علت سقوط پلنگ ایرانی از کوه و مرگش در شهرستان سرباز در دست بررسی است

به گزارش ايرنا، سید محمد مهدی هاشمی روز چهارشنبه گفت: جنازه یک قلاده پلنگ ایرانی دو روز پیش توسط مردم محلی در ارتفاعات منطقه کیشکور حاجی آباد شهرستان سرباز مشاهده و به محیط زیست اطلاع داده شد.

وی اظهار داشت: نمونه‌برداری لازم از جنازه این پلنگ انجام و برای بررسی بیشتر به زاهدان ارسال شده است.

وی گفت: بر اساس شواهد موجود احتمال این که کهولت سن یا بیماری دلیل سقوط و مرگ این پلنگ باشد، وجود دارد.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست سرباز افزود: این شهرستان به عنوان یکی از زیستگاه‌های اصلی پلنگ ایرانی در سیستان و بلوچستان شناخته می‌شود.

هاشمی اظهار داشت: آمار دقیقی از تعداد قلاده‌های پلنگ ایرانی در سرباز وجود ندارد اما مردم محلی بارها از مشاهده این حیوان در ارتفاعات شهرستان گزارش داده‌اند.

وی گفت: مرگ این قلاده پلنگ ایرانی در چند سال اخیر بی‌سابقه بوده است زیرا مردم شهرستان ارتباط خوبی با محیط‌بانان در حفاظت از زیستگاه‌های جانوری منطقه دارند.

وی ادامه داد: این پلنگ نر 110 سانتی‌متر طول دارد و طول دم آن نیز 30 سانتی‌متر است و هم اکنون کارشناسان اداره کل حفاظت محیط زیست استان با انجام آزمایشات ژنتیکی در حال بررسی دقیق علت مرگ این گونه نادر هستند.

مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان اردیبهشت ماه گذشته اعلام کرده بود: نخستین تصاویر از پلنگ ایرانی در شهرستان سراوان ثبت شده است.

سعید محمودی افزود: کارشناسان و محیط‌بانان اداره حفاظت محیط زیست سراوان پس از ماه‌ها بررسی و گشت‌های میدانی و کاشت شمار زیادی دوربین‌های تله‌ای و مراقبت‌های شبانه‌روزی و بررسی آثار و رد پاهای پلنگ در مناطق مختلف شهرستان موفق شدند برای نخستین بار تصاویری استثنایی از این گونه مهم و حفاظت شده تهیه کنند که در این تصاویر یک قلاده ماده پلنگ به همراه توله خود در حال گشت‌زنی شبانه و شکار به وضوح دیده می‌شود.

بر اساس اعلام کارشناسان محیط زیست، پلنگ ایرانی از راسته گوشتخواران (carnivopa) و تیره گربه‌سانان (felidae) بزرگ دارای بدن دراز و باریک، دست‌ها و پاهای قوی، پنجه‌ها و ناخن‌های بزرگ، گوش‌هایی کوتاه و دم دراز است.

پلنگ ایرانی از گونه‌های جانوری حمایت شده در ایران محسوب می‌شود که به صورت پراکنده در مناطق جنگلی، کوهستانی و ارتفاعات نسبتا زیاد تا سه هزار و 500 متر زندگی می‌کند و به دلیل منزوی بودن این حیوان مشاهده آن به راحتی امکان‌پذیر نیست.

بر اساس شواهد به دست آمده عمده زیستگاه این گربه‌سان در سیستان و بلوچستان ارتفاعات شهرستان‌های سرباز، سراوان، نیکشهر و مناطق نصرت آباد زاهدان، بزمان ایرانشهر و کنارک است.