در داخل، بیشتر ناظران سیاسی می‌گویند وی کار دشواری پیش‌رو دارد تا اکثریت اعضای مجلس نمایندگان را که در اختیار جمهوریخواهان است، با خود همراه کند. مجلس نمایندگان از این هفته بحث در این‌باره را آغاز می‌کند. دفاتر اعضای کنگره حتی کسانی که از موضع اوباما طرفداری می‌کنند، گزارش می‌کنند که شهروندان آمریکایی در تماس تلفنی و ایمیل مخالفت فزاینده خود را اعلام می‌کنند. این در حالی است که در نشست‌های مردمی قانونگذاران در حوزه‌های خود، نیروهای ضدجنگ از چپ و راست موضوع بحث را به‌دست گرفته‌اند.
نظرسنجی‌هایی که اخیراً منتشر شده است، نشان می‌دهد دولت اوباما در جهت دادن به افکار عمومی در مسیری که می‌‌خواهد، توفیق چندانی نداشته است. نظرسنجی جدید گالوپ که نتیجه آن جمعه منتشر شد، حاکی از آن است که حمایت از اقدام نظامی آمریکا برای کاهش توانایی سوریه برای استفاده از سلاح‌های شیمیایی حدود 36درصد است که کمترین میزان حمایت از اقدام نظامی واشنگتن در خلال 20سال گذشته است. اوباما روز جمعه اعلام کرد که روز سه‌شنبه درباره مقاصد خود سخنرانی خواهد کرد. این امر نشان‌دهنده نگرانی کاخ سفید از مخالفت با اقدام نظامی است.
وی در مصاحبه خبری خود در سن‌پترزبورگ گفت جلب موافقت 2مجلس کنگره برای صدور مجوز حمله کاری بسیار دشوار است. سخنان وی پس از موضع‌گیری تونی بلینکن معاون مشاور امنیت‌ملی اوباما صورت گرفت که گفت: رئیس‌جمهور از اختیار قانونی برای حمله به سوریه بدون مجوز کنگره برخوردار است، اما نه میل دارد و نه قصد دارد از این اختیار خود بدون پشتیبانی کنگره استفاده کند.
در عرصه بین‌المللی هم به‌نظر می‌رسد تلاش اوباما برای کسب حمایت از اقدام نظامی توفیق چندانی نداشته است.
در سن‌پترزبورگ بیانیه مشترکی با امضای 10عضو گروه20 به علاوه اسپانیا منتشر شد که از تلاش‌های آمریکا و سایر کشورها برای ممنوعیت کاربرد سلاح‌های شیمیایی حمایت کرد، اما اقدام نظامی را تأیید نکرد. کشورهای عضو بریکس، آرژانتین، مکزیک، اندونزی و آلمان از امضای آن خودداری کردند. اتحادیه اروپا نیز آن را امضا نکرد. دانیل لوی مدیر برنامه خاورمیانه و آفریقای شمالی در شورای روابط خارجی اروپا در لندن گفت به‌نظر می‌رسد به‌رغم به کارگیری چشمگیر انرژی دیپلماتیک آمریکا برای کسب حمایت اکثریت گروه20، آنها کوشیدند با شعبده‌بازی ظاهر نصف به علاوه یک را بدهند.
به گفته وی، در این مسیر آمریکا چندین نهاد را تضعیف کرده است که شامل شورای امنیت سازمان ملل، اتحادیه اروپا (به خاطر اینکه به اجماع نرسید)، اتحادیه عرب که 3کشور پرجمعیت عرب (عراق، الجزایر و مصر) و حتی گروه20بوده که با اقدام نظامی مخالفت کرده‌اند. چارلز کاپچان محقق شورای روابط خارجی در نیویورک هم گفت نبود اجماع در گروه20 موید نکته‌ای است که می‌دانیم، اینکه در جامعه بین‌المللی حمایت محدودی از اقدام نظامی در سوریه وجود دارد.
طرفداران اقدام نظامی که فعالان و سازمان‌های طرفدار اسرائیل صریح‌اللهجه‌ترین عناصر آن هستند، از آن نگران هستند که ناتوانی کنگره برای حمایت از تهدیدهای اوباما علیه سوریه، دیگر کشورهای رو در روی آمریکا را جسور کند و استدلال می‌کنند اعتبار بین‌المللی رئیس‌جمهور و واشنگتن در معرض خطر است اما مخالفان جنگ می‌گویند: در گذشته بیش از اندازه از استدلال اعتبار استفاده شده‌است. استیفن والت کارشناس برجسته روابط بین‌الملل در دانشگاه هاروارد گفت: خودداری از استفاده از زور هنگامی که منافع حیاتی در خطر نیست و هنگامی که بمباران می‌تواند اوضاع را بدتر کند، ضعف نیست، بلکه تشخیص درست است. گروهی دیگر از کارشناسان می‌گویند: کسب حمایت کنگره اینک فقط به حمله به سوریه مربوط نمی‌شود، بلکه کل ریاست‌جمهوری اوباما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
