به گزارش لا پرنسا، دو راه سیاسی یاد شده تنها گزینه‌های پیش روی 16 میلیون ونزوئلایی واجد شرایط رای دادن در انتخابات ریاست جمهوری 3 دسامبر خواهند بود.
در یک طرف هوگو چاوز رییس‌جمهور کنونی قرار دارد که در سال 1999 شعار تغییرات اقتصادی و اجتماعی با اقتباس از مبانی سوسیالیسم وی مورد اقبال مردم واقع شد.
در حالی که در اردوگاه چاوز وحدت نظر به چشم می‌خورد، گروه‌های مخالف دولت در پی کاندیدایی هستند تا با اجماع علیه وی و اتخاذ سیاستی کاملاً مغایر با آنچه سوسیالیست‌ها به آن معتقدند، پای به عرصه رقابت‌های انتخاباتی بگذارند.
مانوئل روسالس فرماندار سولیا فرد مناسبی برای پیشبرد سیاست‌های گروه‌های مخالف دولت، جهت ممانعت از انتخاب مجدد هوگو چاوز به نظر می‌رسد.
او در اظهاراتی تبلیغاتی، وعده بازنگری در تمام توافقات بین‌المللی که در زمان هوگو چاوز به تصویب دولت رسیده‌اند را داده‌است.
اما در حالی که روسالس از پذیرش آمریکا به عنوان شریک اصلی ونزوئلا در صورت پیروزی در انتخابات خبرداده است، هوگو چاوز می‌گوید: ونزوئلایی‌ها باید میان دو گزینه مستقل بودن و یا مستعمره آمریکا بودن یکی را انتخاب کنند.
در عین حال، مباحثات سیاسی از مسائل بین‌الملل و مشکلات عمده داخلی فراتر رفته و به مسائلی حاشیه‌ای‌تر نیز کشیده شده‌است. مسائلی چون انتخاب و استفاده از رنگ‌های مختلف از سوی احزاب.
طی هفته آینده شورای ملی انتخابات ونزوئلا قرار است به اتهامات مطرح شده از سوی حزب کشور همه؛ حزبی که از چاوز حمایت می‌کند، علیه حزب "زمان جدید" روسالس ، درباره استفاده این حزب از رنگ آبی، به عنوان رنگ مشخصه، رسیدگی کند.
این وضعیت در حالی رخ داده که حزب روسالس هم گروه‌های حامی چاوز را به برداشت غیر قانونی از منابع مالی عمومی جهت مصارف حزبی متهم کرده است
با وجود اختلافات موجود، به نظر نمی‌رسد در این انتخابات چپ گرایان و راستگرایان وارد مرحله‌ای از رقابت سیاسی فشرده شوند، زیرا نتایج نظرسنجی‌ها از هم اکنون نشانگر آن است که رییس‌جمهور کنونی با بیش از 50 درصد آرا پیروز انتخابات خواهد بود.
البته پیروزی چاوز در شرایطی امکان‌پذیر است که مخالفان دولت نتوانند به وضعیت نامطلوب خود در نظرسنجی‌ها بهبود بخشند.
