اگر فدراسیون جودو در کنار آرش میراسماعیلی، محمود میران و مسعود حاج آخوندزاده به جانشیان احتمالی آنان هم نگاه ویژه و بابرنامه داشت مطمئناً امروز کارش به اینجا نمی‌کشید که در یک تورنمنت متوسط کسب مدال و کسب امتیاز برای المپیک پیشکش که حتی نتواند به یک برد نوبرانه هم برسد.
واقعیت آنکه در کنار رشته‌هایی که در سال‌های اخیر با غفلت از این اصل معمولی و
پیش‌پا افتاده دچار خسران شده‌اند، بودند فدراسیون‌هایی که با آینده‌نگری و خداحافظی اجباری قهرمانان صاحب‌نامشان دچار هراس نشده و باقدرت‌تر از گذشته با جایگزینان آنان به افتخارات بزرگ‌تری دست پیدا کردند.
متأسفانه با افزایش روحیه نتیجه‌گرایی نزد مسئولان ورزش و بی‌ثباتی مدیریت فدراسیون‌های ورزشی، بسیاری از رشته‌ها ترجیح می‌دهند که همه وقت و برنامه‌ریزی خود را به جای آینده، خرج موفقیت‌های امروز کنند.
علی شاکری
