اشتون البته شرطی برای این مذاکرات تعیین کرده و گفته است دور قبلی مذاکرات که در ماه ژانویه (اول و دوم بهمن) در استانبول انجام گرفت نباید تکرار شود و اعضای 1+5 که او از آن به‌عنوان قدرت‌های بزرگ یاد کرده است، به شرطی که تهران آماده باشد «به‌نحوی جدی در گفت‌وگوهای مفید شرکت کند» به مذاکرات ادامه می‌دهند.
در مذاکرات هسته‌ای استانبول که اشتون در این نامه گفته است بدون پیشرفت پایان یافت، درباره موضوع تبادل سوخت هسته‌ای گفت‌وگو شد و بعد از پایان این نشست سعید جلیلی و اشتون هر کدام در یک نشست خبری مجزا مشروح گفت‌وگو‌ها را به اطلاع خبرنگاران رساندند؛ اشتون ادعا کرد که ایران برای لغو تحریم‌های بین‌المللی و نیز برای ادامه چرخه سوخت هسته‌ای شرایطی تعیین کرد اما ما نتوانستیم این شرایط را قبول کنیم زیرا ایران برای لغو تحریم‌ها باید اعتماد ما را به دست بیاورد
اما در سوی دیگر سعید جلیلی مسئول مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان دلیل این عدم‌توافق را در قالب این جملات بیان کرد که گفت‌وگو باید براساس یک منطق مشترک و احترام به حقوق ملت‌ها و اجتناب از مقابله با حقوق ملت‌ها صورت بگیرد.
بعد از آن نشست به غیراز تبادل چند نامه بین جلیلی و اشتون و گزارش‌های فصلی یوکیا آمانو دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره فعالیت هسته‌ای ایران، مهم‌ترین اتفاق، پیشنهاد طرح موسوم به گام به گام از سوی روسیه بود تا مذاکرات هسته‌ای از بن بست خارج شود.
براساس این پیشنهاد ایران باید به زعم قدرت‌های بزرگ مرحله به مرحله برای غربی‌ها اعتماد‌سازی کند که برای هر مرحله، بخشی از تحریم‌ها علیه ایران لغو می‌شود.
اشتون در پاسخی که به نامه جلیلی داده، پیشنهاد کرده است که در چند هفته آینده ملاقاتی در مکانی که دو طرف آن را قبول کنند انجام شود.
رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در نامه خود به دبیر شورای‌عالی امنیت ملی کشورمان ابراز امیدواری کرده است گام‌هایی اساسی برای همکاری پایدار برداشته شود
اما رویکرد غرب به سناریویی که اخیرا آمریکا علیه ایران طراحی کرده است، به گزارش مغرضانه‌ای که احمد شهید گزارشگر مالدیوی حقوق بشر علیه ایران نوشته است و به گزارش‌هایی که آمانو درباره فعالیت هسته‌ای ایران منتشر می‌کند و آخرین آنها ماه آینده منتشر خواهد شد، رویکردی نیست که ایران را امیدوار به همکاری پایدار کند.
