به گزارش مهر، این حمام از فوتون‌های کهن و جوان که امروز کائنات را پر کرده‌اند، نور پس زمینه فرا کهکشانی خوانده می‌شوند.
یک اندازه گیری دقیق EBL برای کیهان شناسی بسیار اساسی است چرا که پرتوهای گرمایی به جا مانده از انفجار بزرگ در طول موج‌های رادیویی را اندازه گیری می‌کند.
محققان به سرپرستی آلبرتو دومینگوئز، بر اساس رصد طول موج‌های چرخشی از امواج رادیویی و پرتوهای گاما بسیار پر انرژی، به دست آمده از چندین فضاپیمای ناسا و تلسکوپ‌های زمینی، بهترین اندازه‌گیری از تکامل EBL طی 5 میلیارد سال گذشته ارائه کردند.
اندازه گیری مستقیم EBL با بررسی فوتون‌های آن با تلسکوپ، چالش‌های فنی بسیار زیادی برای ستاره شناسان داشت به طوری که این کار را از تلاش برای مشاهده یک نور ضعیف در کهکشان راه شیری از وسط یک شهر شلوغ دشوارتر توصیف می‌کنند.
زمین درون یک کهکشان بسیار درخشان با میلیاردها ستاره و گازهای درخشان قرار گرفته است. علاوه بر این زمین درون یک منظومه شمسی درخشان نیز واقع است به طوری که نور خورشید توسط تمامی غبارهای موجود در مدار زمین پراکنده می‌شود و پرتوهای نوری درخشانی را با طیف نوری مادون قرمز با طول موج بلند ایجاد می‌کند.
تلسکوپ زمینی و فضایی نمی‌توانسته‌اند اندازه گیری‌های مستقیم و قابل اعتمادی از EBL ارائه کنند. از این رو اخترفیزیکدان‌ها یک شیوه نوین و هوشمندانه به کار گرفتند: اندازه گیری غیر مستقیم EBL از طریق اندازه گیری میرایی آن، یعنی جذب پرتوهای گاما بسیار پرانرژی از بلازارهای دور دست.
بلازارها سیاهچاله‌های ابرعظیم در مرکز کهکشان‌ها هستند که نورهای بسیار درخشانی را مانند پرتو چراغ قوه به سوی ما ارسال می‌کنند.
این نتایج جدید تایید می‌کند که انواع کهکشان‌های رصد شده امروز مسئول بیشترین EBL در طول تمام تاریخ هستند.
