کافی است نگاهی هرچند گذرا به پیرامون خود بیندازیم تا به وسعت و عمق گسترش این ابزارهای جدید در زندگی خود واقف شویم. مهم‌ترین تاثیری که این فناوری‌های نوین بر زندگی ما گذاشته‌اند، شتاب بخشیدن به کارهای روزمره و در نهایت جلوگیری از اتلاف انرژی، وقت و... است. به همین خاطر از چند سال پیش به این سو، در برخی کشورها و ازجمله کشور خودمان، مقوله‌ای به نام شهروندی الکترونیک ایجاد‌شده و سازمان‌ها و نهادهایی که متصدی این کار هستند، با عضوگیری از میان شهروندان، به وسیله بسته‌های الکترونیک به آموزش اصول و مهارت‌های عملی مرتبط با رایانه، اینترنت، پست‌الکترونیک و کاربردهای آنها در زندگی روزانه و شغلی شهروندان می‌پردازند.
از آنجا که در زندگی امروزی، وظایف متعددی برای شهروندان تعریف شده، هر شهروند، هم برای انجام این وظایف و هم رفع نیاز‌های خود، مجبور به استفاده از شیوه‌های آسان و کم‌هزینه‌تر است. از این روست که هم‌اکنون در بسیاری از نقاط جهان و ازجمله در کشور ما، شهروندان برای انجام آسان‌تر فعالیت‌های روزمره خود، مانند پرداخت قبض‌های آب، برق، گازو...، پرداخت عوارض، انجام امور بانکی، مراجعه به اداره‌ها، دریافت مجوزهای گوناگون، خرید و فروش و حتی امور آموزشی به سراغ اینترنت می‌روند. انجام این امور با اینترنت، نه‌تنها به کارهای یادشده شتاب بیشتری می‌بخشد بلکه در وقت، هزینه و انرژی شهروندان صرفه‌جویی می‌شود؛ البته مشروط به اینکه در درجه اول ضریب ایمنی اینترنتی انجام این قبیل کارها به‌ویژه واریزها، پرداخت‌ها و حساب‌های شخصی بالا رود و دوم، نواقص فنی موجود در سامانه اینترنتی کشور رفع شود تا مبادا شهروندان عطای پرداخت اینترنتی را به لقایش ببخشند و دوباره صف‌های طویل جلوی باجه‌های بانک‌ها تشکیل شود!
