براساس گزارش NBC، محققان دانشگاه استنفورد که این ایمپلنت بسیار کوچک را ابداع کرده‌اند می‌گویند دستاورد بزرگ این ابداع کوچک بودن آن نیست، بلکه تکنیکی است که با کمک آن انرژی ابزار تامین می‌شود.
حتی کوچکترین ایمپلنت‌های پزشکی که تاکنون تولید شده‌اند نیز به منبع انرژی نیاز دارند و منبع انرژی یعنی باطری، و زمانی که باطری وجود داشته باشد، یعنی ایمپلنت باید پس از اتمام ماموریتش از بدن خارج شود.
تامین وایرلس یا بی‌سیم انرژی ایده بسیار جالبی است که در عمل نشدنی به نظر می‌آید زیرا نسوج بدن امواج الکترومغناطیسی را به جای اینکه به ابزار انتقال دهند، جذب و یا بازتاب می‌دهند.
محققان برای ابداع این تکنیک انرژی‌رسانی جدید نوع جدیدی از امواج را ابداع کرده‌اند که می‌تواند به‌راحتی از میان بدن عبور کرده و توسط یک آنتن جذب شود. این تشعشعات که برای بدن مضر نخواهند بود، می‌توانند به راحتی ابزار کاشتنی را شارژ کرده و به آن انرژی برسانند و به این شکل باطری‌ها را در داخل بدن بی‌استفاده سازند؛ و نبود باطری نیز به معنی کوچکتر شدن ایمپلنت‌ها درون بدن خواهد بود، مانند آنچه محققان استنفورد به تازگی ابداع کرده‌اند که ابعادی کوچکتر از یک دانه برنج دارد.
این وسیله را می‌توان در اعماق بدن کار گذاشت و از آن به عنوان سیستم تنظیم کننده ضربان قلب استفاده کرد، به این شکل این وسیله بسیار کوچک می‌تواند جایگزین داروهای گران قیمت و پیس‌میکرهای بزرگی شوند که درحال حاضر برای درمان اختلالات قلبی کاربرد دارند.
این وسیله تاکنون تنها در درون بدن حیوانات مورد آزمایش قرار گرفته است و ممکن است تا دریافت تاییدیه FDA به سالها آزمایش بالینی نیاز داشته باشد.
