محمد طیبی خرمی، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس، در این باره به همشهری گفت: مدت‌هاست که درختان کهنسال این ناحیه در کوره‌های متعددی که به صورت غیر قانونی درون جنگل تعبیه شده تبدیل به زغال و روانه بازار می‌شود. این در حالی است که در مواردی تنها روستانشینان جنگلی مورد اتهام واقع می‌شوند در صورتی که این افراد به خاطر تامین گرما و سوخت ناگزیر به قطع و سوزاندن سرشاخه‌ها آن‌هم در حجم بسیار ناچیز هستند.
وی با تاکید بر ضرورت حفظ پوشش گیاهی و درختچه‌ای این منطقه جنگلی گفت: صرف دستگیری چند روستایی چاره‌ای از مشکل باز نمی‌کند بلکه باید مسئولان ذی‌ربط با علت یابی مشخص کنند این کوره‌ها و زغال‌هایی که با چارپا از دل جنگل بیرون می‌آید، متعلق به چه افرادی است تا جنگل سوزی دراین ناحیه ریشه کن شود.
وی با اشاره به اینکه دراین منطقه نیز مثل سایر مناطق جنگلی،چرای دام یکی از عوامل تخریب جنگل است، تصریح کرد: سال ها پیش منطقه ای در حسین آباد برای اسکان جنگل نشینان این منطقه در نظر گرفته شده بود اما متاسفانه این اراضی به افراد غیر بومی واگذار شد، در نتیجه جنگل نشینان برای خروج از جنگل عملا با مشکل مواجه شدند. بدیهی است تا این معضل برطرف نشود نمی توان انتظار داشت جنگل نشینان از جنگل خارج شوند.
خبرنگار ما می نویسد: جنگل مله گاله که بخش عمده آن در دشت و دامنه‌ها واقع شده،در 60 کیلومتری جنوب شیراز و در حوزه استحفاظی این استان قرار گرفته است. گونه‌غالب درختی این توده جنگلی را بلوط ،افرا و درختان بنه تشکیل می‌دهند؛ درختانی که عمربرخی از آنها بیش از 500 سال برآورد می شود.
