به گزارش ایسنا، در نشست اخیر برندگان جایزه فیزیک نوبل در شهر لینداو آلمان، درخصوص تجهیزاتی که می‌تواند به تکمیل داده‌های به دست آمده توسط برخورد دهنده بزرگ هادرونی(LHC) برای کشف ذره گریزپای بوزون هیگز کمک کند، بحث و تبادل نظر شد.
با وجود به دست آمدن شواهد قانع کننده از وجود ذره بوزون هیگز در برخورد دهنده مرکز سرن، برخی دانشمندان به دنبال دستگاه پر قدرت‌تری هستند که قادر به جمع آوری حجم بیشتری از داده‌ها در خصوص کشف اخیر باشد.
دو پروتون در برخورد دهنده بزرگ هادرونی با یکدیگر برخورد داده می‌شوند که باعث ایجاد حجم زیادی بقایا در سطح زیر اتمی می‌شود. فیزیکدانان معتقدند که این بقایا می‌تواند اطلاعات قطعی در خصوص ذره بوزن هیگز را با چالش مواجه کند.
برخورد دهنده خطی بین المللی(ILC) دستگاهی است که از آن به عنوان جایگزین احتمالی برخورد دهنده بزرگ هادرونی(LHC) نام برده می‌شود. برخورد دهنده ILC بزرگ‌تر از برخورد دهنده مرکز سرن است و در آن الکترون‌ها و ضد ذرات با یکدیگر برخورد داده می‌شوند.
کارلو روبیا، مدیر سابق مرکز سرن تأکید می‌کند: دستگاه جایگزین احتمالا قادر خواهد بود ذرات موسوم به موئون (muon) که شبیه الکترون‌ها هستند را با یکدیگر برخورد دهد.
وی مدعی است که این دستگاه از چنین امکانی برای رسیدن به ذره هیگز برخوردار است که می‌توان آن را کارخانه ذرات زیر اتمی بوزون هیگز نامید!
این کشف یک گام بسیار مهم در علم فیزیک محسوب می‌شود، اما هیچکدام از دانشمندان به نتایجی که در آینده حاصل خواهد شد و شرایط آتی روند تحقیقات مطمئن نیستند.
برخورد دهنده بزرگ هادرونی (LHC) تا پایان سال جاری میلادی برای ارتقاء سطح توان دستگاه به مدت دو سال خاموش خواهد شد و محققان امیدوارند که تا پیش از این زمان داده‌های دریافتی در خصوص ذره زیر اتمی بوزون هیگز را تکمیل کنند.
