در آخرین نمونه پرستو صالحی که مجری برنامه «عشق ابدی» است، گفته که خیلی از کسانی که در این برنامه شرکت میکنند، بیشتر از عشق در ژانر خیانت بازی میکنند اما چون کمپانی ترک سازنده این برنامه باید پول در بیاورد، نمیتواند وسط کار کسی را اخراج کند. بعد هم گفته صرفا به خاطر بیپولی و بیکاری مجبور شده مجری این برنامه شود و وقتی مجری برنامه میپرسد که آیا برای تهیهکنندگان ترک، فرهنگ ایرانی مهم است و آنها در ساخت برنامه به این نکته دقت میکنند یا نه؟ جواب داد که اصلا اینطور نیست و گفت که حتی دقت کنید در فیلمهای خودشان هم فرهنگشان مهم نیست.
یکی از مخاطبان این گفتگو نوشته بود که « ابتذال دقیقا در همین نقطه است، کسب درآمد حتی از طریق بیآبرویی و تخریب واژه ها و فرهنگ. پول بیشتر به هر قیمتی حتی اگر تصویر زشت و زنندهای از انسانها بسازیم و هر روز هم چاشنی آن را بیشتر کنیم. »
واقعیت این است که تمام این برنامهها برای کسب درآمد بیشتر، راحتترین راه را میروند. راه رفتن روی دیوار ابتذال که میشود از آن هزار جور حاشیه برای دیده شدن بیشتر به دست آورد. مخاطب دیگری نقد کرده بود که «چرا ما جوانان ایرانی را انقدر خائن ، فحاش و فاقد شعور اجتماعی نشان میدهید؟ اصلا کسانی که در این برنامهها شرکت میکنند، چند درصد جوانان ایرانی را نمایندگی میکنند؟ ما نمیگوییم که برنامه با محور نخبگان جوان ایرانی بسازید، از برنامهساز خارجی توقعی نیست که دستاوردهای کشور ما را بسازد اما جوان ایرانی را انقدر سطحی، بی پرستیژ و نادان هم نشان ندهید.»
نظر شما