اول‌بار او از سفارت انگلیس به قوه‌قضاییه شکایت برد که باغی ایرانی را تصرف کرده است. بعدها تجمعات مختلفی مقابل این باغ صورت گرفت و هر خبری که درباره این باغ به گوش رسید باقرزاده یک پای قضیه بود. حالا با طرح شکایت شهرداری، پرونده این باغ وارد مرحله جدیدی شده است و باقرزاده همگام با شهرداری به‌دنبال انجام آخرین مراحل بازپس‌گیری باغ ایرانی از دست استعمار پیر است. باقرزاده درباره دلیل طولانی شدن پیگیری این پرونده می‌گوید: برخی مسئولان به‌علت تعلقاتشان در پیگیری این پرونده مانع ایجاد کرده‌اند.
- اخیـرا در جلسـاتی کـه در کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی برگزار شده، اعلام شده است که اسنادحقوقی که مالکیت انگلیس بر باغ قلهک را باطل می‌کند، بررسی شده و بر سندیت این اسناد تاکید شده است. به‌نظرتان بهتر نیست این اسناد به اطلاع افکار عمومی هم برسد تا اجماعی کلی برای پس‌گرفتن این باغ شکل بگیرد؟
فعلا نمی‌توانیم این اسناد را رسانه‌ای کنیم. این اسناد که در کمیسیون امنیت ملی هم بررسی شده‌اند اسنادی طبقه‌بندی‌شده هستند و ما اسناد را نگه داشته‌ایم تا در دادگاه رو کنیم. به قول معروف برگ‌های برنده‌مان را در دادگاه ارائه می‌دهیم تا طرف آچمز شده و دیگر تکلیفش روشن شود. ما بیش از 10 سند داریم که ثابت می‌کند مالکیت انگلیس بر باغ قلهک غصبی است. از راه‌های مختلف هم رفته‌ایم و این غصبی بودن مالکیت را ثابت کرده‌ایم اما معتقدیم که عزم و اراده‌ای جمعی برای بازپس‌گرفتن این باغ لازم است که خوشبختانه در حال وقوع است.
- منظورتان عزم و اراده بین دستگاه‌های اجرایی کشور است یا بین مردم؟
چندجایی باید در این قضیه بیشتر فعال شوند؛ بخش حقوقی وزارت امور خارجه یکی از آنهاست. ما می‌گوییم وقتی پای منافع ملی درمیان است چرا وزارت خارجه ورود پیدا نکرده است؟ چرا فعال برخورد نمی‌کنند؟ اینها باید به چالش کشیده شوند. مثلا الان شهرداری خوشبختانه به این موضوع ورود پیدا کرده است و معاونان شهرداری هم در جلسات مجلس اطلاعات و ادله خوبی ارائه کرده‌اند. اینجا پای منافع ملی در میان است. وقتی پای منافع ملی ما درمیان است پای وزارت‌خارجه هم به میان می‌آید، لذا باید از وزارت‌خارجه مطالبه کرد. معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری باید ورود پیدا کند. مسئولان خاصی هم هستند که باید شخصا به این موضوع ورود پیدا کنند؛ مثل آقای صالحی (وزیر امور خارجه)، آقای بروجردی (رئیس کمیسیون امنیت ملی)، آقای نکونام (رئیس کمیسیون اصل90) و آقای چمران (رئیس شورای شهر)؛ این طیف از مسئولان باید گزارش بدهند که چه کار کرده‌اند.
- الان از یک‌سو با بررسی غیرحقوقی‌بودن مالکیت انگلیس بر باغ قلهک و از سوی دیگر با بررسی ساخت‌وسازهای غیرقانونی و نیز از زاویه قطع درختان این باغ، این پرونده به سرانجامی رسیده است. چرا همچنان در بازپس‌گیری این باغ تعلل می‌شود؟
ما آمادگی داریم هر وقت آقایان مصلحت بدانند شکایت کنیم. متن شکایت هم آماده است؛ نه که الان آماده باشد، 5سال است که آماده است، فقط باید همه را همراه کنیم تا پای کار بیایند چون یک دست صدا ندارد. الحمدلله که یکی‌یکی به این صف می‌پیوندند و همه ثابت می‌کنیم که اینها غاصبند و سندشان هم جعلی است. این اسناد و مدارک هم در اختیار همه دستگاه‌هایی که باید بدانند و مطلع شوند، گذاشته شده است. طوری شده است که اگر من هم نباشم کسان دیگری هستند که موضوع را پیگیری کنند و این جو نخواهد خوابید. اساس قضیه الان نشان دادن مالکیت غصبی انگلیس بر این باغ است. بقیه مواردی هم که اتفاق افتاده می‌تواند کمک کند؛ مثلا قطع درختان طبق تبصره یک ماده6 قانون توسعه و حفظ فضای سبز باعث الغای مالکیت می‌شود. این قانون می‌گوید اگر کسی درخت قطع کند علاوه بر 6 ماه تا 3 سال حبس تعزیری، الغای مالکیت می‌شود. ما هم قبلا ثابت کرده‌ایم که اینها مالک آن باغ نیستند و حالا این جرم هم روی آن. بحث این است که ما سریع‌تر باید در محاکم حقوقی ابطال سند بکنیم. البته یک نکته را هم باید توضیح دهم که نباید خلط مبحث شود؛ یکی اثبات حق و یکی احقاق حق. این اثبات حق صورت گرفته است، منتها ما در مقام احقاق حق نبودیم چون دستگاه دیپلماسی کشور باید بیاید و ورود پیدا کند. ما حرفمان این است که بالاخره راه‌های متعددی را که برای برخورد با انگلیس وجود داشته، رفته‌ایم و از همه ظرفیت‌های مختلف استفاده می‌کنیم.
- در همـه مقاطـع اعتراض، انگلیسی‌ها از موضع تهدید به مقابله با اعتراض‌ها پرداخته‌اند. مثلا زمانی قرار بود در مجلس، طرح دوفوریتی الزام دولت به تبدیل باغ قلهک به موزه و پارک مطرح شود که در آن زمان انگلیسی‌ها گفتند در این صورت ما باغ منچستر را از ایران می‌گیریم و آن طرح هم هیچ‌وقت در صحن مطرح نشد.
بله. کسانی هستند که به اصل حقانیت ما باور دارند اما مصلحت‌اندیشی می‌کنند. ما به اینها توصیه می‌کنیم که نباید در این قضایا مصلحت را درنظر بگیریم. هیچ مصلحتی بالاتر از منافع ملی نیست. بعضی از دوستان هم بی‌اطلاع هستند و حرف‌های بی‌ربط می‌زنند. نمی‌دا‌نند و بحث اجاره 99ساله و این‌جور چیزها را پیش می‌کشند که اصلا اینگونه نبوده است. بحثی هم که درباره باغ منچستر مطرح می‌کنند اصلا بی‌اساس است. ما برای آن سند داریم. ضمن اینکه آن باغ در مقایسه با باغ‌قلهک قابل اعتنا نیست؛ باغ منچستر 3هزار متر است اما باغ قلهک 200هزار متر.
پس این باغ نمی‌تواند مابازای باغ قلهک باشد. دوم اینکه در باغ منچستر از اول انقلاب بسته است و در اختیار ما نیست. انگلستان آن باغ را تعطیل کرده است. قبل از انقلاب هم آن باغ محل عیاشی بوده است. بحث این است که انگلیس اینجا لابی‌ها و طرفدارهایی دارد که سینه چاک کرده‌اند و کارشکنی می‌کنند.
- تفسیر خودتان از اینکه چرا وزارت‌خارجه تاکنون واکنش قوی نشان نداده است، چیست؟
اول اینکه بر دستگاه دیپلماسی ما در بعضی از صحنه‌ها یک انفعال عمومی حاکم بوده است. دوم اینکه برخی تعلقات مانع از پرداختن به این موضوع شده است، مثلا فردی دوست داشته است سفیر ایران در انگلیس شود و دوست نداشته که این پرونده توسط ایشان و در زمانی که در مصدر امور بوده، تعقیب شود، لذا مانع از به‌سرانجام رسیدن این پرونده شده است.
- پیش‌تر از طریق جنبش‌های دانشجویی این قضیه پیگیری می‌شد، الان ایفاگری نقش دانشجویان در این قضیه تمام شده است؟
دانشجویان چون مطالبه‌گر هستند و حقوق ملت را پیگیری می‌کنند کارشان همیشه قابل تقدیر است اما در شرایط فعلی تسخیر و اشغال باغ را توصیه نمی‌کنیم و معتقدیم ادله قانونی کافی برای اقامه دعوی در محاکم قضایی در اختیار داریم که رافع نیاز است. روش قضایی هم باید اینگونه باشد که این پرونده در محاکم داخلی تمام شود.
- اگر انگلیسی‌ها ادعا کنند که باید محاکم بین‌المللی داوری کنند، چه؟
براساس کنوانسیون وین ادله‌ای داریم که می‌توانیم در محاکم بین‌المللی محکومشان کنیم چون اینها از مقررات کنوانسیون وین هم عدول کرده‌اند که در جایگاه خودش بحث می‌شود. در پایان هم می‌خواهم بگویم تا الان 2یا 3 بار از سفرای انگلیس در دوره‌های مختلف دعوت به مناظره کرده‌ام که حاضر به مناظره نشده‌اند و بازهم آمادگی خودم را برای بررسی حقوقی مسئله در مناظره با سفیران انگلیس اعلام می‌کنم.
