به گزارش ایسنا این روزها بیش از گذشته شاهد بروز پدیده‌های جدیدی در دستگاه‌های ارتباطی و مخابراتی هستیم. زمانی گفته شد که شاید در این سال‌ها رؤیای دهکده جهانی ارتباطات به وقوع بپیوندد اما با سیر شگفت‌انگیزی که شبکه‌های ارتباطی مخابراتی دارند، هرچند دهکده جهانی ارتباطات هم تعبیر بزرگی به‌نظر می‌رسد اما پیشرفت سریع ارتباطات مخابراتی باعث شده است تا انسان در محدوده وسیع‌تری از زمان و مکان فیزیکی که او را احاطه کرده، قرار بگیرد.
100سال عضویت ایران در اتحادیه تلگرافی بین‌المللی
سابقه عضویت ایران در اتحادیه تلگرافی بین‌المللی که اکنون به اتحادیه جهانی مخابرات تغییر نام داده، بیش از 100 سال است. نهاد مذکور پس از جنگ جهانی دوم و تشکیل سازمان ملل، به موجب تصمیم کنفرانس عمومی نمایندگان دولت‌های عضو این اتحادیه به‌صورت نهاد تخصصی سازمان ملل درآمد و از آن زمان تاکنون جزو مؤسسات ویژه سازمان ملل متحد بوده است.
هر سال محورها و شعارهایی از سوی این اتحادیه برای اجرای سیاست‌ها و توسعه اهداف ارتباطی در سطح جهان مطرح می‌شود. در ایران نیز این مناسبت طی چند روز در گرامیداشت ارتباطات در حوزه‌های متفاوتی چون روابط عمومی، مخابرات و جامعه اطلاعاتی برگزار می‌شود که با سخنرانی‌ها و ارائه مقالات متعدد از سوی مسئولان و کارشناسان این حوزه همراه است.
تعیین نام روز جهانی جامعه اطلاعاتی نیز نخستین بار در سال2005 در اجلاس جهانی جامعه اطلاعاتی در کشور تونس پیشنهاد و تصویب شد که پس از آن مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز در ششم فروردین‌ماه سال1385 طی مصوبه‌ای، روز 27 اردیبهشت‌ماه (17می) را به‌عنوان روز جهانی جامعه اطلاعاتی اعلام کرد.
اتحادیه بین‌المللی مخابرات مسئول توسعه زیرساخت‌های ICT اما براساس بیانیه اجلاس سران جامعه اطلاعاتی (WSIS)، اتحادیه بین‌المللی مخابرات به عنوان مسئول توسعه زیرساخت‌های ICT و تسهیل‌کننده عملکردهای تعاملی، اتصال مقابل و اتصال جهانی شبکه‌ها و سرویس‌ها، فراهم آورنده یک محیط توانمند جهت توسعه و اعتمادسازی در استفاده از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات از طریق ارتقای امنیت رایانه‌ای تعیین شده و مسئولیت دارد که امکان استفاده از ICT را برای همه افراد در هر زمان و مکانی گسترش دهد.
سخن از جامعه‌ای مبتنی بر اطلاعات از دهه1940 از سوی اندیشمندان این حوزه مطرح شد که با آغاز دهه1960 زمینه ایجاد چنین جامعه‌ای را در جهان فراهم و با شکل‌گیری مدرنیته در دهه 1980 و به‌کارگیری روزافزون ICT در جهان، از شدت بیشتری برخوردار شد.نتیجه این امر برگزاری اجلاسی در 2 مرحله و با حضور سران کشورها، نمایندگان بخش خصوصی و جامعه مدنی در ژنو و تونس بود که براساس آن، درنهایت چندین سند بین‌المللی با توافق جهانی تدوین شد که امروز الگوی توسعه جامعه اطلاعاتی در تمامی کشورهای جهان محسوب می‌شود.
براساس آنچه گفته می‌شود در یک جامعه اطلاعاتی، امکان استفاده افراد از اطلاعات افزایش و انحصار دولت‌ها و حکومت‌ها بر آن کاهش یافته و در نتیجه به استفاده از کانال‌های جدید اطلاعاتی، به‌ویژه دمکراتیزه شدن و عادلانه شدن اطلاع‌رسانی کمک می‌کند چراکه در چنین جامعه‌ای انحصار تولید و توزیع در دست گروهی خاص نبوده و حق دسترسی به اطلاعات برای همگان میسر است؛ یعنی هر کس به‌طور بالقوه این امکان را پیدا می‌کند که نقش گیرنده و فرستنده را ایفا کند.
