آتوسا رقمی: از دور آدم را یاد رشته‌های گردنبند بچه‌ها می‌اندازند یا زمین بازی یا جشن تولد، از بس‌که رنگارنگ و شادند. اما این‌ها آثار هنری «چُی جی‌یانگ هُوا» هستند، چیدمان‌هایی که بزرگ‌ترها مخاطب اصلی‌شان به‌شمار می‌آیند.
جی‌یانگ، هنرمند کُره‌ای، در آثارش از اشیای معمولی زندگی روزمره استفاده می‌کند، اشیایی مثل سبد یا ظرف‌های پلاستیکی که در آن‌ها سبزی و میوه می‌شوییم یا بطری‌های نوشابه، درهای قدیمی خانه‌‌ها و بادکنک‌های رنگی. او از این اشیا استفاده می‌کند تا جنبه‌هایی از زندگی امروزی را نشان دهد که ما آن‌قدر بهشان عادت کرده‌ایم که دیگر نمی‌بینیمشان. مثلاً با این‌همه سبد و کاسه‌های پلاستیکی می‌خواهد ما را به‌یاد این موضوع بیندازد که چه‌قدر در زندگی هرروزه‌مان از طبیعت دور شده‌ایم. به‌خصوص وقتی در کارهایش فقط از ظرف‌های پلاستیکی سبز رنگ استفاده می‌کند، ما را بیش‌تر به‌یاد طبیعت و فاصله‌‌ای که از آن گرفته‌ایم می‌اندازند.
این هنرمند با آثارش می‌خواهد به فرهنگ مصرفی هم اشاره کند؛ هر کدام از ما در طول زندگی‌مان چند تا از این ظرف‌های پلاستیکی می‌خریم؟ آن‌ها را می‌خریم، خراب می‌شوند، می‌اندازیمشان دور و دوباره می‌خریم. برایمان هم ارزش خاصی ندارند. هر روز هزاران هزار سبد پلاستیکی، یا بادکنک، همه عین هم تولید می‌شوند و وقتی ما می‌خواهیم یک سبد کوچک صورتی بخریم، برایمان فرقی نمی‌کند از بین ردیف هزارتایی سبدهای کوچک صورتی کدامشان را انتخاب کنیم؛ همه برایمان مثل هم‌اند. برای همین هم راحت دورشان می‌اندازیم؛ چون می‌توانیم راحت یکی دیگر بخریم و جایش بگذاریم.
اما جی‌یانگ این جنبه‌های ناخوشایند فرهنگ امروز را به شکلی خوشایند نشانمان می‌دهد: از اشیایی با رنگ‌های درخشان و متنوع استفاده می‌کند که بیننده‌ها را شاد می‌کنند. آن‌ها را طوری می‌چیند که مخاطبان آثارش فقط بیننده نباشند، بتوانند به میان اثر بروند، این اشیا را لمس کنند و آن‌ها را طور دیگری تجربه کنند. او نمی‌خواهد قضاوت کند، فقط می‌خواهد بیننده‌هایش را به‌فکر وادارد.
جی‌یانگ هُوا که از بنیان‌گذاران هنر مردمی کره است، با کارهایش هنرهای مختلف را با هم ترکیب و مرز بین آن‌ها را کم‌رنگ کرده، هنرهایی مثل طراحی صنعتی، معماری و گرافیک. درعین حال او زندگی روزمره و هنر را هم به شکل تازه‌ای به هم نزدیک کرده.
جی‌یانگ هُوا تا به‌حال از کارهایش نمایشگاه‌های زیادی در جاهای مختلف دنیا برپا کرده. یکی از این نمایشگاه‌ها، به‌نام «باور بکنی یا نه» چند سال پیش در سئول برگزار شد. در این نمایشگاه مجموعه آثاری به نمایش درآمدکه از انبوهی از ظرف‌های پلاستیکی درست شده بودند. بیننده‌ها با دیدن این آثار با واقعیتی روبه‌رو می‌شدند که معمولاً از نگاه ما پنهان است: مقدار پلاستیکی که ما هر روز مصرف می‌کنیم باورکردنی نیست!
