به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، آرش حسینی میلانی با بیان اینکه سالانه ۵ هزار نفر در تهران به دلیل آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند، گفت: بانک جهانی، میزان خسارت ناشی از آلودگی هوا در تهران را حدود ۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار تخمین زده است. چطور خودروسازها می‌توانند در مقاطع مختلف یارانه‌های قابل توجه از مجلس و دولت بگیرند یا گزارش‌های تحقیق و تفحص از آنها چندان پیگیری نمی‌شود، اما وقتی بحث تأمین بودجه مترو تهران فرا می‌رسد، رقم خنده‌دار ۵۶ میلیارد تومان را تعیین می‌کنند؟
وی با بیان اینکه در حوزه اتوبوسرانی و مترو مطالبات انباشته‌شده‌ای برای شهر تهران وجود دارد، افزود: هر برنامه‌ای که قرار است برای کاهش آلودگی هوا اجرا شود، حمل و نقل عمومی ستون فقرات آن است و محور اصلی به شمار می‌آید اما در این حوزه مطالبات کمبودهایی وجود دارد. البته شرایط کشور هم به گونه‌ای بوده که توان تأمین منابع مالی در دولت و کلانشهرها کاهش یافته است.
حسینی میلانی ادامه داد: تصور دولت‌ها همواره این بوده که شهرداری‌ها دارای منابع درآمدی هستند و باید خودشان هزینه‌های مورد نیازشان را تأمین کنند که تصور چندان درستی نیست. همه جهت‌گیری‌ها و سیاست‌ها از سوی دولت تعیین نمی‌شود و در مجلس شورای اسلامی که نقش مهمی در تصویب بودجه و تعیین اعتبارات دارد، شهرستان‌ها از نظر سیاستگذاری و تأثیر در تخصیص بودجه بر کلانشهرها غلبه دارند.
وی اضافه کرد: دولت به مجلس شورای اسلامی پیشنهادهای خود را از طریق لایحه بودجه ارائه می‌کند اما اولویت‌ها در مجلس تغییر می‌کند. بنابراین در تعیین اولویت‌ها و تخصیص اعتبارات باید سراغ مجلس رفت و پرسید چرا کمیسیون محیط زیست وجود ندارد؟ چرا فراکسیون محیط زیست نمی‌تواند این موارد که اولویت کشور است، در اولویت قرار دهد؟
- تا حد استاندارد فاصله داریم
سخنگوی کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران با اشاره اقدامات انجام‌شده برای مبارزه با آلودگی هوا گفت: در نیمه دهه ۷۰ و ۸۰ آلاینده مونوکسیدکربن بالا و بنزین مصرفی دارای سرب زیادی بود اما با اقدامات مؤثری که انجام شد، میزان این آلاینده‌ها کاهش یافت و به میزان مجاز رسید. So۲ هم کاهش یافته که همه اینها ناشی از بهبود کیفیت سوخت از سوی وزارت نفت و عزم مدیریت شهری در اجرایی کردن معاینه فنی خودروها به صورت جدی بوده است.
حسینی میلانی با اشاره به وجود ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرون در هوای تهران اظهار کرد: با وجود اقداماتی که برای کاهش آلودگی هوا انجام شده که از جمله آنها می‌توان به اجرای طرح کاهش آلودگی هوا به خصوص فاز دوم آن اشاره کرد، مهم‌ترین شاخص آلودگی هوا وجود ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون است که در سال ۸۹ روی ۴۳.۵ میکروگرم بود، در سال ۹۶ حدود ۱۰ واحد کاهش یافت اما فاصله معنادار ۳۰۰ درصدی تا حد استاندارد هنوز وجود دارد.
وی تاکید کرد: این شاخص هم باید بهبود یابد. چون نتیجه‌گیری کاهش آلودگی هوا بر اساس تعداد روزهای سالم و ناسالم درست است و بانک جهانی هم برای نتیجه‌گیری در خصوص آلودگی به این شاخص یعنی ذرات معلق کمتر از ۲.۵ درصد استناد می‌کند.
این عضو شورای شهر تهران با تاکید بر ضرورت افزایش ظرفیت تاب‌آوری شهر اظهار کرد: توان طبیعی شهر تهران برای تهویه هوا یا همان توان اکولوژیک از اوایل آبان تا اواخر بهمن به میزان یک‌سوم کاهش می‌یابد.
رشد جمعیت شهر تهران طی دهه‌های گذشته و افزایش بارگذاری‌ها در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ در غرب تهران به ویژه در منطقه ۲۲ که مسیر ورودی باد برای تهویه هوا بود و نیز موارد دیگر، منابع آلاینده شهر را تحت تأثیر قرار داده و به آن تنوع بخشیده است.
- نقش صنایع در آلودگی هوای تهران
این عضو شورای شهر ادامه داد: الان در شرایطی هستیم که در برخی شاخص‌ها به وضعیت خوبی دست پیدا کرده‌ایم و برخی آلاینده‌ها تا حدودی مهار شده‌اند اما ممکن است آلاینده‌های نوظهوری پدیدار شوند.
وی با بیان اینکه آلودگی هوای تهران تنها مختص منابع آلاینده درون‌شهری نیست، اظهار کرد: امسال شاهد بودیم که شاخص آلاینده‌های شهرستان‌های اطراف تهران هم بالا بود و این نشان می‌دهد اقدامات برای کنترل منابع آلایندگی نباید صرفا در تهران متمرکز شود و قانون هوای پاک که میثاق‌نامه ما برای حل مسئله آلودگی هوا است، باید در سطح استان تهران مد نظر مسئولان قرار گیرد.
حسینی میلانی با اشاره به نقش صنایع در آلودگی هوای شهر تهران بیان کرد: در بررسی‌های انجام شده در تهیه لیست سیاهه انتشار، مشخص شده سهم صنایع در منطقه شهری تهران بیش از محاسبات قبلی است. آنها نقش مهمی در تولید ازن دارند.
وی افزود: صنایع در خارج از شهر تهران واقع هستند اما تولید آلایندگی آنها بر کیفیت هوای شهر تهران اثر می‌گذارد که رسیدگی به آنها خارج حیطه وظایف و اختیارات مدیریت شهری است و حتی نمی‌توانیم بودجه‌ای برای آنها تصویب کنیم.
- چاره چیست؟
سخنگوی کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران درباره راهکارهای خروج از این وضعیت گفت: در درجه نخست، نظام تصمیم‌گیری سیاسی کشور که بخشی از آن در مجلس است، باید موضوعات محیط زیستی را مطالبه کند. چون این موضوع اهمیت زیادی دارد.
حسینی میلانی افزود: بخشی از سیاست بودجه‌ای مجلس تحت تأثیر ملاحظات منطقه‌ای و ناشی از ساختار مجلس است. بنابراین مطالبات ملی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
او گفت: دلیل اصلی اینکه پرداختن به موضوعی مانند کاهش آلودگی هوا و تخصیص اعتبارات لازم برای راهکارهای آن مانند حمل و نقل عمومی در اولویت قرار ندارد، این است که ساختار مجلس حزبی نیست. اگر بود، در قبال برنامه‌های مشخص متعهد می‌شد.
نظر شما