نگهداری می‌شوند.
شهرت عباس کاتوزیان به نقاشی رئال و فیگوراتیور است که به گفته خود نقاش، پایبند به سبک خاصی در نقاشی نبود.«دختر کردی» یکی از معروفترین آثار نقاشی اوست و زرتشت، شهریار، اعتیاد، فقر، جنگ ایران و عراق از موضوعاتی‌اند که نقاشی‌های کاتوزیان بر حول محور آنها است.
مرحوم کاتوزیان در زمان حیات خود می‌گفت: «تا آنجا که یاد دارم نقاشی کردم و نقاش بودم. همیشه در تار و پود طراحی تلاش کردم و غرق در رنگ‌ها بوده‌ام.»
این نقاش 85 ساله پیرو مکتب کمال‌الملک تا روزهای پایانی عمر به کار پرداخت و آخرین نمایشگاه آثارش در فرهنگسرای نیاوران، با عنوان «50 سال نقاشی‌های عباس کاتوزیان» دربرگیرنده حدود 100 اثر از نقاشی‌ها و طراحی‌های اوست که برخی از این آثار برای نخستین بار به نمایش درآمدند.
حبیب‌الله صادقی – رئیس مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد- درباره عباس کاتوزیان و آثارش گفته است: «کاتوزیان از نقاشان به نام و نام آشنای هنرهای تجسمی و بسیار تاثیرگذار بوده است. در زمانی که شاگردان کمال‌الملک و نقاشان طبیعت‌گرا به گونه‌ای پخته نشده و یا در میان راه فعالیت‌شان را نیمه رها می‌کنند و به سراغ هنر جدید می‌روند، این نقاش همچنان وفادار به شیوه قدما نقاشی می‌کند.
او جلوه‌های جدیدی از شیوه نقاشی عینیت‌گرا در آثارش دارد که هم وفادار به طبیعت است، هم بارقه‌هایی از نوگرایی در آثارش دیده می‌شود. نمایشگاه آثار اخیر این هنرمند تا سوم اردیبهشت در فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شود. روانش شاد و یادش گرامی.
