البته این نخستین ناکامی سال‌های اخیر فوتبال ایران است که فدراسیون در آن کمترین نقش را دارد و کم کاری باشگاه‌ها را باید عامل اصلی از دست رفتن سهمیه‌ها دانست ولی آنچه در این ماجرا آزاردهنده است وعده‌های بدون پشتوانه‌ای است که مسئولان فدراسیون یا سازمان لیگ درباره بازگشت سهمیه‌ها می‌دهند و به‌نظر می‌رسد به‌تدریج در فوتبال ایران تبدیل به یک رویه می‌شود.پیش از این هم فدراسیون مدعی شده بود که به حضور یک بازیکن بزرگسال در تیم امید عراق اعتراض کرده و به‌زودی تیم امید ایران به مسابقات مقدماتی المپیک برگردانده می‌شود.
آنها با وجود شروع این مسابقات وعده دادند که به‌زودی حکم فیفا به نفع ایران اعلام می‌شود و تیم امید به مسابقات باز می‌گردد اما هیچ خبر خوشی از سوئیس نرسید و پیگیری این ماجرا از سوی رسانه‌ها هم در هیاهوی روزمره فوتبال ایران گم شد. این در حالی است که دور دوم این مسابقات یکشنبه برگزار شد و تیم امید عراق موفق شد در زمین امارات به برتری 2 بر صفر برسد. در این شرایط احتمال بازگشت تیم امید به مسابقات صفر است و مطرح کردن این ادعا تنها بی‌اعتمادی نسبت به فدراسیون را بیشتر و یک نمره منفی دیگر در کارنامه این مجموعه ثبت کرد.
دادن چنین وعده‌هایی اما به باشگاه‌ها هم سرایت کرده است. نمونه آن مسئولان سپاهان بودند که ادعا داشتند نتیجه 3 بر صفر به نفع‌السد در لیگ قهرمانان آسیا برمی‌گردد ولی همه خوب به خاطر دارند که در نهایت تیم قطری جام قهرمانی را بالای سر برد تا حسرت هواداران سپاهان بابت این اشتباه نابخشودنی بیشتر شود. حالا به‌نظر می‌رسد بازگشت سهمیه هم احتمالا سرنوشتی مشابه بازگشت تیم امید و بازگرداندن نتیجه بازی سپاهان پیدا کند و ادعای سازمان لیگ مبنی بر اینکه AFC در محاسبه امتیازات اشتباه کرده، بیشتر بهانه‌ای برای خریدن زمان باشد تا سر و صداها بخوابد.اما انتخاب چنین سیاستی در حوزه فوتبال که همیشه زیر ذره بین است و مردم کوچکترین جزئیات آن را رصد می‌کنند، اشتباهی بزرگ به‌نظر می‌رسد. خیلی بهتر است که مدیران فوتبال با درس گرفتن از موارد قبلی، کلمات شان را با دقت بیشتری انتخاب کنند. در عصر ارتباطات، حقیقت خیلی زود برملا می‌شود.
