در حالی که دولت وبرخی از نمایندگان مجلس تولید سیگار را راهی برای افزایش اشتغال جوانان می دانند، محافل اجتماعی و فرهنگی تولید سیگار و دسترسی آسان به آن را عامل رشد اعتیاد به مواد دخانی در بین جامعه جوان ایران می‌دانند.
کلنگ ایجاد کارخانه تولید و بسته‌بندی سیگار، روز چهارشنبه هفته گذشته در شهرستان چالدران به زمین زده شد. این کارخانه در زمینی به مساحت ۴۲هزار مترمربع و با ۳۰۰ میلیارد ریال اعتبار و با تولید ۲۴ میلیارد نخ سیگار در سال توسط بخش خصوصی در شهرک صنعتی این شهرستان ساخته می‌شود.
معاون عمرانی استاندار آذربایجان غربی در آیین شروع ساخت این کارخانه گفت: ایجاد و تثبیت شغل در مناطق محروم مهم‌ترین هدف دولت در استان است.
مدیر روابط عمومی جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات در گفت و گوبا همشهری ضمن اعلام تاسف از وقوع چنین اقد امی‌گفت: با وجود زحمات همه جانبه و چند ساله جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات ایران که منجر به عضویت در کنوانسیون کنترل دخانیات شده است و از سوی دیگر با وجود تصویب قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات در مجلس شورای اسلامی و با آگاهی از در انحصار بودن صنعت دخانیات به دست دولت، متاسفانه با خبر شدیم یک سرمایه گذار بخش خصوصی با حمایت بعضی از دولتمردان جمهوری اسلامی، با استفاده 300 میلیارد ریال اعتبار ملی اقدام به ساخت کارخانه تولید سیگار کرده است.
احمد دولتخواه افزود: این در حالی است که سالانه سم 24 میلیارد نخ سیگار را افزون بر انواع سیگارهای موجود به فرزندان این سرزمین هدیه می‌کند و روزانه رقمی معادل 12 میلیارد تومان از سرمایه این ملت دود می‌شود!
تولید سیگار برای اشتغال جوانان
این در حالی است که سلیمان جعفر زاده نماینده مردم شهرستانهای ماکو و چالدران در مجلس شورای اسلامی‌در گفت و گو با همشهری گفت: امسال برای رسیدن به ایجاد و تثبیت شغل در مناطق محروم 12 هزار میلیارد تسهیلات بانکی کم بهره از محل اعتبارات بنگاههای اقتصادی کوچک و زود بازده به متقاضیان طرحهای صنعتی و تولیدی استان پرداخت می‌شود که کارخانه تولید سیگار نیز در این گروه قرار گرفته است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا نمی‌توان از این تسهیلات برای راه اندازی کارخانه و یا بنگاه زود بازده دیگری استفاده کرد که مضراتی هم متوجه جمعیت جوان کشور که در معرض آسیب هستند را نداشته باشد، گفت: نکته اول اینکه این منطقه به لحاظ آب و هوایی شرایط کاملا مساعدی برای کشت توتون دارد و این موضوعی است که سالها کاملا مورد غفلت قرار گرفته و می‌تواند منبع مهمی‌برای صادرات و ارز آوری کشور باشد.
جعفر زاده همچنین گفت: در این کار هدف اول ما صادرات و ایجاد اشتغال برای مردم منطقه است، ضمن اینکه این مجتمع اولین مجتمع سیگار سازی بخش خصوصی است که تحت نظارت شرکت دخانیات فعالیت خواهدکرد.
جعفرزاده در پاسخ به این سوال که آیا تولید سیگار فقط برای صادرات است یا مصرف داخلی گفت: در فاز اول این کارخانه که بهمن ماه به بهره برداری کامل می‌رسد 3 میلیارد و 200میلیون نخ سیگار تولید خواهدشد که علاوه بر صادرات اگر برای مصرف داخلی هم در نظر گرفته شود می‌تواند به شکل توتون کنترل شده و کم ضرر، حداقل نسبت به انواع خارجی باشد.
جهانگیر زاده نماینده مردم ارومیه نیز در گفتگو با همشهری نظر خود را دراین باره اینگونه بیان کرد: ما نمی‌توانیم مغایر با واقعیات اجتماعی حرکت کنیم هرچند که همه بر این باور هستیم که سیگار برای سلامت جامعه مضر است. اما واقعیت این است که عده زیادی از مردم سیگار مصرف می‌کنند و درآمد کلانی از این ماجرا به جیب کمپانی‌های خارجی می‌رود که علاوه بر تهدیدی برای سلامت، اقتصاد ملی را نیز هدف قرار داده است.
تهدید جمعیت جوان ایران
از سوی دیگر دکتر علی اصغر فرشاد، مدیرعامل انجمن زندگی عاری از دخانیات نیز با اظهار نگرانی از نگاه سوء کمپانی‌های چند ملیتی به کشورهای مستعد برای مصرف سیگار، گفت: بر اساس آنچه که از حرکت‌ها و اقدامات کمپانی‌های بزرگ تولید سیگار در دنیا، می توان فهمید این است که گفته می شود آنها به صراحت از ایران به عنوان بازار بکر مصرف سیگار نام برده اند.
مدیرعامل انجمن زندگی عاری از دخانیات تصریح کرد: مصرف سیگار در ایران با توجه به جامعه جوانی که دارد، نسبت به کشورهای منطقه کمتر است و از همین رو، کمپانی‌های بزرگ و چند ملیتی تولید سیگار، تلاش می کنند به هر نحو ممکن از این بازار بکر، برای تامین منافع اقتصادی خود بهره ببرند.
وی با اشاره به آمار 12 درصدی جمعیت کشور که سیگار مصرف می کنند، افزود: گسترده ترین سن برای شروع سیگار، 13 تا 15 سالگی است و همگان خوب می دانیم که سیگار دروازه ورود به سایر مخدرها است.
وی ادامه داد: به اعتقاد من، خطرناک ترین عامل تهدید سلامت، مصرف سیگار است که اگر منجر به افزایش جمعیت جوان که اغلب دانش آموز و دانشجو هستند، شود، آن وقت می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد و به تبع آن از مزایای نیروی کار مفید نیز بی‌بهره خواهیم شد.
