به نظر می‌رسد نظام امنیت بین‌الملل به ویژه در حوزه رژیم های امنیتی با پس‌لرزه‌هایی مواجه شود که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
1. بی‌اعتبار شدن معاهده منع گسترش سلاح‌های هستهای موسوم به NPT.این معاهده تاکنون توسط 188 کشور عضو سازمان ملل متحد پذیرفته شده و فقط هند، پاکستان و اسرائیل به آن نپیوسته‌اند.
طبیعی است امضای قرارداد هستهای بین آمریکا و هند به عنوان یکی از سه کشوری که به NPT نپیوسته است ضمن آنکه روی‌آوردن آمریکا به سیاست جدید هستهای آن هم پس از 30 سال خودداری از صدور فن‌آوری و سوخته هستهای به کشورهای غیرعضو NPT محسوب می‌شود مبین بی‌احترامی آمریکا به مفاد NPT است که با وجود کاستی‌های فراوان همچنان از پایه‌های امنیت بینالمللی هستهای به شمار می‌رود.
2. آمریکا که در سالهای اخیر به ویژه در جریان ششمین و هفتمین نشست‌های بازنگری NPT در سالهای 2000 و 2005 و اخیرا نشست مقدماتی هشتمین نشست بازنگریNPT در وین همواره بر بازتعریف ماده 4 معاهده NPT تأکید کرده است بدین ترتیب با دورزدن آژانس بینالمللی انرژی اتمی و امضای قراردادهای دوجانبه هستهای دقیقا گام در راهی نهاده است که حاصل آن تضعیف NPTو آژانس خواهد بود. رویکردی که آمریکا با امضای موافقتنامه‌های دوجانبه و مخالفت با دیوان کیفری بینالمللی نیز پیموده است.
3. آمریکا هر چند امضای قرارداد 123 با هند را خدمت شایان به افزایش ضریب امنیت بینالمللی می‌داند اما واقعیت این است که آمریکا با نادیده‌گرفتن امنیت دسته‌جمعی به امنیت انتخابی روی آورده است.
آمریکا به جای تقویت آژانس و NPT با امضای قراردادهای دوجانبه با هند، برزیل و ترکیه و همین‌طور حمایت از سیاست ابهام هستهای اسرائیل نشان داده است که به امنیت انتخابی اعتقاد بیشتری دارد.
4. یکی دیگر از پسلرزههای قرارداد هستهای هند و آمریکا دامن زدن به شروع دور جدیدی از رقابت تسلیحاتی در جنوب آسیاست چرا که همزمان با نهایی‌شدن این قرارداد پاکستان نسبت به آن اعتراض داشته قرارداد 123 را عامل رقابت تسلیحاتی در منطقه معرفی کرده است.
و آخرین پس‌لرزه چنین قراردادی تضعیف معاهده منع جامع آزمایش‌های هستهای موسوم به CTBT است.
در حالی که این معاهده هنوز به علت نپیوستن برخی کشورهای هستهای نظیر آمریکا و هند و نرسیدن به حدنصاب 44 کشور دارای توان بالقوه و بالفعل جنبه الزامی نیافته به نظر می‌رسد امضای این قرارداد و استفاده از قانون هنری هاید به عنوان ماشه‌ای در برابر آزمایش هستهای احتمالی هند و در نتیجه لغو قرارداد اولویت دادن به قانون ملی و بی‌اعتنایی به معاهده‌های بینالمللی پیمان منع جامع آزمایش‌های هستهای (CTBT) است موضوعی که یکی دیگر از پایه‌های رژیم امنیت بینالمللی را به لرزه در خواهد آورد.
