به همین دلیل چند وقت قبل کنفرانس افغانستان در شهر لندن برگزار شد تا مقامات افغان و کشورهای غربی به دنبال راه‌حلی برای ادامه جنگ در افغانستان بگردند.
بعد از حملات 11 سپتامبر 2001، امریکا که القاعده را در این حوادث مقصر می‌دانست، به افغانستان حمله کرد. در آن زمان افغانستان تحت تسلط طالبان، پایگاه اصلی القاعده بود. انگلیس هم در ابتدای این جنگ همراه امریکا شد. بعد از سقوط طالبان، کشورهای دیگری مانند اعضای ناتو هم به اشغالگران اضافه شدند؛ ولی با گذشت زمان نه طالبان به طور کامل از بین رفت و نه القاعده نابود شد. هر چند روز یک بار درگیری‌هایی بین سربازان خارجی و اعضای باقی‌مانده طالبان اتفاق می‌افتد یا تعدادی از مردم غیرنظامی کشته می‌شوند. طولانی شدن جنگ باعث شد بعضی از کشورهای اروپایی مانند اسپانیا، ارتش خود را از افغانستان خارج کنند. بعضی از کشورها مانند فرانسه هم امسال اعلام کرده‌اند که راه‌حل مشکل افغانستان، نظامی نیست.
حامد کرزای در انتخابات ریاست جمهوری امسال افغانستان به سختی پیروز شد و انتخاب وزرا و اعضای دولتش هم با بدبینی نمایندگان مجلس افغانستان همراه بود؛ حتی در روز معارفه وزرای جدید، طالبان توانست به عمق کابل و ساختمان ریاست جمهوری نفوذ کند. البته طالبان هم فهمیده که با این حمله‌ها دولت از بین نمی‌رود و نیروهای خارجی هم شکست نمی‌خورند. بعضی از سیاست‌مداران خارجی عقیده دارند که باید با طالبان مذاکره کرد. ناتو طرحی را پیشنهاد کرده است که به شرط کنار گذاشتن اسلحه به طالبان پول پرداخت شود و نخست‌وزیر انگلیس هم از «افغانی کردن» اداره افغانستان صحبت می‌کند. البته بر خلاف اروپایی ها، امریکا در حال تقویت ارتش خود است.در کنفرانس لندن نتیجه خاصی به دست نیامد؛ با این حال چند ماه دیگر کنفرانسی در کابل تشکیل می‌شود تا گفت‌وگوهای لندن ادامه یابد.
