حجت‌الاسلام والمسلمین مصطفی پورمحمدی در گردهمایی مشاوران استانداران و دفتر امور بانوان استانداری ها با بیان این‌که وزارت کشور می‌خواهد در جهت اصلاح امور زنان عمل کند، اظهار داشت: علت این ادغام به دلیل استفاده از ظرفیت حوزه اجتماعی بوده است. در حوزه اجتماعی مجموعه‌ای از توان تئوریک و علمی وجود دارد و موضوعات کاری حوزه اجتماعی تقریباً در بیشتر موارد از جمله موضوعات مبتلابه مسایل زنان است و از نظر ما ادغام این دو حوزه با هم می‌تواند قوت بیشتری را در حوزه مسایل اجتماعی، نظریه‌پردازی و شناسایی مسایل جدید داشته باشد.
فرشته ساسانی مدیرکل دفتر امور بانوان وزارت کشور نیز با اعلام این‌که دفتر امور بانوان در حوزه وزیر تعریف شده بود، اظهار داشت: با توجه به این‌که موضوعات این حوزه فراوان است، وزیر کشور نیز با توجه به اهمیت موضوع، پیشنهاد کرد که این دفتر از حیث اعتبار همچنان به عنوان مشاور وزیر و مدیرکلی دفتر امور بانوان باقی بماند.
وی با تاکید بر این‌که این دفتر صرفاً از حیث تشکیلاتی از حوزه وزارت منفک شده در حوزه معاونت اجتماعی قرار گرفته، افزود: بر اساس نظر وزیر کشور این عمل از باب تقویت تشکیلات دفتر امور بانوان است و موضوعات زنان در اسرع وقت مورد رسیدگی جدی قرار می‌گیرد.
وی در پایان درباره وضعیت اعتبارات تخصیص یافته به حوزه زنان اظهار داشت: به دلیل محدودیت منابع، ردیف مستقلی برای بودجه امور بانوان در نظر گرفته نشده است و به استانداری‌ها اعلام شده است که از بودجه کلی استان، منابع مالی مورد نیاز امور زنان را تامین کنند.
از سوی دیگر، رئیس سابق مرکز امور مشارکت زنان (مرکز امور زنان و خانواده فعلی) تنزل جایگاه تشکیلاتی اداره کل امور بانوان وزارت کشور را تضعیف تشکیلات زنان در وزارتخانه مزبور برشمرد و اظهار کرد: این امر که به دنبال کاهش بودجه در سال گذشته رخ داد، زنگ خطری جدی برای حذف تدریجی این تشکیلات است.
دکتر زهرا شجاعی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان این‌که گمان می‌کردیم تغییر نام دستگاه متولی امور زنان از «مرکز امور مشارکت زنان و خانواده» به «مرکز امور زنان و خانواده»، نشانگر رویکرد جدید به امور زنان و تلاشی برای خانه‌نشین کردن زنان است، گفت: کاهش بودجه و به دنبال آن تضعیف تشکیلات زنان، مهر تاییدی بر گمان ما زد. ای کاش امانتداران امروزی این حوزه با نگاهی به تلاش‌ها، مقاومت‌ها و رنج‌هایی که از سال 1370 به‌ویژه در وزارت کشور برای تبدیل یک پست سازمانی به یک حوزه (دفتر امور بانوان) و سپس به اداره کل (اداره کل امور بانوان) در سطح وزارتخانه و سپس در سطح استانی با تشکیلات وسیع، انجام شد، نیم‌نگاهی می‌انداختند تا یک‌شبه آن را از دست ندهند؛ چرا که حفظ یک موهبت، مشکل‌تر از به‌دست آوردن آن است.
