و دست‌آخر پس از اینکه چشم‌هایمان به جمال بن‌بست کوچه روشن شد با هزار و یک زحمت کوچه را دور زده‌ایم. با این مقدمه، قیافه کسی را تصور کنید که بعد از کلی کلنجار رفتن با رفیقش نتوانسته وی را به استفاده از پل‌عابر‌پیاده راضی کند و خود به‌تنهایی پله‌‌های نه‌چندان اندک پل را بالا رفته است اما به‌محض اینکه به انتهای پل رسیده دیدن 2صحنه دردناک حسابی مو به تنش راست کرده است؛
نخست نیشخند دوستی که با عبور از خیابان چند لحظه‌ای است آن پایین منتظر وی است و دوم همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید بن‌بست بودن پل عابرپیاده‌ای که فرد همیشه آن‌را به عبور از وسط خیابان ترجیح می‌داده است.
آموزش مجانی شنا
بسیاری از والدین هنگام مراجعه به مشاور و روانشناس برای رفع مشکلات کودکان، در عین ناباوری انگشت اتهام وی را متوجه خود می‌بینند و تازه متوجه می‌شوندکه چندین سال با فرزندشان دوستی خاله‌خرسه داشته‌اند.
برای نمونه این روزها با گرم‌شدن هوا ساحل دریا میزبان خانواده‌هایی است که برای گردش به این مناطق آمده‌اند. با‌وجود این در میان جیغ و فریاد شادمانه کودکان، گاهی نیز جیغ و فریاد‌های ناشی از ترس و وحشت را می‌توان شنید که معمولا متعلق به کودکانی است که از آب وحشت دارند.
یکی از علت‌های چنین ترس‌هایی را نیز می‌توان در تصویر مشاهده کرد. بله دوستی خاله‌خرسه آن هم از سوی والدینی که تصور می‌کنند اجبار در بردن کودکان به استخر و دریا ترس آنها را از میان می‌برد؛ حال آنکه چنین کاری را باید به اختیار کودک، با حضور مربی شنا و در روزها و مکان‌های تعیین‌شده طرح سالم‌سازی دریا انجام داد.
رزهای آبی
این روزها بازار رنگ‌کردن مشتری داغ‌تر از دمای هواست. می‌گویید نه! کافی است نگاهی به هندوانه‌ها، جوجه‌ها، ماهی‌های تزیینی و این اواخر گل‌های رنگ‌شده‌ای بیندازید که فروشنده‌ها به مشتری می‌فروشند؛
کالاهای بی‌کیفیتی که به علت داشتن رنگ‌های مصنوعی به هیچ‌وجه کیفیت لازم را ندارند و به قول معروف صورت‌شان را با سیلی سرخ نگه‌داشته‌اند. گل‌های رنگ‌شده نیز در نگاه نخست جالب به‌نظر می‌رسند چراکه رنگ‌هایی متفاوت از رنگ مرسوم شان دارند.
به طور نمونه گل‌ها رزی فروخته می‌شوند که رنگ‌های نارنجی، آبی یا سبز دارند. اگر یکی از این گل‌ها را بخرید خیلی زود متوجه می‌شوید که طول عمرشان هم مانند رنگ‌شان عجیب است زیرا به چند ساعت نمی‌کشد که پلاسیده و خشک می‌شوند. علت هم این است که به دست فروشنده‌هایشان به این رنگ درآمده‌اند.
غلط املایی ممنوع
با اینکه نریختن زباله در اماکن عمومی بسیار گوشزد می‌شود اما این امر هنوز جزئی از فرهنگ شهرنشینی نشده است. همانطور که در تصویر ملاحظه می‌کنید یکی از شهروندان به هر صورتی که از دستش برمی‌آمده سعی بر این داشته که با نصب یک نوشته از بروز بی‌فرهنگی زباله ریختن در فضای مجتمع‌شان از پشت نرده‌های خیابان جلوگیری کند اما اینطور به نظر می‌رسد که خود او نیز به یک توجیه فرهنگی نیاز دارد؛ فرهنگ املای صحیح کلمات.
البته شاید این روزها جامعه بیشتر از آنکه به فرهنگ لغات احتیاج داشته باشد، نیازمند فرهنگ‌سازی برای زندگی شهری است اما به هر حال باید برای زبان فارسی نیز اهمیت قائل باشیم. از سوی دیگر نکته‌ای که در این تصویر مستتر است شامل محل مناسب نصب تابلو‌هاست؛ به این معنی که بهتر است تابلو‌ها با زیبایی بصری محل منافات نداشته باشند.
