اما ظرف 2 ماه ورق برگشت. داستان درگیری لفظی اتوئو با رایکارد و مسئولان باشگاه که با نتایج ضعیف تیم همزمان شد، شکل دیگری به بازی بخشید. اتوئو از حضور 5 دقیقه‌ای در پایان بازی تیمش سرباز زد تا رونالدینیو هم با برتر دانستن منافع تیمی بر منافع شخصی وارد بازی شود. گرچه این درگیری با در آغوش گرفتن اتوئو و رونالدینیو به مثابه فیلم‌های سینمایی بالیوود به پایان رسید اما ترکش‌های آن هنوز هم بر کالبد بارسا دیده می‌شود. لیورپولی‌ها فکر می‌کردند امشب چهارشنبه دو اسفند باید مقابل قهرمان جهان بازی کنند اما دو روز پس از قرعه‌کشی، بارسا در توکیو مغلوب اینترناسیونال برزیل شد تا خسته و کوفته به خانه بازگردد.
از دست دادن 11 امتیاز در 8 بازی داستان سقوط تدریجی تیمی که به عقیده بسیاری می‌توانست شایسته‌ترین جایگزین «تیم رویایی» کرایف باشد را ملموس‌تر می‌کند. قطعاً بنیتس روز یکشنبه از تماشای شکست بارسا در خانه والنسیا لذت برده است. نوستالژی مربیگری در لالیگا برای او چندان دور نیست. رافا در والنسیا بدل به غول‌کش شد و در 3 مسابقه خارج از خانه و در «نوکمپ»، 7 امتیاز از بارسا گرفت. تیم او متهم به ارائه بازی دفاعی و گلزنی روی ضدحملات بود، اما او با همان تیم ظرف 3 سال دو قهرمانی لالیگا را به چنگ آورد تا راهش به «آنفیلد» باز شود.
بنیتس و هولیه، دو روی سکه
رافا مقابل رایکارد قرار می‌گیرد. این دو مربی در 5 فصل اخیر، 4 بار قهرمان لالیگا شده‌اند و 3 عنوان از 6 عنوان معتبر اروپایی سال‌های اخیر را به خود اختصاص داده‌اند. (جام یوفا 2004 و لیگ قهرمانان 2005 برای بنیتس و لیگ قهرمانان 2006 برای رایکارد) اینکه لیورپول را در کاتالونیا به عنوان تیمی «خسته‌کننده» بشناسند مسئله‌ای است که به تقابل این دو تیم در سال‌های اخیر اشاره می‌کند. «قرمزها» در سال‌های 2001 و 2002 با مربیگری ژرار هولیه به دو تساوی صفر – صفر در «نوکمپ» رضایت دادند؛ دو مسابقه‌ای که باعث شد همه تیم انگلیسی را فاقد «ماجراجویی» بدانند اما کارشناسان اسپانیایی می‌دانند که تیم بنیتس با آن تیم خیلی متفاوت است.
روزنامه «اسپورت» یکی از جراید حامی بارسا پس از قرعه‌کشی این مرحله نوشت: «لیورپول بنیتس و هولیه، هیچ شباهتی به هم ندارند. این تیم دورترین فوتبال را از فوتبال انگلیسی بازی می‌کند. ورود بنیتس باعث شده تا آن‌ها قدرت صرف را با درک بیشتری از بازی عوض کنند. این مسئله از سنت اسپانیایی حاکم بر تیم نشأت می‌گیرد.»
بارسا هنوز بخت اول است
اما بدون شک مشکلات بارسا و سابقه درخشان بنیتس او را از مطالعه روش بازی این تیم باز نمی‌دارد. آرایش 3-3-4 رایکارد چه در خانه و چه خارج از آن خطرناک است. حضور اتوئو که در بازی مقابل والنسیا در فهرست تیم نبود و به گفته رایکارد خواسته بود بیشتر تمرین کند، هنوز در هاله‌ای از ابهام است. البته رایکارد با داشتن رونالدینیو، مسی، ژولی، گودیانسن و ساویولا مشکلی بابت چیدن خط حمله سه‌نفره‌اش ندارد. بدون شک تجربه لوئیس‌گارسیا، پپه رینا و بودوین زندن، سه بارسلونایی سابق می‌تواند به کمک دیگر بازیکنان لیورپول بیاید.
پاکو هره‌را، کمک سابق بنیتس در لیورپول که اکنون در اسپانیول کار می‌کند در این باره می‌گوید: «رینا و لوئیس گارسیا انگیزه‌ای مضاعف خواهند داشت.» او حضور بنیتس را برای چنین مسابقه‌ای «مهم» می‌داند: «او بارسا را خیلی خوب می‌شناسد. او تمام ابزار لازم برای ضربه زدن به بارسا را دارد. لیورپول روی هوا خیلی قوی است و روی ضربات آزاد هم خوب کار می‌کند. آن‌ها مثل یک واحد یک‌پارچه دفاع می‌کنند و به خوبی از نقاط ضعف‌شان آگاهند. به نظر من مسابقه کلیدی در آنفیلد برگزار می‌شود. با وجود هوادارانش، لیورپول متحول خواهد شد.»
البته لیورپول هم در هفته گذشته روزهای کم‌حاشیه‌ای نداشته است. اگر مدیران و کادرفنی بارسا به فکر پایان دادن به جنجال اتوئو بودند، دعوای بازیکنان لیورپول در اردوی این تیم در پرتغال، سروصدای زیادی در مطبوعات جزیره به پا کرد اما به نظر می‌رسد حساسیت این بازی موجب شده که این اختلافات فعلا فراموش شود.
حتی سه شنبه خبر رسید بارسا با وجود تمام اتفاقات تلخ روزهای اخیر همچنان شانس اول قهرمانی اروپا به شمار می‌رود. شاید حق با دکو باشد که از پیش‌داوری خودداری می‌کند و منتظر رویارویی دو تیم در چمن نوکمپ است: «به محض اینکه بازی شروع شود، همه چیز فراموش خواهد شد. بازی در لیگ قهرمانان با لالیگا متفاوت است، چراکه می‌دانیم حق اشتباه نداریم.»بنیتس اسپانیایی حکم اسب تروا برای بارسلونا را دارد.
