سـبـز پر از سبکی هوا...

با كفشدوزك‌ها لابه‌لاي برگ‌هاي گل چرخيديم. همراه گل‌هاي زرد قاصدك منتظر پيام‌هاي خوش  شديم. پرواز پرنده‌هاي مهاجر را ديديم. همان‌ها كه آمده بودند كمي بياسايند و بروند.

ما در باغ گياه‌شناسي ملي ايران  هستيم. در بزرگ‌راه تهران‌كرج. قرار بود زمستان برويم؛ گفتيم زمستان باغ بي‌باروبر است، بهتر است بهار به ديدنش برويم. مهندس سيد غلامرضا ميرحسيني، كارشناس باغ گياه‌شناسي همراه ما شد تا باغ را نشانمان بدهد.  باغ از بخش‌هاي مختلفي تشكيل شده: خزري، قفقاز، آمريكا، صخره‌اي، دارويي، البرز و زاگرس، هيماليا، زينتي و...

^{غلامرضا مير‌حسيني، كارشناس}

ميرحسيني مي‌گويد: «اين باغ از سال 1348 كارش را شروع كرد و از سال 1350 كشت در آن شروع شده است.  بيش از 3500 گونه‌ي گياهي در اين باغ هست. وسعتش حدود145هكتار است و 25 مجموعه‌ي گياهي دارد. گونه‌هاي گياهي ايران و ساير نقاط جهان در اين باغ نگه‌داري مي‌شود.»

او درباره‌ي نحوه‌ي نگه‌داري باغ اين‌طورتوضيح مي‌دهد: «نگه‌داري از گونه‌هاي مختلف كه هر كدام نياز به يك نوع آبياري و نگه‌داري و اقليم دارند كار پيچيده و كارشناسانه‌اي است.

^{مجموعه‌ي چين و ژاپن}

كارشناسان بر روي اين گونه‌ها نظارت دارند و از آن‌ها مراقبت مي‌شود. مثل گونه‌هاي خزري كه نياز به باران و رطوبت زيادي دارند و رطوبت‌دوست هستند و با اسپره باراني‌ پر فشار رطوبتشان تأمين مي‌شود، بعضي از درخت‌ها به سرماي زير صفر حساس هستند. آن‌ها هم نيازهاي ويژه‌اي براي نگه‌داري دارند.»

^{نسترن‌هاي زيباي نارنجي}

او مي‌گويد: «اين باغ فضا‌ي مناسبي است كه دانش‌آموزان و دانشجويان در آن مي‌توانند بدون سفر‌كردن، در همين شهر، گونه‌هاي متنوع گياهان كشورشان و جهان را ببينند و با گونه‌هاي گياهي آشنا شوند.»

اين كارشناس توضيح مي‌دهد: «اگر آفتي به گياهان برسد، بخش مبارزه با آفات در باغ فعاليت مي‌كنند. مورد را  گزارش مي‌دهند و بسته به نوع آفت كار رسيدگي به گياه شروع مي‌شود.»

 مهندس ميرحسيني مي‌گويد: «دو سه سالي است كه مجموعه‌ها كارشان تمام شده و تازه براي بازديد عموم درهاي اين باغ باز شده است و هنوز شايد براي مردم عادي شناخته شده نيست!»

مي‌پرسم آيا فكر نمي‌كنيد، بازديدهاي عمومي باعث تخريب باغ شود؟ كه در پاسخ مي‌گويد: «بايد فرهنگ‌سازي شود و نگهبانان ما مدام در حال مراقبت از باغ هستند.»

در باغ مي‌گرديم. از درخت زبان‌گنجشك ديدن مي‌كنيم. انواع افراها را مي‌بينيم. مي‌فهميم كه عمر سپيدارها كوتاه است فقط حدود03 سال. در مجموعه‌ي‌ زاگرس به بلوط‌ها مي‌رسيم. بعد از گل‌هاي بداقي، سفيد توپ‌هاي نازنين. درخت سدر لبنان‌(Cedrus Libani) روي يك صخره ايستاده است.

^{نماي يكي از درياچه‌ها}

اين همان درختي است كه در پرچم لبنان ديده مي‌شود. درخت سه رنگ چين و ژاپن كه هم‌زمان سه رنگ دارد در باغ ژاپني جلوه‌گري مي‌كند. در اين باغ با ماهي‌هاي طلايي در بركه‌‌ها مي‌چرخيم.

در باغ ميوه انواع درخت‌هاي ميوه‌ را مي‌بينيم و در جنگل‌هاي خزر، گونه‌هاي خزري را تماشا مي‌كنيم. با  چيپس‌هاي چوب در زير پا همان حس جنگل‌هاي شمال در ما زنده مي‌شود.

گويي در جنگل‌هاي شمال قدم مي‌زنيم. ما در باغي هستيم با ريه‌هاي متعجب! اين‌جا پر از سبزي است، پر از سبكي هوا...

^{شقايق‌ها}

• چند نكته

اگر گذرت به باغ افتاد يادت باشد گل‌ها را نچيني و در  مسيرهاي مشخص حركت كني كه  به گياهان آسيب نزني!

از آوردن توپ بپرهيزي و مراقب سيستم‌هاي آب‌رساني باشي. در ضمن پخت‌وپز در باغ ممنوع است. اگر با خانواده مي‌آيي يادت باشد كه روشن كردن آتش ممنوع است. اين‌جا محل بازي نيست.

نشاني: بزرگ‌راه تهران كرج، خروجي پيكان‌شهر، خيابان سرو آزاد، خيابان شهيد گودرزي، خيابان هشتم غربي

^{عكس‌ها: محمود اعتمادي}