انتقاد از مدیریت فرهنگی کشور و کوشش برای ترسیم چارچوب‌هایی جهت رسیدن به تعریف بازیگر کامل مهم‌ترین سرفصل‌های برنامه‌ای بود که برخلاف همیشه فریدون جیرانی کمتر وارد صحبت‌های میهمان می‌شد. عرب‌نیا در برنامه هفت فردیتی را به رخ کشید که پیش‌تر در برنامه شب شیشه‌ای نیز نشانه‌هایی از آن‌را بروز داده بود. بی‌تعارف حرف زدن و رک بودن و جدیت مثال‌زدنی ازجمله ویژگی‌های بازیگری بود که در دهه 70 به‌عنوان یک استعداد تازه به سینما آمد و در همکاری‌های پیاپی با مسعود کیمیایی (ضیافت و سلطان) و بهروز افخمی (جهان‌پهلوان تختی و شوکران) اوج گرفت و عجیب بود که جمعه شب نام «سلطان» میان گزینه‌های نظرسنجی برنامه هفت قرار نگرفته بود. البته عرب‌نیا علاقه‌ای به صحبت کردن درباره کارنامه خودش نشان نداد و به‌جای آن بی‌آنکه از کسی نامی ببرد خیلی‌ها را نقد کرد؛ از مدیرمسئول یک نشریه سینمایی که در عین حال تهیه‌کننده هم هست گرفته تا بازیگری که دوره‌اش سرآمده و با شایعه دستمزد میلیاردی سروصدا به‌پا کرده یا کسی که دم از مارلون براندو می‌زند و مجنون‌وار سرصحنه حاضر می‌شود.
فریبرز عرب‌نیا با لحن قاطع و انتقادهای تند و تیزش نشان داد که بخشی از شمایل عصیانگری که در نقش‌هایش متبلور می‌سازد، ریشه در شخصیت خودش نیز دارد. درواقع تنها این چهره تلخ و ذاتا معترضش نبوده که او را مناسب ایفای نقش مختار و سلطان کرده که گوهر وجودی خود بازیگر نیز از این جنس است. تعریفی که او در برنامه هفت از بازیگر کامل ارائه داد و اساسا نحوه مواجهه‌اش با موضوع مشکلات بازیگری که به‌کل متفاوت از حرف‌های هم‌صنفانش در شب‌های گذشته بود بار دیگر فردیت بازیگر نقش مختار را نمایان کرد؛ جایی که او علیه بسیاری از نکاتی که قبلا در بازیگری بیان شده موضع گرفت و حتی یکی از بازیگران مشهور سینمای ایران را به دروغگویی متهم کرد. عرب‌نیا مشکلات بازیگری را تابعی از مشکلات و معضلات مدیریت فرهنگی کشور دانست و از سیستم ناکارآمدی سخن گفت که فضایی برای رشد به بازیگر نمی‌دهد.
فریبرز عرب‌نیا در برنامه هفت گفت: متأسفانه در فرهنگ ما در سینما به‌خصوص در 10 - 15 سال گذشته ما نمی‌دانستیم که با قهرمان باید چه کاری انجام دهیم؟ ما بسیار راحت تلاش کردیم که یک قهرمان را بشکنیم تا راحت شویم.بازیگری که به سطح کمال می‌رسد جزو مفاخر ملی است که همه برای او زحمت کشیده‌اند و هزینه‌های بسیاری برای او شده است. در سال‌های اخیر در همه سطوح از قهرمان‌پروری و قهرمان‌سازی دوری کرده‌ایم. وقتی سیستم کوتوله‌سازی و کوتوله پروری را جایگزین قهرمان‌سازی و قهرمان پروری می‌کنیم نتیجه آن به راه افتادن سیل فیلم‌هایی است که اکنون روی پرده دیده می‌شود.
عرب نیا افزود: یکی دیگر از ایرادات مسئولان، مشکل نداشتن قدرت تعیین اولویت‌ها است. به گمان من دستگاه مدیریت فرهنگی از جمله مدیریت سینمایی باید به کلی تغییر کند.
رهبر معظم انقلاب در سخنان اخیرشان، عالی‌ترین دغدغه نظام اسلامی را عدالت معرفی کردند و فرمودند که اگرچه کارهای مناسبی در طول این 30سال انجام شده است اما مطلقا این کارها راضی‌کننده نیست و دیگر آزمون و خطا کافی است. چرا ایشان از واژه «مطلقا راضی‌کننده نیست» استفاده می‌کنند؟ وی با بیان اینکه عدالت مفهومی نسبی نیست تصریح کرد: به‌نظر من این جملات ایشان از نسبی نبودن عدالت نشات می‌گیرد. این جملات بسیار مهم است و در مقطعی بسیار حساس بیان شده و به‌نظر من این سخنان به مدیران مخصوصا مدیران فرهنگی هشدارهایی می‌دهد که ایشان از چنین وضعیتی راضی نیستند.
