دوشنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۱ - ۱۸:۴۸
۰ نفر

یک صحنه آشنای گیاه ‏درمانی برای بسیاری از ما ‏وقتی است که قهرمان فیلم ‏و یا انیمیشن حین فرار ‏و گریز در یک منطقه ‏کوهستانی یا جنگلی زخمی ‏شده است.

معمولا در این ‏اوقات برای درمان او در ‏آن بحبوحه‌ای که هیچ ‏امکانات پزشکی‌ای نیست، کسی از گیاهان خاصی ‏استفاده می‌کند و در صحنه ‏بعد آن قهرمان را می‌بینیم ‏که از خطر مرگ‌آور ‏زخمش به واسطه این گیاه ‏درمانی جان سالم به‌در برده ‏است اما این صحنه تخیلی ‏فیلم‌ها و انیمیشن‌ها ریشه ‏در واقعیتی انکارناپذیر در ‏گیاه‌درمانی دارد. اینکه ‏گیاهانی وجود دارند که ‏بهبودی زخم‌هایی که گاه ‏هیچ امیدی به بهبودشان ‏نیست با آنها امکان‌پذیر ‏است. البته نه به این معنا که ‏به‌صورت خودجوش و ‏جوگیرانه هر وقت در ‏طبیعت هستیم بخواهیم هر ‏زخمی را با هر علف و گیاه ‏سبزی پانسمان کنیم، چرا ‏که گاه این کار کمترین ‏خسارتش قطع عضوی است ‏که ما به‌واسطه ناآشنا بودن ‏با گیاهان دارویی، آن را به ‏کار برده‌ایم.

یکی از ‏معروف‌ترین گیاهانی که ‏سابقه طولانی‌ای نیز ‏دردرمان زخم‌های مختلف ‏دارد، گیاه گوش ‏خر (هماور) است. گوش خر ‏به واسطه وجود ترکیب ‏آلانتوئین در آن، هم برای ‏تسریع در رشد سلول‌های ‏جدید مفید است و هم به ‏عنوان ماده ضدالتهابی عمل ‏می‌کند. مصرف پماد برگ و ‏ریشه این گیاه به توصیه ‏دکتر وایس رئیس انجمن ‏گیاه درمانگران آلمان برای ‏زخم‌های شدید پا در ‏روزهای اول ابتلا توصیه می‌شود.

البته خوردن این گیاه ‏برای کبد خطرناک است. بابونه پیشنهاد دیگری است ‏که به‌خاطر داشتن خواص ‏ضدالتهابی و گند زدایی در ‏اروپا برای درمان زخم‌های ‏پا زیاد مصرف می‌شود. فراورده عصاره بابونه و ‏همینطور کمپرس زخم با ‏چای غلیظ بابونه از روش ‏های استفاده از بابونه در ‏درمان زخم‌هاست. نکته ‏قابل توجه اینکه بسیاری به ‏بابونه حساسیت دارند و باید ‏به محض بروز علائم آلرژی ‏مصرف آن‌را متوقف کرد.

‏کمیسیون ‏E‏ که مرکز ‏تخصصی گیاهان دارویی در ‏آلمان است گل همیشه بهار ‏را نیز در کاهش التهاب و ‏تسریع در التیام زخم بسیار ‏مؤثر می‌داند. گل همیشه ‏بهار غیراز درمان زخم از ‏بروز عفونت‌های ‏استافیلوکوکی نیز جلوگیری ‏می‌کند. ‏

کد خبر 177730
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز