مهارت‌های زندگی

چه ابزارهایی برای شوخی وجود دارد؟

سر شوخی را باز نکنید

نیلوفر جلالی: با خنده‌ای سراسر شیطنت می‌گوید: «همه می‌ترسن، حتی وقتی می‌دونن الکیه». سوسک روباتیک را می‌گوید؛ «حتی بعضی‌ها از صدای ویبره‌اش می‌ترسن.

شوخی برنامه‌ریزی شده که به درد نمی‌خورد

عیسی محمدی: ادوارد دوبونو، متفکر و پژوهشگر شاخص غربی که در حوزه تفکر و کارکرد ذهن کار می‌کند، معتقد است شوخی بزرگ‌ترین کارکرد ذهن ماست. اما چرا؟

حقایقی شگفت‌انگیز دربارهٔ زندگی مدرن

واقعاً صبح تا شب چکار می‌کنیم؟

همشهری آنلاین: این روزها با هر کس که صحبت می‌کنید از سرشلوغی بیش از حد زندگی امروزی ناراحت است. محققان یک مرکز پژوهشی در انگلستان برای سنجیدن شیوهٔ صرف وقت مردم در طول شبانه‌روز، راه تازه‌ای را در پیش گرفتند. آن‌ها دفترچه‌هایی به افراد دادند و از آن‌ها خواسند تا هر ده دقیقه یک‌بار فعالیت‌هایشان را ثبت کنند. نتایجی که دست آمد، بسیار شگفت‌انگیز بود.

ایکیا به دنبال اثاثیه رباتیک

همشهری آنلاین: یک شرکت سوئدی در نظر دارد تا با ساخت اثاثیه رباتیک مقرون به صرفه، صنعت چیدمان داخلی آپارتمان‌های کوچک را متحول کند.

نابینای ژاپنی با کمک دوستش اقیانوس آرام را پیمود

همشهری آنلاین: یک مرد نابینای ژاپنی موفق شد با یاری دوست بینای آمریکایی‌اش با قایقرانی در اقیانوس آرام، از آمریکا به ژاپن سفر کند.

بگذارید دوباره حوصلۀ بچه‌هایتان سر برود (برای نوروز)

همشهری آنلاین: حوصله‌ام سر رفته. این جمله کوتاه آنقدر قدرت دارد که پدر و مادرها را از وحشت، آزردگی خاطر و عذاب وجدان لبریز کند. اگر حوصله کسی سر رفته باشد، حتماً فرد دیگری در آموزش، غنابخشی یا سرگرم‌کردن او کوتاهی کرده است.

پول‌تان را برای تجریه‌ها هزینه کنید، نه خرید کالا

همشهری‌آنلاین- ترجمه فرانک عطیف: وقتی هر روز سخت کار می‌کنید و بعد از کسر هزینه‌های معمول‌تان مقداری پول برایتان می‌ماند باید مطمئن شوید که در جای درست خرجش کنید. بودجه محدودتان را براساس یافته‌های علمی برای کارهایی که شادتان می‌کند؛ هزینه کنید.

کارهایی که آدم‌های سالم هر روز صبح انجام می‌دهند

عادت‌هایی ساده برای شروع یک روز خوب

همشهری آنلاین: پیاده روی با پای برهنه روی ماسه‌ها یا توصیه‌هایی مانند این هر چند بسیار مفید و عالی‌اند

کاشانه چشم‌نواز می‌شود

کمتر کسی است که در زندگی احساس شعف و شادی را تجربه نکرده باشد و چه به طور مستقیم و چه غیر مستقیم شادی را از اهداف خود در زندگی قرار نداده باشد.

چه کار کنیم شاد شویم؟

همشهری آنلاین: یک روانپزشک گفت: شاد بودن باعث می‌شود بهتر بتوانیم چالش‌های زندگی را مدیریت کنیم.

پرواز را از یاد نخواهم برد

مهدی نوروز: در یکی از روزهایی که پایتخت زیر آسمان آلوده پاییزی خود گم شده بود، روبه‌روی کسی نشستیم که ۱۷هزار ساعت از زندگی خود را در آسمان گذرانده است.

مثل نوشیدن یک فنجان چای

فریبا خانی: «مثل نوشیدن یک فنجان چای، کوچک‌ترین چیزها در زندگی، درحقیقت واقعی‌ترین چیزها هستند که ما را شاد می‌کنند.» مهمت مورات ایلدان

انسان‌های کامپیوتری

امروزه بزرگترها آن‌قدر غرق در تکنولوژی‌‌های جدید شده‌اند که فراموش کرده‌‌اند این دریای بزرگ، مناسب شنای کودکان نیست و تأثیرات مخربی بر جسم، ذهن و روان آنها دارد.

باز‌‌گشت از آخر دنیا

آوا فوشریان: «۳روز افتاده بودم تو جوب. بدنم از چند جا شکسته بود و بیهوش شده بودم. برف سنگینی اومده بود که روی من‌و پوشونده بود.

۷۲سال عاشقی با نقاره

آزاده بهرامی: برای مردم وقتی که دلشان از زمین می‌گیرد، سفر معنوی بهترین گزینه است و در ایران بی‌شک زیارت امام مهربان آرمیده در طوس، یکی از اصلی‌ترین انتخاب‌هاست.

ماسکت را بزن خیـال مراد!

نفیسه مجیدی‌زاده: این یک روزمرگی ساده است؛ وقتی زباله‌ها از خانه بیرون می‌روند، همه از شر زباله راحت می‌شوند.

چرا معناشناسی پاییز مهم است؟

میترا فردوسی: اگرچه واژه «پاییز» از نظر معنایی در زبان فارسی معنای مستقلی ندارد و به معنی «نزدیک زمستان» است اما چند‌ده‌برابر دیگر فصول، بار معنایی دارد؛ یا شاید بهتر باشد که بگوییم بار معنایی پیدا کرده است.

فروشنده «نایلون‌جات»!

مهوش کیان ارثی: از شیشه ویترین مغازه‌اش دیدم که ۲ نفر کنارش نشسته‌اند و با او صحبت می‌کنند. چند دقیقه‌ای در کوچه بالا و پایین رفتم تا تنها شود. فایده‌ای نداشت. به‌خودم گفتم می‌روم و صحبت می‌کنم؛ حداکثر اینکه می‌گوید...

۲۰ ساله کلید می‌سازم

مهوش کیان ارثی: وقتی شنید که می‌خواهم درباره کار و زندگی‌اش با او حرف بزنم گفت: «من ارتباط مردمیم ضعیفه؛ آدرس یه نفرو که از ده‌‌سالگی کلیدسازی می‌کنه بهتون می‌دم، با اون حرف بزنین».

کودکی‌ام در خانه مقوایی گذشت

هدیه بیات: گوشه‌ای از کافه ثالث پاتوق همیشگی‌اش است. تقریبا در تمام طول روز اگر کسی کارش داشته باشد می‌تواند با پرسه‌زدن در همان حوالی پیدایش کند.

زندگی را سخت نمی‌گیرد

مهوش کیان ارثی: به غرفه‌اش که می‌رسم از خودش خبری نیست. چند لحظه دور و بر را نگاه می‌کنم. نمی‌بینمش. تا می‌خواهم از مشتری‌ها سراغش را بگیرم از گوشه‌ای پیدایش می‌شود.

کسب و کار از مرگ

محمد باریکانی: مدرنیته پرشتاب پدیده‌های نوظهور به جامعه ایران وارد کرده‌ است؛ پدیده‌هایی که حتی جامعه‌شناس‌ها و نسخه‌نویس‌های اجتماعی نیز گاه در تحلیل‌شان ناتوان می‌مانند. شاخصه گذار از سیستم سنتی به مدرنیته وقوع همین پدیده های نوظهور است.

دلی میان تاریخ و تکه‌های برجامانده هنر

ریحانه جاویدی: میدان مشق تهران برای آنان که دلشان را میان تاریخ و تکه‌های برجامانده‌اش جا گذاشته‌اند، حرف‌های زیادی دارد اما زمانی که قرار باشد در یکی از ساختمان‌های این میدان که از شاهکارهای معماری نیکلای مارکوف گرجستانی است، به گفت‌وگو با مردی بنشینی که معماری را به نقاشی دوخته و چند سالی می‌شود که بر صندلی ریاست موزه ارتباطات ایران تکیه‌ زده است، حال‌وهوای این میدان، طور دیگری می‌شود؛ مانند یک ماشین سفر در زمان که خیال را برای چرخیدن در خاطرات علی‌اکبر نصرآبادی کوک می‌کند.

رفیق گرمابه‌ و‌ گلستان باش

مستوره برادران‌نصیری: صبح جمعه است؛ وقت توصیه‌شده برای نظافت و پاکیزگی، هرچند حالا با این همه امکانات دیگر کسی حمام‌کردن را به وقت و زمان خاصی موکول نمی‌کند اما ظاهرا باید اوضاع برای گرمابه‌های عمومی متفاوت باشد.

زندگی خوب یعنی همه‌مون کار کنیم

مهوش کیان‌ارثی: بعد از انجام کاری، آسوده در خیابان راه می‌رفتم که ناگهان با دیدن چهره جدی و جذاب پسربچه‌ای ۶-۵ ساله که روی صندلی فایبرگلاسی درست به اندازه قد‌وقامتش در کنار پیاده‌رو نشسته بود بی‌اختیار ایستادم.

آپارتمان‌نشینی پاتوق‌ها را از بین برد

کامران بارنجی؛ آوا فوشریان: پلیور خردلی را با پیراهن و شلوار سدری ست کرده و برای شیک‌تر‌شدن این لباس‌ها کفشی به رنگ قهوه‌ای تیره پوشیده است.

بقالی آنلاین

مهسا افشون: در یکی از کلاس‌‌های دانشگاه تهران ۱۰دانشجوی کارشناسی ‌ارشد دور میز کنفرانس جمع شده‌اند و از فرهنگ مجازی صحبت می‌کنند و هر کدام، مسئله‌ای را برجسته می‌کند.

مشاغلی که خاطره می‌شود کسب‌وکارهایی که قدعلم می‌کند

بهراد مهرجو : حوالی جنوب تهران، دقیقا در مرکزیت منطقه‌ای که تغییرات فرمی و محتوایی تهران به لطف راه‌آهن از آنجا آغاز شد، پیرمردی که دهه هفتم زندگی‌اش را به سرانجام می‌رساند، داخل مغازه‌ای خاک گرفته نشسته، رادیو را روشن کرده و یکسره به خیابان زل زده است.

یک تن سـالم یک کیسه پـول

مهوش کیان ارثی: قبل از اینکه وارد مغازه‌اش بشوم از پشت شیشه دیدم که با تلفن صحبت می‌کند. نرفتم داخل.